สัจจะแห่งท้องทุ่ง

แม้ยามนี้ยังผูกพัน...ท้องนาข้าว...สีเขียวในหน้าน้ำ สีน้ำตาลยามแล้งฝน

สมองโปร่ง ...โล่งใจ..ยืนมองไกลได้นานๆ ...ผ่านทุ่งนาโล่ง เห็นทิวเขาสีฟ้าอยู่ลิบๆ

นึกถึงวัยซน...เล่นซ่อนหาในกอข้าวเขียว...จนลืมไม้เรียวในมือแม่

สนุก...สะใจที่ได้ปาโคลน พอกหัวเพื่อนซี้ เหลือแต่ตาล่อกแล่ก

สักวัน...ชวนกันเดินไปหาทิวเขาสีฟ้าที่มองเห็นลิบๆนั่น...อยากเห็นใกล้ๆ...

...คืนวันผ่านไป...วัยแห่งการแสวงหา....ท่องเจ็ดย่านน้ำ..สิบขุนเขา...นาครอันศิวิไลซ์

โอกาสวันใดที่กลับมายืนตรงจุดเดิม...แม้กาลเวลาได้แปรสภาพไปตามสภาวะธรรม

รู้สึกอบอุ่น...ผุดจินตนาการ...สำนึกเร่งเร้าให้บันทึกภาพอันพิสุทธิ์...อย่างไม่รู้จักอิ่ม

อีกครั้งที่เริ่มต้นหยิบกล้องขึ้นเล็ง...ค้นหาความจริงในความงามของท้องทุ่ง...

บันทึกนี้...คือหนึ่งในแรงบันดาลใจนั้น....

เขียนใน GotoKnow โดย สมาน เขียว
ใน บันทึกข้างแฟ้ม

คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิด ทุ่งนา ภาพถ่าย สภาวะธรรม สัจจะ ความงาม

หมายเลขบันทึก: 571989เขียนเมื่อ 8 กรกฎาคม 2014 08:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 กรกฎาคม 2014 08:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน