จดหมายถึงลูก "พี่ภัคร" ฉบับที่ ๔๖ ตอนความสำเร็จอีกขั้นของลูก
นับจากที่พี่ภัครจบการศึกษาระดับปริญญาโท
สาขาวรรณคดีไทย จาก ม.เกษตร (บางเขน)
จบปุ่ม ถือว่าดวงดี มีตำแหน่งอาจารย์เปิดรับสมัคร
ทันที ซึ่งเปิดรับจำนวน ๒ ตำแหน่ง...เป็น มรภ.
พิบูลสงคราม...พี่ภัครเข้าสู่กระบวนการสอบด้วย
การสอบข้อเขียนซึ่งทางสาขาเป็นผู้ออกข้อสอบ
ผ่านการสอบสัมภาษณ์ ซึ่งแม่ขอสละสิทธิ์ไม่ขอเป็น
กรรมการในการสอบ มอบให้ ผอ.สนอ.เป็นแทน...
ทุก ๆ กระบวนการ พี่ภัคร ทำอย่างเต็มความสามารถ
และเต็มที่ในการทำข้อเขียนและสัมภาษณ์...
กรรมการมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า...พี่ภัครไม่ได้ลุ้นให้
กับตัวเอง แต่กลับไปลุ้นให้กับ "เอ้" เพื่อนอีกคนหนึ่ง
ที่มาสอบด้วย...เอ้มีความสามารถมากในการขับเสภา
ทำบายศรี จีบผ้าเป็นโบว์ ฯลฯ ซึ่งพี่ภัครบอกว่า...
อยากให้เพื่อนได้ เพราะมีฝีมือละเอียด เรียบร้อย
สำหรับพี่ภัครถนัดในด้านการลงแรงและเนื้อหา...อยากเห็นเอ้
มาช่วยพัฒนามหาวิทยาลัย...พี่ภัครบอกว่า...
งานมีร้อย...พี่ภัครกับเอ้ทำล้าน...เล่นเอากรรมการ
หัวเราะในคำพูดของพี่ภัคร...การที่พี่ภัครเลือก ม.
ใกล้ ๆ บ้าน เหตุเนื่องมากจากต้องการอยู่ใกล้ ๆ พ่อกับแม่
เพราะพี่ภัครเห็นสภาพของแม่ซึ่งสมัยก่อนต้องระเหเร่ร่อน
ไปทำงานไกล ๆ บ้าน กว่าจะได้มาอยู่ด้วยกัน เล่นเอา
ทนทุกข์กันนานเชียว...พี่ภัครเลยขอเลือก ม. ใกล้ ๆ บ้าน
จะได้ไม่เสียค่าใช้จ่ายในการเป็นค่าเช่าบ้านและอื่น ๆ
อีกมากมาย...พี่ภัครบอกว่า...ทำที่ไหนก็เหมือนกัน
ถ้าทำงานแล้วเรามีความสุขและสนุกกับมัน...
พี่ภัครติด ๒ คณะ คือ ครุศาสตร์และมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
แต่พี่ภัครขอเลือกมนุษยศาสตร์ ฯ...พี่ภัครบอกแม่ว่า
ทางครุศาสตร์ลองให้พี่ภัครสอบสอนให้ดู พี่ภัครก็สอนให้ดู
พี่ภัครทำได้เพราะเป็น TA มาก่อน จึงมีลูกเล่น สอนให้คณะกรรมการดู
เล่นเอากรรมการหัวเราะ ชอบใจ...เห็นแววความเป็นครูของพี่ภัคร
แต่พี่ภัครก็บอกกรรมการว่า...ภัครจบสายตรงมาทางคณะมนุษย ฯ
จึงขอเลือกทางมนุษย ฯ แต่ถ้าจะให้ไปช่วยสอนก็สามารถไปได้
เพราะอยู่ ม. เดียวกัน สามารถบูรณาการได้...การที่คณะครุศาสตร์
จะรับสายมนุษย ฯ เข้ามาร่วมนั้น ก็เลือกแล้วเลือกอีก เพราะเกรงว่า
จะสอนไม่ได้...แต่สำหรับพี่ภัคร กรรมการบอกว่า..."สอบผ่าน"
แต่พี่ภัครขอเลือกทางคณะมนุษย ฯ เพราะจะได้ตรงกับหลักสูตร
จะได้ไม่มีปัญหาในภายหน้ากับสาขาและตนเอง...
ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่พี่ภัครได้มาในเดือนสิงหาคม ซึ่งมอบให้เป็น
ของขวัญ "วันแม่" ให้กับแม่บุษ...
สำหรับแม่ ๆ คิดว่า ไม่เท่าไร แต่ที่ได้ นั่นคือ "ตัวของลูก" มากกว่า
ต่อไปนี้ ก็ตั้งใจทำงาน เป็นอาจารย์สอนนักศึกษาให้เต็มความ
สามารถของหนูก็แล้วกัน ยังมีปัญหาให้เราได้สัมผัสอีกมากมาย
ในอนาคต ขอจงอดทนและฟันฝ่ามันไปให้ได้ก็แล้วกัน...
แม่เป็นกำลังใจให้จร้า...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๓ สิงหาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (5)
ขอแสดงตความยินดีค่ะ..
ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท 
ขอบคุณค่ะ อาจารย์นีโอ 
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ