๕๗๙. แตกต่างเหมือนกัน...
ชีวิตของคนเรา...
ผันเปลี่ยนไปตามกาลเวลา...
มีทั้งความเหมือนและความแตกต่างกัน...
บางคราวมีความแตกต่างที่เหมือนกัน...
ทุกชีวิต ไม่สามารถกำหนดเส้นทางชีวิต
ให้เป็นไปได้...เรื่องราวบางเรื่องเป็นไป
ตามตัวเราลิขิตเอง...บางเรื่องราวบอกไม่ได้
ว่าชีวิตเดินตามอะไร...โชคชะตา ฟ้าลิขิต
กระนั้นหรือ???...
"ชีวิต" เปรียบเหมือนการแสดงบทละคร
บทหนึ่ง...เป็นการแสดงที่มีความหลากหลาย
มีหลายรสชาติ...ทุกชีวิตได้เดินบนเส้นทาง
ที่คิดว่ายาวไกล...จบชีวิตลง เหมือนกับ
การแสดงละครสิ้นสุดลง...
"โลกนี้ คือ ละคร" เสียจริง ๆ...
...
...
วันเวลาที่คอยเปลี่ยนแปลง ต้องเจอปัญหา
แล้วทำไมมีใครต่อใคร ต้องคอยตัดสิน
ว่าทางนั้นมันผิด เพียงเพราะว่ามันต่าง
อยากจะแก้ให้ดีกว่าเดิม แต่ทำอะไร
สุดท้ายก็โดนบ่น สุดท้ายก็โดนด่า
แต่จะอยู่ที่ตรงไหน ก็ไม่เจอกับใคร
ที่จะรู้ความจริงข้างใน และยังคงเฝ้ามองหา
เวลารู้สึกอ้างว้าง อยากจะรู้
บนเส้นทางที่ต่าง มีใครสักคนมั้ย
ที่มองเห็นทุกอย่าง เข้าใจที่ฉันเป็น
เลือกเดินก้าวผ่าน ทางเดียวเหมือนกันกับฉัน
แตกต่างเหมือนกัน
เพียงต้องการแค่ใครซักคน จับมือฉันไว้
ในวันที่มันเหนื่อย ในวันที่มันเหนื่อย
ไม่ใช่ใครที่คอยเหยียบซ้ำ ในช่วงเวลา
ที่ฉันนั้นล้มลง ที่ฉันนั้นล้มลง
แต่จะอยู่ที่ตรงไหน ก็ไม่เจอกับใคร
ที่จะรู้ความจริงข้างใน และยังคงเฝ้ามองหา
เวลารู้สึกอ้างว้าง อยากจะรู้ หืมมมม...
บนเส้นทางที่ต่าง มีใครสักคนมั้ย
ที่มองเห็นทุกอย่าง เข้าใจที่ฉันเป็น
เลือกเดินก้าวผ่าน ทางเดียวเหมือนกันกับฉัน
แตกต่างเหมือนกัน
...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๘ กันยายน ๒๕๕๗
ความเห็น (3)
เราถูกผลักจากมือที่มองไม่เห็น
มันเป็นชะตากรรม-ลิขิต
แต่หลังจากนั้น
เรา คือผู้ลิขิต...
ขอบพระคุณครับ
ขอบคุณค่ะ คุณแผ่นดิน 
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ