เรียนรู้ด้วยการดูผู้อื่น
จากการไปว่ายน้ำแทบทุกวัน และมีพี่ๆน้องๆที่รู้จักไปด้วยกัน ได้เห็นวิธีการว่ายน้ำของแต่ละคน ทำให้เราได้หันกลับมาดูตัวเองว่าเราทำอย่างไร สิ่งที่เราคิดว่าง่ายดาย อาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนอื่น และการที่เราจะบอกให้ใครทำอะไร อย่างไรนั้น การที่เพียงบอกวิธีจะไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย สิ่งที่ทำได้และเห็นผลคือ การสังเกตว่า เขาทำอย่างไร แล้วกลับมาดูตัวเองว่าเราทำอย่างไร ทดลองกับตัวเองว่า ถ้าเราทำเหมือนเขา ผลจะเป็นอย่างไร แล้วค่อยไปบอกให้เขาลองปรับจากสิ่งที่ทำอยู่ มาเป็นวิธีที่ทำให้เราทำได้ พบว่าวิธีนี้ช่วยให้สิ่งที่เราอยากให้ได้ผล สำเร็จดีกว่าการไปบอกให้ทำยังไงไปเลยโดยไม่ได้ดูว่าเขาทำอย่างไรอยู่
คิดไปแล้ว วิธีการนี้เอามาใช้ได้กับในชีวิตประจำวันด้วยนะคะ ท่าจะเข้ากับ "รู้เขา รู้เรา" นั่นเอง เพราะหลายๆเรื่องที่เราทำได้แบบเป็นอัตโนมัตินั้น เรามักจะไม่"รู้เรา"สักเท่าไหร่ ดังนั้นเราจะไปตัดสินคนอื่นที่ทำไม่ได้ในทันทีไม่ได้ เพราะน่าจะมีหลายๆเรื่องที่เราก็ทำไม่ได้เป็นอัตโนมัติเหมือนกัน และการที่เราจะแนะนำให้ใครทำอะไรในแบบของเรานั้น โอกาสสำเร็จเป็นไปได้ยากหากเราไม่"รู้เขา"เสียก่อน เราต้องใส่ใจว่า "เขา"เป็นอย่างไร เขาทำอย่างไรอยู่แล้ว สิ่งที่แตกต่างระหว่างสิ่งที่เราต้องการให้เป็น กับสิ่งที่เขาทำอยู่นั้น ต้องใช้การปรับเปลี่ยนอะไรอย่างไร ซึ่งเราไม่สามารถจะไปเปลี่ยนคนอื่นได้ แต่สิ่งที่ทำได้คือ เสนอให้เขาพิจารณาเองว่า วิธีการที่เราเห็นของเขา และของเราเป็นอย่างไร เขาต้องเอาไปปรับเปลี่ยนด้วยตัวเขาเอง หากเขาต้องการได้ผลที่เหมือนเราเขาต้องจัดการด้วยสิ่งที่เขาคิดเอง ปรับเอง ไม่ใช่ด้วยการ"สั่งสอน"วิธีการจากเรา
นึกย้อนไปว่า ตัวเองใช้วิธีนี้ในการเลี้ยงลูกมาด้วยค่ะ เพราะเด็กๆเขาจะมีธรรมชาติติดตัวมาแบบที่ไม่เหมือนกัน มีสามหนุ่มก็"สามมุม"จริงๆ เพราะฉะนั้นการสร้างระเบียบ วินัย การจูงใจให้ทำหรือไม่ทำอะไร เราต้องสังเกตธรรมชาติของเขาว่าเราจะนำเสนอความคิดของเราอย่างไร ลูกจึงจะนำไปพิจารณาปรับให้เข้ากับตัวเขาเอง เมื่อเรา"รู้เขา"และ"รู้เรา"แล้ว การแลกเปลี่ยนเรียนรู้จะเกิดได้ทั้งสองฝ่ายจริงๆ
เก็บสิ่งที่คิดมาฝากเผื่อท่านที่อ่านจะเก็บไปลองพิจารณาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์กับตัวเองค่ะ
ความเห็น (2)
การเรียนรู้ ..มีมากมายนะคะ เรียนรู้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด นะคะ
เอา การทำกะไหล่ ทองคำมาฝากค่ะ
เลี้ยงลูกถูกวิธี สู่ความเป็นเด็กดีมีคุณธรรมค่ะ...