บ่นปนกลอน : หริ่ง หรีด เรไร
สิ้นสุดแสงสูรย์ที่สาดส่อง
เหม่อมองฟ้าหม่นระคนเหงา
เสียงสายลมครวญมาแผ่วเบา
บอกลาเพื่อนเก่าที่คุ้นเคย
บทเพลงแห่งพงไพรในยามค่ำ
ร่ายลำนำเบาบางอย่างเปิดเผย
เสียงแหบโหยเยือกเย็นยากภิเปรย
คล้ายเฉลยความในใจในราตรี
แทรกเศร้าเงาไม้ไหวสะท้าน
ระลอกไหวสายธารที่ไหลรี่
ปล่อยใจไปกับสายนที
คืนนี้จะไปแห่งใดกัน
หริ่ง หรืด เรไร ระงมก้อง
กรีดร้องโหยให้เหมือนใจฉัน
พร่ำเพรียกเรียกหาแสงตะวัน
เมื่อไรนั่น....จึงจะมี...ฟ้า...สีทอง
เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเหลียวหา
เวลาแห่งอุทัยไขส่อง
ดุเหว่าแว่วแว่วเสียงสำเนียงร้อง
หวีดก้องแวกผ่านม่านราตรี
นกขมิ้นบินหลงไพรไร้รังพัก
เหน็ดเหนื่อยนักแต่ยากจักหลีกหนี
มีเพียงเสียงเรไรในคืนนี้
พร้อมที่จะเป็นเพื่อนกับเดือนดาว
เอาผืนแผ่นฟ้าเป็นผ้าห่ม
สายลมกับน้ำค้างที่กลางหาว
แทนมุ้งม่านในราตรีที่ยืนยาว
กล่อมใจร้าวให้สนิทในนิทรา
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
17/06/57
ภาพประกอบบันทึกนี้ : สถานที่รีสอร์ทพันดาว ( บ่อปลา )
ขอบคุณเพลง นกขมิ้นสามชั้น ประกอบบันทึกนี้จาก YouTube
ความเห็น (15)
เพราะมากเลยครับ...
เอาผืนแผ่นฟ้าเป็นผ้าห่ม
สายลมกับน้ำค้างที่กลางหาว แทนมุ้งม่านในราตรีที่ยืนยาว กล่อมใจร้าวให้สนิทในนิทรา
เศร้าจัง เอาเพลงปลุกใจมาฝาก ๒ เพลง...หวังว่า..คุณมะเดื่อจะคึกคักขึ้นมาบ้าง.
.
..
...อ่านแล้วเศร้าจัง...ซ้ำเพลงก็ยังเศร้าอีกนะคะ
สถานที่คุ้นๆนะครับ
ตอนนี้ปั่นงานวิจัย
ไม่ค่อยได้ทักพี่เลยครับ
เป็นบทกวีคนเหงา ที่งดงามมากนะคะน้อง
เหงาแต่ในกลอน ไม่ได้เหงาจริงใช่มั๊ยคะ
เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเหลียวหา ..... ไพเราะมากๆๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
หวัดดีจ้ะคุณพิชัย 
ขอบคุณในคำชมจ้ะ ขอบคุณ ๆๆๆๆ
หวัดดีท่าน ผอ.คนเก่ง 
แหม ๆๆๆๆ ! ทันต่อเหตุการณ์จริง ๆ นะ ศธ.กำลังเดินหน้าเรื่องเพลงปลุกใจในโรงเรียนแล้ว ขอบคุณจ้ะ เศร้าแต่ในบันทึก นอกบันทึก...โหด...มัน...ฮา....จ้าาา
หวัดดีจ้ะท่าน ดร.พจนา 
ค่ำคืนฝนตก มีแต่เสียงกบ อึ่งอ่าง กับแมลงกลางคืน ต้องเขียนกลอน ประกอบเพลงแบบนี้จึงจะเข้าบรรยากาศจ้ะ ขอบคุณ ๆๆๆๆ
หวัดดีน้องขจิต 
สถานที่ถ่ายทำภาพประกอบบันทึกนี้คือ ....รีสอร์ทพันดาว...ก็ต้องคุ้นอยู่ดีละจ้ะ ทำงานให้เสร็จก่อนจ้ะ เวลาจะทักทายกันมีอีกถมไป ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ
หวัดดีจ้ะพี่นุ้ย 
ความจริงตั้งใจจะเขียนกลอนชมความงามยามค่ำคืน...แต่เขียนไปเขียนมา
ไหงมันเป็นไปอย่างนี้ได้ก็ไม่ทราบนะจ๊ะ....ยังนึกขำตัวเองอยู่เลย อย่างนี้เขาเรียกกลอนพาไปหรือเปล่า
จ๊ะเนี่ยะ อิ อิ ขอบคุณจ้ะ
หวัดดีจ้ะพี่หมอเปิ้น 
บ่นปนกลอน ไปตามเพลงจ้ะ ขอบคุณจ้ะ
-สวัสดีครับครู
-บ่นปนกลอนเพราะ ๆทั้งนั้นเลยนะครับ
-ยินดีที่ได้เป็นส่วนหนึ่่งในการส่งเสริมกิจกรรมกลุ่มยุวเกษตรกรนะครับ
-หากมีอะไรให้ช่วยเหลือก็แจ้งได้ตลอดนะครับครู
หวัดดีจ้ะคุณเพชร 
คงต้องรบกวนคุณเพชรอีกหลายเพลาล่ะจ้ะ อย่าเพิ่งหน่ายกันก่อนละกันนะ ขอบคุณล่วงหน้านะจ๊ะ .....กระท่อมน้อยคอยผู้ไปเยือน...ใกล้สำเร็จแล้วสินะจ๊ะ สักวันคงได้มาเยือนแน่ ๆ จ้ะ ขอบคุณมาก ๆ จ้ะ สำหรับกำลังใจ
* ขอบคุณค่ะที่ให้ความสนใจกิจกรรม DIY สมุดทำมือ และ สบู่สมุนไพร (สูตรมูลนิธิสืบนาคะเสถียร)
* สูตรสบู่สมุนไพร :
วัศดุ
1. เบสสบู่กลีเซอรีน 1 กก. >>>>> ซื้อที่ร้านศึกษาภัณท์ หรือที่ตลาดสำเพ็ง กทม.
2. น้ำหอมตามชอบ 2 ช้อนชา
3. แอลกอฮอล 95% ใส่ foggy (กระบอกฉีดแบบไล่ฟองอากาศ)
4. แม่พิมพ์
5. สมุนไพรตามชอบ
6. ฟิล์มห่อสบู่ (food wrap)
วิธีทำ
1. ตุ๋นกลีเซอรีน โดยใช้ไฟปานกลาง เคี่ยวจนละลาย
2. นำสมุนไพรตามชอบมาปั่นและคั้นเฉพาะน้ำ
3. นำน้ำสมุนไพร + น้ำหอมใส่ในกลีเซอรีนที่ละลายแล้ว คนให้เข้ากัน
4. เทใส่แม่พิมพ์ โดยสังเกตว่ามีฟองอากาศหรือไม่ ? หากมีให้ฉีดพ่นแอลกอฮอลล์ลงไปเพื่อไล่ฟองอากาศออก
5. รอสบู่แข็งตัว และนำออกจากแม่พิมพ์ จะใช้เลย หรือห่อเก็บไว้ก่อน
(สูตรสมุดทำมือ กำลังติดต่อขอจากมูลนิธิสืบนาคะเสถียร และจะได้แจ้งให้ทราบต่อไปค่ะ)
