บันทึกสั้น14-19/9/2557
กับเรื่องราวชีวิตประจำวัน การทำงานที่บ้าน เป็นสิ่งฉันเองคิดว่า สุข สงบ สบายๆ
เหมือนมีโลกส่วนตัว อย่าง กบน้อยในกะลา ทำตัวพองๆให้เต็มกะลา ก็ไม่มีใครบ่น ใครว่า
ตัว ของ ตัว สร้างได้ ให้ตัว อยู่เย็นเป็นสุข ละ วาง ว่าง เว้น หาเวลา พูดกับตัวเอง เรียนรู้ตัวเอง
....
(14/9) ไปปัตตานี้ ไปส่งกล้วย ไปเที่ยวเล่นกับหลาน ไปกินส้มตำ พอจะกลับ หลานร้องไห้ ไม่ให้ป้ารี กลับ
(15/9) ทำงาน กล้วย กล้วย ตอนค่ำเพียง สี่ชั่วโมง 16-17 ก็ทำงานต่อ ไม่มากเรื่อยๆไม่เร่งรีบ
(17/9) มีบ่นไว้ที่fb
"ณ มุมหนึ่งของเศษหนึ่งส่วนหลายล้า
โหมดป้า เพ้อๆยามสายๆ เหตุเมื่อคืน คนที่บ้านกินบะหมี่กึ่งสำเร็จแบ
(18/9) แมวพัชรี กลางวันมาที่บ้าน ชวนไปซื้ออุปกรณ์สำหรับทำกล้วยฉาบ ไปกันหลายที่ชวนคนเมาหัวไปด้วยให้ขับรถให้
ค่ำลง นายตู่พิทักษ์ ตามมาหาดาลิ้งแมว กินข้าวเย็นที่บ้านด้วยกัน นั่งเมาท์กันเพลิน จนไม่ไม่ได้ทอดกล้วย หุ หุ
(19/9)ด้วยงานมันกองท่วมหัว เกือบเอาตัวไม่รอด จึงต้องทำงาน เพราะลูกค้าต้องการสินค้า วันเสาร์20/9
โชคดีที่เรารับ แมวพัชรี เป็นลูกศิษย์ เรียนวิชา "กล้วยหินฉาบ" เราจึงมีคนช่วยงาน วันคืนที่เร่งด่วนเช่นนี้
ในที่สุด ก็บรรลุเป้าหมาย ตามลูกค้าสั่ง เริ่มจากเวลา 09:30ของวันที่19/9 สิ้นสุดในเวลา 01:30 ของวันที่20/9
....
"โอกาสยามที่ต้องการโอกาส นั้นมีค่ายิ่งนัก จึงควรแบ่งปันโอกาสให้สำหรับผู้
บันทึกสั้น แต่ใจกว้างมากเลยนะครับ
บาดลึก คมกริบเลย อิ อิ
ป้าบ่นๆนะ คุณหลาน ;)