เป็นพยาบาลนี่มีบุญคุณกับคนไข้จริงหรือคิดไปเอง????
นั่งทำงานที่แผนกผู้ป่วยนอกนี่ไม่มีวันไหนที่ว่างนั่งลั่นหล้า แม้แต่งานเอกสารที่ค้างยังต้องหอบมาทำที่บ้าน ค่าตอบแทนคือเงินเดือนที่หลวงจ่ายอาจไม่มากมายเท่ารายได้วิชาชีพอื่นแต่ฉันก็ภูมิใจที่ในหนึ่งวันที่ผ่านไป ๆทำงานมิใช่เพียงหน้าที่
บางครั้งเคยคิดว่า งานที่เราทำนี้ได้บุญยิ่งใหญ่ ประมาณว่าได้ช่วยเหลือคนเจ็บป่วย ช่วยให้เขาพ้นทุกข์นักหนาจากความเจ็บ ความป่วย ความทุกข์ ประมาณนี้ บางทีฉันว่าฉนอาจคิดผิด เพราะฉันคงไม่ต่างอะไรกับคนขายอาหาร หากจะคิดว่าเป็นบุญคุณคงได้บุญกว่าพยาบาลมากเพราะทำอาหารให้คนแก้หิว ซึ่งหิววันหนึ่งๆหลายครั้งด้วยซ้ำไป แต่พยาบาลจะได้ทำเมื่อเขาป่วย อาจมีบ้างงานส่งเสริมสุขภาพ ไม่ต้องรอให้ป่วยหรอกแต่ต้องไปทำไม่ให้ป่วย นี่ก็คิดว่าได้บุญจริงหรือ เพราะหากนโยบายไม่สั่งมามีใครกล้าคิดแก้ปัญหาอื่นหรือไม่??? แม้มองเห็นก็ตาม ทำไปทำไมทำไปก็ไม่มีผลงาน โชว์ KPI กับเขานี่ เป้าปีนี้ไม่ใช่เรื่องนี้ไม่ต้องไรมาก จริงหรือ ???? หากไม่มีค่าตอบแทนจากการทำเขาเหล่านั้นจะทำมั๊ย คนขายอาหารจะแบ่งปันอาหารที่มีให้คนอื่นหรือไม่ เช่นเดียวกับแพทย์พยาบาล หากไม่มีค่าตอบแทน จะทำมั๊ย นั่นแหล่ะ คือเหตุผลว่าเราอย่าได้ลำพองใจว่าคนไข้ทั้งหลายแหล่เป็นหนี้บุญคุณเรา กลับตรงกันข้ามเราควรคิดเช่นคนขายอาหาร หากไม่มีใครหิวแล้วมาซื้ออาหาร เราจะเอารายได้มาจากไหน ดังนั้นเราจะเห็นว่าร้านอาหาร นั้นส่วนใหญ่ให้บริการแบบทุกระดับประทับใจ ไม่มีพูดจาถากถางให้ลูกค้าลำคาญใจแม้แต่น้อย
คิดมุมกลับ ในงานของเรา หากไม่มีคนไข้ เราจะได้อาศัยอาชีพนี้เพื่อมีค่าตอบแทนหรือไม่ มาถึงตรงนี้หลายคนคงยกมือสาธุ " ให้มันจริงเถอะ" ใช่เพราะไม่มีทางเป็นจริง เราถึงได้ทั้งหยิ่งพยองในความเป็นตัว เป็นตนของเราเอง ว่าคนต้องมาหาพึ่งพาอาศัย ทำให้ใจยึดติดว่า ข้านี่แห่ละมีบุญคุณยิ่งใหญ่ จนไม่มีใครเทียบ
เขียนบทความเรื่องนี้เพื่ออยากสะกิดความรู้สึกของเราเหล่าบุคลากรทางการแพทย์ "จงภูมิใจที่คนไข้ล้นทุกวัน เพรานั่นคือ โรงพยาบาลจะไม่ถูกปิด จนเราต้องตกงานแน่" ฝากไว้เท่านี้แหล่ะ
จบเอาด้วนๆ.... 55555ๆ
ชลัญธร
ความเห็น (4)
คนไข้เยอะ.."อย่าอารมณ์เสีย..หน้าบูดไม่สวยเยยละกัน..และแถมดุคนเป็นว่าเล่น"เงินก็น้อยไม่มีเวลาไปเฝ้าไข้นอก...อิอิ..แต่ตรงนี้ไม่ใช้ชลัญธร..ของเราแล้วกัน..อ้ะะ..
หากคิดแค่เป็นอาชีพที่สร้างรายได้ พยาบาล ก็คืออาชีพที่สร้างรายได้อาชีพหนึ่ง
หากทำงาน แล้วคิดว่า พยาบาลคิดเองว่า ที่ทำหน้าที่บริการให้เป็นบุญคุณ ก็คงไม่ถูกนัก เพราะความรู้สึกว่าเป็นบุญคุณ น่าจะเกิดจากคนไข้คิดเองมากกว่า
การทำงานเป็นพยาบาล จะทำให้ได้บุญ คือ การ"ให้"ที่ไม่ต้องหวังสิ่งตอบแทน ทำด้วยใจ ทำเพราะต้องการช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก ช่วยเหลือผู้ป่วยแล้วสิ่งตอบแทนคือ ใจที่อิ่มเอม ปิติสุข
พระราชดำรัส
สมเด็จพระมหิตลาธิเบศรอดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก
องค์พระราชบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันของไทย
และองค์พระราชบิดาแห่งการสาธารณสุขไทย
“ ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตน เป็นที่สอง
ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์ เป็นกิจที่หนึ่ง
ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกแก่ท่านเอง
ถ้าท่านทรงธรรมแห่งอาชีพ ไว้ให้บริสุทธิ์ ”
“ ความสำเร็จของการศึกษาที่แท้จริง
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการมีความรู้มาก
แต่ขึ้นอยู่กับการนำเอาความรู้นั้นมาประยุกต์ใช้
ให้เกิดประโยชน์แก่สังคมได้มากเพียงไร ”
" ฉันไม่ต้องการให้พวกเธอเป็นเพียงหมอเท่านั้น แต่ฉันต้องการให้พวกเธอมีความเป็นมนุษย์ด้วย "
คนไข้เยอะ แปลว่าบริการดีค่ะ
โดน ๆ อย่างแร้งส์ ๕ ๕ ๕ ๕