ธารินทร์ เพ็ญวรรณ : Portraits of My Love

รูปภาพ เป็นสิ่งที่สื่อความหมายได้หลายๆอย่างโดยไม่ต้องใช้ตัวอักษร

ภาพคนสวมชุดครุย ยืนยิ้มแฉ่งอยู่กับครอบครัว

ภาพหมู่รวมญาติประจำตระกูล

ภาพลูกสาวคนแรกตอนที่เธออายุได้ 1 วัน

เป็นทั้งความทรงจำ ทั้งความรู้สึก และตัวแทน และในบางครั้งก็ยังเป็นจิตวิญญาณอีกด้วย

ในช่วงที่ผมไปศึกษาดูงานที่ Hospis Malaysia หนึ่งในงานหลักคือขับรถตระเวนเยี่ยมบ้านผู้ป่วยระยะสุดท้ายทั่วเมือง Kuala Lumpur กับพยาบาลคู่หู วันนี้ Elaine พยาบาลประจำ Hospice พาผมมาเยี่ยมคนไข้คนหนึ่งในเขตชานเมือง

Anna ป่วยเป็นมะเร็งที่เต้านมมาหลายปี ตัวมะเร็งกระจายไปที่ตับ กระดูก และปอดแล้ว เธอแจ้งความจำนงค์ไว้อย่างชัดเจนว่าต้องการได้รับการดูแลเพื่อความสุขสบายที่บ้าน ทีมแพทย์หลักที่โรงพยาบาลจึงติดต่อมายัง Hospice เพื่อช่วยให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริง ผู้ดูแลหลักตอนนี้คือ James สามีของเธอ และมีเพื่อนๆมาช่วยดูแลบ้างบางครั้งผมจำสามีภรรยาคู่นี้ได้ค่อนข้างแม่นเพราะทั้งคู่ประกอบอาชีพที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์และมีเรื่องราวที่น่าประทับใจหลายอย่าง

…

..

.

“หมอ...ฉันอยากให้หมอตอบตรงๆนะ”  Anna พูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่เราเจอกัน ผมกับเธอจึงมีเรื่องคุยกันหลายอย่างมากขึ้น James บอกว่า ช่วงนี้เธอเริ่มกินได้น้อยและผอมลงมาก ผมและ Elaine ประเมินแล้วก็มีความเห็นตรงกันว่าอาการของเธอกำลังทรุดหนักลง

“ฉันกำลังเลือกรูปภาพของตัวเองอยู่ 2 รูป แต่ตัดสินใจเลือกไม่ได้ซักที หมอเป็นผู้ชาย ฉันอยากให้หมอดูแล้วตอบมาตามตรงว่ารูปไหนสวยกว่ากัน” Anna เหลือบไปทาง James เขาพยักหน้าหนึ่งทีก่อนที่จะเดินไปหยิบรูปถ่ายขนาดใหญ่ที่ใส่กรอบไม้อย่างดีมา 2 รูป

“ว้าวววว” Elaine อุทาน “คุณดูดีมากเลย!” ซึ่งผมก็เห็นด้วย รูปหนึ่งคือรูป Anna ใส่ชุดสีแดงสด นั่งกรีดมือจ้องมองคนถ่ายภาพอย่างเย้ายวน อัญมณีบนนิ้วส่องแสงแข่งกับเจ้าของ หากแต่รัศมีประกายเพชรแลทับทิมก็ยังมิอาจเทียบนัยน์ตางามของเธอได้ อีกภาพเป็นเธอในชุดดำ ดูลึกลับ น่าค้นหา choker ขนาดใหญ่ก็ยิ่งขับเน้นให้ช่วงคอและใบหน้าเธอดูเด่นขึ้น

“หึ..ก็ไม่เท่าไหร่หรอก ฉันน่ะจะ 60 แล้วนะ” Anna ตอบ แต่เธอก็ยังยิ้มที่มุมปากเมื่อมีคนชม “ไม่รู้ James คิดอะไร จู่ๆพาฉันไป studio จับฉันใส่ชุดในสมัยก่อนแล้วให้ช่างถ่ายไว้ตั้งหลายภาพ”

“Portraits of my love ไง” James ยิ้มและเริ่มร้องเพลงที่ชื่อเดียวกันต่อ “There could never be a portrait of my love….For nobody could paint a dream…”

“พอเลย” Anna เริ่มเขินก่อนที่จะหันมาถามผมต่อ “หมอคิดว่า ภาพไหนดูดีกว่ากัน?” ใบหน้าเธอดูจริงจังมาก

เอาล่ะสิ ผมไม่แน่ใจว่าที่เธอถามนั้นมีความหมายอะไรแฝงอยู่รึเปล่าเลยลองตอบเลี่ยงๆไปดู

“ไม่รู้สิ คุณดูดีมากเลยทั้งสองภาพ ผมขอเหมาสองเลยได้มั้ย?” เธอหัวเราะเสียงดัง แต่ก็ยังไม่ละความพยายาม

“ถ้าต้องเลือกล่ะ? ถ้าต้องเลือกแค่ภาพเดียว หมอจะเลือกภาพไหน?”

ผมมองภาพซ้ายและขวาไปมาอย่างถี่ถ้วน ดู James และ Elaine ก็อยากรู้คำตอบของผมเช่นกัน สุดท้ายจึงเลือกมาภาพหนึ่ง

“ภาพคุณในชุดแดง..มันคือตัวคุณ”

เธอพยักหน้าทีหนึ่งก่อนที่จะยิ้มออกมา แม้ว่าร่างกายเธอจะดูซูบผอมลง แต่แววตาของเธอยังเหมือนในรูปถ่ายทุกประการ

“ขอบคุณมากหมอ ฉันจะใช้ภาพนี้ในงานศพของฉัน”

“ผมคุยกับเธอแล้วว่าในวันงานไม่อยากให้เป็นบรรยากาศโศกสลด เราเลยคิดนู่นนี่นั่นกันหลายอย่าง ผมว่าจะเปิดเพลง Portraits of My love ในงาน เพราะเป็นเพลงที่ทำให้เราได้พบกัน และ Anna เป็นคนเลือกภาพถ่าย”

“แต่สุดท้ายฉันก็เลือกไม่ได้ซักที ฉันเลยให้หมอช่วยเลือกให้...ฉันอยากให้คนจำฉันได้ตามในรูปภาพน่ะ ไม่ใช่ตัวฉันที่ผอมกะหร่องและกำลังจะตาย จะได้ไม่สะเทือนจิตใจคนที่มาร่วมงานจนเกินไป”

Anna เคยเป็นนางแบบมาก่อน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ที่เธออยากให้ผู้คนจดจำเธอในสภาพที่ดูดี ดูสง่า อาจเรียกได้ว่าภาพลักษณ์ของเธอเป็นตัวตนและจิตวิญญาณของเธอ ก็ว่าได้ และผมก็เพิ่งตระหนักว่าผมเพิ่งช่วยชี้นำทางจิตใจให้กับเธอด้วยคำตอบสั้นๆประโยคเดียว

หลังจากนั้นเราก็คุยกันอีกเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะปรับยาให้เธอและกล่าวอำลา

James เดินมาคุยกับผมที่ข้างรถเพื่อให้แน่ใจว่า Anna จะไม่ได้ยินบทสนทนา

“หมอ.....เขาจะอยู่ได้อีกนานไหม?”

“ผมคงบอกเป็นวันไม่ได้ครับ แต่เท่าที่ประเมิน สภาพของ Anna ตอนนี้ทรุดลงมาก”

“ใช่...ผมก็ว่างั้น”

“ผมกับ Elaine จะโทรศัพท์เพื่อประเมินอาการและแวะมาหาเป็นระยะนะครับ หากอาการของภรรยาคุณทรุดลงอีก ผมจะบอกให้คุณทราบ แต่ตอนนี้ผมว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือให้เขาได้อยู่อย่างสุขสบายที่สุดและจัดการสิ่งที่ค้างคาในใจมากกว่า”

James พยักหน้าเห็นด้วย

“น่าจะไม่มีแล้วล่ะหมอ เรื่องทางบ้าน เอกสารอะไรก็จัดการหมดแล้ว ติดแต่เรื่องรูปถ่ายเนี่ย แต่ได้หมอมาช่วย ผมว่าเธอน่าจะพอใจแล้ว”

“ดีครับ”

“....หมอรู้มั้ย ตั้งแต่ผมออกจากโบสถ์มา ผมกลับรู้สึกว่าผมได้ใกล้ชิดกับพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้น ทุกอย่างที่ผ่านมา มันเหมือนเป็นบททดสอบของผมและเธอ....ขอบคุณมากนะหมอ” James จับมือกับผมอีกทีก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในบ้าน

หากผมมีเวลาและสนิทกับสองคนนี้มากกว่านี้ ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าบาทหลวง Catholic มาพบรักกับนางแบบได้อย่างไร และหลังจากที่ James ออกจากสภาพบาทหลวงแล้ว ชีวิตของทั้งคู่เจอบททดสอบอะไรบ้าง

ผมมองไปที่ป้ายที่แขวนไว้ตรงทางเข้าที่เด่นเป็นสง่าตั้งแต่วันแรกที่ผมแวะมาที่นี่ ดูเหมือน James จะเชื่อและใช้ชีวิตตามที่เขาพูดจริงๆ

“The Lord is in this place”

...

..

.

Anna เสียชีวิตอย่างสงบที่บ้านหลังจากผ่านไปสองสัปดาห์ ช่วงนั้นผมเดินทางกลับมาที่ไทยแล้ว จึงไม่ได้ไปร่วมงานศพของเธอ แต่ Elaine บอกกับผมผ่านทาง email ว่างานศพของ Anna เป็นงานที่ดูดีมาก แขกที่มาร่วมชอบบรรยากาศงาน รวมไปถึงเพลงในงานและภาพถ่ายของเธอด้วย

ผมเปิด google ดูว่าเพลงของทั้งคู่นั้นเป็นเช่นไร เสียงร้องและท่วงทำนองหวานซึ้งดังทั่วห้องทำงานของผม รักของทั้งคู่ช่างดูหวานซึ้งและเข้ากับเนื้อเพลงดีจริงๆ

Portrait of My Love

Matt Monro

Writer/s: ORNADEL, CYRIL / WEST, DAVID 
Publisher: Sony/ATV Music Publishing LLC, DOWNTOWN MUSIC PUBLISHING LLC


“There could never be a portrait of my love 
For nobody could paint a dream 
You will never see a portrait of my love 
For miracles are never seen.


Anyone who sees her, soon forgets the Mona Lisa


It would take I know, a Michaelangelo 
And he would need the glow of dawn that paints the sky above 
To try and paint a portrait of my love


It would take I know, a Michaelangelo 
And he would need the glow of dawn that paints the sky above, 
To try and paint a portrait of my love”