วันนี้ขอเสนอประเด็นใหญ่ที่ควรใส่ใจพิจารณา เพราะหาไม่แล้ว พุทธศาสนาที่แท้จะดำรงอยู่ได้ยาก
... จากการฟังธรรมบรรยายหลายๆตอนของท่านพระพรหมคุณาภรณ์ ท่านเน้นย้ำถึงความเป็น "ศาสนาแห่งปัญญา" ของพุทธศาสนา กล่าวคือในขณะที่ศาสนาอื่น กำหนดความเชื่อและข้อปฏิบัติไว้ตายตัว ว่าต้องเชื่อแบบนั้น ต้องทำอย่างนี้ ตามที่ได้วางเอาไว้ตายตัว แต่พุทธศาสนา เน้นให้ศึกษา พิจารณาด้วยตนเองจนเห็นแจ้งในความจริง และปฏิบัติไปตามนั้นจนได้รับผลของการปฏิบัติ
ดังนั้นสิ่งสำคัญที่พุทธศาสนิกชนต้องทำสม่ำเสมอ คือการศึกษา การเรียนรู้เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่แท้จริง มิใช่สักแต่ว่าเชื่อ หรือทำตามๆกันโดยไม่ฉุกคิดถึงเหตุผลแห่งการปฏิบัติเรื่องนั้นๆ หาไม่แล้ว "ศาสนาแห่งปัญญา" ก็จะกลายเป็น "ศาสนาแห่งศรัทธา" หรือถึงขั้นเป็น "ศาสนาแห่งความงมงาย" ไปได้เลยทีเดียว .. และจะว่าไป หากยอมรับความจริงกัน เท่าที่เป็นอยู่ "ความไม่เป็นพุทธ" ในศาสนาพุทธของเราก็มีให้เห็นมากมายเหลือเกินแล้วล่ะ .. หรือใครว่าไม่จริง !
เรียนท่านพี่ สติมา ปัญญามี ครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับว่าต้องทำสม่ำเสมอปัญญาจึงจะเกิด