เมื่อวานนี้ฉันต้องให้บริการดูแลผู้ป่วยทางวิสัญญี 3 รายทั้ง 3 รายมาทำผ่าตัดบริเวณแขน เป็นแขนขวาทุกราย...
เวลาเราดมยาสลบเสร็จ เรามักจะจัดบริเวณทำงานให้เหมาะสมเพื่อไม่ให้กีดขวางการทำผ่าตัด และในขณะเดียวกันทางวิสัญญีก็ต้องมีโอกาสดูแลผู้ป่วยได้ตลอดเวลาอย่างปลอดภัยด้วย...การจัดวางเครื่องเฝ้าระวังผู้ป่วย(monitor)มักจะอยู่ตรงกันข้ามกับแขนข้างผ่าตัด ในรายนี้จัดวางไว้ด้านซ้ายทั้งหมดทำให้ดิฉันปฏิบัติงานต่อcaseได้รวดเร็ว
"เออ...อาจารย์.......ถ้าset case ผ่าตัดเหมือนๆกันแบบนี้ทั้งวันคงดีนะ...runงานได้ไว....แขนขวาก็ขวาหมด...ซ้ายก็ซ้ายหมด...ถ้าเป็นเด็กก็อายุไล่เลี่ยกัน...แบบนี้ดมยาชอบ....ง่ายในการเตรียมของ...ต่อcaseไวด้วย"....ไอเดียฉันกระฉูด คนในORหัวเราะกัน
พอรายที่ 3 เข้าห้องผ่าตัด อารามดีใจที่มีคนชื่นชมไอเดียฉัน ขณะฉันพันBP cuff เพื่อเอาไว้วัดความดันเลือดผู้ป่วยตลอดเวลา
"ดีจังเลย...เป็นแขนข้างขวาเหมือนกันเลย..."ฉันกล่าวกับคนไข้โดยใช้ความรู้สึกตนเองหลังจากพูดคุยเรื่องอื่นๆไปบ้างแล้ว
ผู้ป่วยได้ยินก็ยิ้มแล้วพูดว่า "เป็นข้างไหนก็ไม่ดีหรอกครับ" แล้วเราก็หัวเราะกัน ฉันต้องรีบขอโทษแล้วอธิบายเพื่อไม่ให้อะไรๆดูแย่....บรรยากาศดูเป็นมิตรดีมาก.....
ถ้าฉันไม่ไปสร้างสัมพันธภาพไว้ก่อนเข้าห้องผ่าตัด ผู้ป่วยจะให้อภัยฉันไหมหนอ?...ฉันรู้สึกตัวเองแย่จัง.....วันหลังฉันจะไม่ทำแบบนี้
อรุณสวัสดิ์...ยามเช้าๆ คะ
เข้ามาเก็บอารมณ์ขำ...และรอยแห่งความสุขคะ
ขอบคุณนะคะที่มีเรื่องเล่าดีดี...มาสู่กันฟัง
(^___^)
กะปุ๋ม
เรียน คุณกะปุ๋มและคุณน้องค่ะ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนแต่เช้า