ช่วงนี้...ย่าไม่ค่อยได้เขียนเรื่องของ "ฟ้าคราม" บ่อยเลย
อาจมาจากภาระงานที่ย่าได้ปฏิบัติอยู่ ไม่ว่าจะเป็นงานที่
มหาวิทยาลัย งานบ้าน...ย่าจึงหันไปเล่น FB และเล่าเรื่อง
ของหนูมากกว่า ด้วยเหตุว่า สะดวก รวดเร็วมากกว่า...
เมื่อหนูโตขึ้น หนูจะสามารถอ่านประวัติของหนูได้ ๒ ทาง
คือ ทาง Gotoknow และ FB...
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา...ย่าทวดสุธี แสงเงิน ได้เสียชีวิตลง
ย่าบุษกับปู่เร และฟ้าคราม ได้ไปงานของย่าทวดที่บ้านย่านขาด
อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก ซึ่งอยู่คนละหมู่บ้าน
ตอนแรกย่าคิดว่า หนูจะงอแง แต่เปล่า? หนูรู้ภาษาขึ้นมากเลย
ครอบครัวแสงเงินเก็บศพไว้เพียง ๓ วัน ก็เผาเลย...ย่าบุษไป
ร่วมงานศพพร้อมได้ถูกเชิญไปวางผ้าบังสกุลให้กับยายทวด...
ฟ้าคราม...ช่วงนี้ หนูรู้เรื่องขึ้นมาก หนูท่อง ก ไก่ - ฮ นกฮุกได้
อย่างคล่องแคล่ว แม้แต่คำศัพท์ภาษาอังกฤษ หนูยังท่องคู่ได้
กับภาษาไทย เช่น bird - นก dog - หมา cat - แมว ฯลฯ
จนป้าแก้วบอกว่า...พี่น้ำอยู่ ป.๒ ยังท่องไม่ได้เหมือนฟ้าครามเลย
เก่งจัง!!!...ก็จะไม่เก่งได้ไง...หนูอ่าน ดูใน i Pad ทุกวัน คริ ๆ ๆ...
พ่อเพรียงชอบถามหนูจังว่า..."ฟ้าฯ รักพ่อไหม?"
จนบางครั้งหนูมองหน้า..."ถ้าจะรำคาญ ว่าถามบ่อยจัง" คริ ๆ ๆ...
หนูประจบคนบ่อยขึ้นในช่วงนี้...โดยเฉพาะปู่เร ชอบให้หนูขี่โก่ง
พาเดินไปโน่นไปนี่...เป็นเพราะปู่เรรัก หลงหนูนั่นเอง...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๗
หนูฟ้าครามน่ารักจังเลยค่ะ...เป็นสมุดบันทึกเล่มที่น่าอ่านของสาวน้อยต่อไป..เยี่ยมค่ะ
ขอบคุณค่ะ krutoom