เพื่อน (ตอน 1)


                   มะเร็งไม่ตอบสนองต่อเคมีบำบัด ได้รับการผ่าตัด 2 ครั้งอาการก็ยังคงเหมือนเดิมทำให้ต้อง เข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาล 2 ปีติดต่อกัน ระยะหลังต้องนอนโรงพยาบาลตลอดทำให้ผู้ป่วยเริ่มเบื่อหน่าย

                   ทุกครั้งที่เข้าไปหาผู้ป่วยพยาบาลจะถามตลอดว่าเมื่อคืนนอนหลับไม พักได้ไมมีอาการรบกวนอะไรบ้างอาการที่เราได้รับคำตอบจะสลับเปลี่ยนกันไปมาแต่ละวันปัญหาจะไม่ซ้ำกัน อาการปวดก็จะเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อยช่วยกันดูแลตลอด คือ อาการปวดดูแลให้ทั้งยา สมาธิ เพลง BODY SCAN อาการคลื่นไส้ ดูแลการได้รับยา อืดแน่นท้อง ดูแลใส่สายยางระบาย (NGต่อ SUCTION) นอนไม่หลับดูแลทั้งให้ยา เปลี่ยนห้องให้ ปิดไฟ เตือนนอนพยาบาลเวลาเปิดประตูต้องเบาเสียงที่สุด ติดป้ายห้ามเยี่ยมทุกครั้งที่เราเข้าไปเรายิ้มให้กำลังใจพร้อมทั้งจับมือให้กำลังใจ ทุกครั้งที่ผู้ป่วยบอกปัญหามาเราก็จะบอกว่า “ไม่เป็นไรพี่เดียวเราจะจัดการให้”

                    วันนี้ก็เช่นกัน เราถามคำถามเดิมมีอะไรให้หนูช่วยบ้างคะวันนี้

พี่คนไข้ “ตอนนี้ไม่มีอาการอะไรรบกวนแต่พี่เบื่อห้องสี่เหลี่ยมนี้เหลือเกินละ”

พยาบาล “กลับบ้านไมพี่”

ผู้ป่วย “กลับได้ยังไง สายยางทางจมูก (NG)ยาให้ทางหลอดเลือดอีก กลับไปบ้านก็มีแต่ พ่อกับแม่ที่แก่แล้วท่านจะลำบาก”

พยาบาล”ไปเที่ยวไหมพี่ สิ่งที่พี่ห่วงไม่ต้องกลัวเดียวหนูมีวิธีจัดการให้ และถ้าพี่ ok หนูขออนุญาต หมอให้”

                      ผู้ป่วยยิ้มอย่างมีความหวังกล่าวตกลงทันที

ขณะที่ถาม เพื่อนขอผู้ป่วยมาเยี่ยมพอดีและพรุ่งนี้จะเป็นวันที่เพื่อนๆที่อยู่ต่างจังหวัดนัดหมายกันมาเยี่ยมให้กำลังใจผู้ป่วยซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่เพื่อนนัดกันมาเยี่ยมให้กำลังใจผู้ป่วย

                     เราจึงขออนุญาตแพทย์เจ้าของไข้ซึ่งแพทย์ก็อนุญาตเพ่อความสะดวกเราก็เอาสายยางที่จมูกสำหรับเข็มที่ให้สานน้ำทางหลอดเลือดเราก็ปลดออกก่อน

                    เพื่อนจึงตามเพื่อนที่อยู่ในจังหวัดมาวางแผนร่วมกับผู้ป่วยว่าพรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวที่ไหน จะไปทานอาหารกลางวันที่ไหน

พอวันที่ไปเที่ยวมาถึงผู้ป่วยอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้า รอเพื่อนแต่เช้า

ภาพที่เห็นจึงเป็นภาพที่มีแต่รอยยิ้มที่สดใส(ไม่ใช่รอยยิ้มที่ฝืนยิ้ม)ผู้ป่วยนั่งบนรถเข็นท่ามกลางเพื่อนๆหลังจากนั้นอีกหนึ่งอาทิตย์พี่ก็นอนหลับไปอย่างสงบไม่มีอาการกระสับกระส่าย

            เพื่อน  เพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน อนุบาล ปฐม มัธยม  ปริญญา เพื่อนข้างบ้าน เพื่อนสนิท เพื่อนสนิท เพื่อนร่วมงานทุกระดับ


                     ทีมรักษาพยาบาลต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนมาช่วยดูแลให้กำลังตามแต่จังหวะที่เหมาะสม

หมายเลขบันทึก: 577741เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2014 21:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน 2014 21:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท