ບົດນຳ
-
1.ຄວາມເປັນມາ ແລະຄວາມສຳຄັນຂອງການວິໄຈ
ຄະນິດສາດເປັນເລື່ອງນາມມະທຳ ຈິ່ງເປັນການຍາກທີ່ຈະທ່າຍຖອດໃຫ້ຜູ້ອື່ນເຂົ້າໃຈໄດ້ງ່າຍໆ ໃນນັ້ນແມ່ນນັກຮຽນ
ຊັ້ນມັດທະຍົມສຶກສາທີ່ມີແນວຄວາມຄິດເປັນຮູບປະທຳຫຼາຍກວ່ານາມມະທຳ ເຂົາເຈົ້າມັກຫຼິ້ນ ມ່ວນຊື່ນ, ມັກສັງເກດ, ມັກຊອກຮູ້ຊອກຫາຕ່າງໆນາໆ ແລະ ອື່ນໆ…
ດັ່ງນັ້ນ ຄູຜູ້ສອນຈຳເປັນສຸດຈະຕ້ອງຈັດການຮຽນ-ການສອນຄະນິດສາດໃຫ້ຖືກຕ້ອງກັບຈຸດພິເສດຂອງນັກຮຽນ ເພາະວ່າ ນັກຮຽນຈະຮຽນໄດ້ກໍ່ຕໍ່ເມື່ອໄດ້ເຫັນວັດຖຸຈິງ ( ຮູບປະທຳ ) ໄປສູ່ເຄິ່ງນາມມະທຳ ແລະ ສັນຍາລັກ. ຈາກຄວາມຮູ້ ແລະ ປະສົບການຂອງນັກຮຽນກ່ອນເຂົ້າໂຮງຮຽນໄດ້ພົວພັນກັບຄວາມຮູ້ທາງຄະນິດສາດເຊັ່ນ: ການນັບ, ການຫຼີ້ນແກ່ນໝາກຂາມ, ການປຽບທຽບສັ້ນຍາວ ( ການຫຼີ້ນໄມ້ຕີຫົວປາຄໍ່ ) ການແລກປ່ຽນ ( ຫຼິ້ນຊື້ຂາຍ ) ເຊິ່ງຄູຜູ້ສອນຄວນຄຳນຶງເຖິງຄວາມຮູ້ເບື້ອງຕົ້ນຂອງນັກຮຽນຜ່ານມາໃຫ້ມາປະສົມປະສານເຂົ້າໃນການຮຽນ-ການສອນວິຊາຄະນິດສາດ ແລະ ເນັ້ນໃສ່ການພັດທະນາ 3 ດ້ານໄປພ້ອມກັນຄື:
- -ການພັດທະນາແນວຄວາມຄິດທາງຄະນິດສາດ
- -ການພັດທະນາດ້ານທັກສະທາງຄະນິດສາດ
- -ການພັດທະນາວິທີການນຳໃຊ້ຄະນິດສາດ
ສາຍມັດທະຍົມສຶກສາເປັນສາຍໜຶ່ງທີ່ມີຄວາມສຳຄັນໃນການສຶກສາຢູ່ໃນສັງຄົມມະນຸດຊາດເຮົາ ທີ່ພັກ-ລັດເຮົາໄດ້ເລັງ
ໃສ່ແຜນຍຸດທະສາດດ້ານການພັດທະນາການສຶກສາຂັ້ນພື້ນຖານຄື: ສາຍອະນຸບານສຶກສາ, ປະຖົມສຶກສາ ແລະ ມັດທະຍົມສຶກສາຈົນກ້າວໄປເຖິງວິຊາຊີບສຶກສາ.
ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນລະຄອນສີ ເປັນໂຮງຮຽນທີ່ຂຶ້ນກັບຫ້ອງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາເມືອງລະຄອນເພັງ ແຂວງສາລະວັນ ເຊິ່ງມີນັກຮຽນທັງໜົດ 55 ຄົນ, ຍິງ 20 ຄົນ, ນັກຮຽນສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນມາຈາກຫຼາຍບ້ານທີ່ມີພາສາສຳນຽງຄ້າຍຄືກັນ, ຊໍ່າອາຍຸແຕກຕ່າງກັນ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນລູກຊາວນາ, ພໍ່ຄ້າຊາວຂາຍ ແລະ ພະນັກງານ, ສ່ວນໃຫຍ່ໂຮງຮຽນທີ່ນອນໃນເທດສະບານຂອງເມືອງ. ສະພາບການນຸ່ງຖືຂອງນັກຮຽນມີຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຈົບງາມ, ມີມາລະຍາດດີ, ການເວົ້າຈາສຸພາບ, ການໃຫ້ຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ຄູອາຈານກໍ່ດີ, ນັກຮຽນສ່ວນໃຫຍ່ມີຄວາມລ້າເລີງແຈ່ມໃສ ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມການພັດທະນາທາງດ້ານການສຶກສາໃນໂຮງຮຽນແຫ່ງນີ້ຍັງມີຄວາມແຕກຕ່າງທາງດ້ານມັນສະໜອງ ( ການພັດທະນາຂອງມັນສະ
ໝອງໄວ - ຊ້າ ) ສະນັ້ນ ນັກຮຽນແຕ່ລະຄົນບໍ່ວ່າຊັ້ນຮຽນໃດຂອງໂຮງຮຽນແຫ່ງນີ້ຈິ່ງເປັນໜ້າສົນໃຈໃຫ້ແກ່ຄູ-ອາຈານຜູ້ສອນ ທີ່ຈະຕ້ອງສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຊອກຫາຈຸດດີ - ຈຸດບົກຜ່ອງຂອງນັກຮຽນ ເພື່ອນຳມາແກ້ໄຂ ແລະ ພັດທະນາດ້ານການຮຽນ-ການສອນຂອງຄູໃຫ້ດີຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ.
ການຮຽນ-ການສອນໃນທຸກລາຍວິຊາແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນເທົ່າໆກັນຕໍ່ກັບການພັດທະນາການສຶກສາກໍ່ຄືການພັດທະນາປະເທດຊາດ. ດັ່ງນັ້ນ ໃນນາມທີ່ເປັນນັກສຶກສາລະບົບ 12+2 ສາຍຄູຄະນິດສາດທີ່ໄດ້ລົງເຝິກຫັດສອນໃນໄລຍະ 10 ອາທິດ ຢູ່ທີ່ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນລະຄອນສີ ເມືອງລະຄອນເພັງແຂວງສາລະວັນ ຂອງສົກຮຽນ 2013-2014. ຈິ່ງມີຄວາມສົນໃຈໃນການພັດທະນາຄວາມຮູ້ດ້ານວິຊາສະເພາະປະກອບກັບການເຝິກຫັດສອນຕົວຈິງໃນແຕ່ລະວິຊາຮຽນໃນຊັ້ນມັດທະຍົມ ໂດຍສະເພາະແມ່ນວິຊາຄະນິດສາດ ຫ້ອງ ມ 3 ທີ່ທີມງານວິໄຈພວກຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມສົນໃຈຢາກປັບປຸງ ແລະ ພັດທະນາການຮຽນ-ການສອນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ເພື່ອນຳເອົາເປັນບົດຮຽນປະກອບເຂົ້າໃນອາຊີບຄູໃນອານາຄົດໄດ້.
ຕະຫຼອດໄລຍະຂອງການລົງເຝິກຫັດສອນຕົວຈິງ 10 ອາທິດ ທີມງານການວິໄຈພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຈັບເອົາບັນຫາຈາກການລາຍງານຂອງຄູລາຍວິຊາຄະນິດສາດ ຫ້ອງ ມ 3 ບົດທີ 21: ຄວາມຖີ່ຂອງຂໍ້ມູນ, ຜ່ານມາຄູເກົ່າໄດ້ດຳເນີນການຮຽນ-ການສອນແບບດາວ 5 ແຈເຂົ້າໃນການສອນວິຊາຄະນິດສາດ ເພາະວ່າ: ວິທີສອນແບບດາວ 5 ແຈແມ່ນຂະບວນການທາງຍຸດທະວິທີການສອນຕ່າງໆ ຢ່າງປະສົມປະສານກັນໃນຊົ່ວໂມງສອນໃດໜຶ່ງ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການຮຽນໄດ້ບັນລຸເປົ້າໝາຍຕາມຈຸດປະສົງທີ່ວາງໄວ້ເຊັ່ນ: ການໃຊ້ຄຳຖາມ, ການໃຊ້ອຸປະກອນ, ການຈັດກຸ່ມ, ການຈັດກິດຈະກຳ ແລະ ການສອນຕິດພັນກັບຊີວິດປະຈຳວັນ. ເຊິ່ງໄດ້ພົບບັນຫາທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນຊ່ວງດຳເນີນການຮຽນ-ການສອນໃນພາກຮຽນທີ 2 ມີນັກຮຽນຈຳນວນ 2 ຄົນ, ທັກສະການຄິດຄຳນວນມີຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການຮຽນຮູ້ໃນວິຊາຄະນິດສາດເປັນຢ່າງຫຼາຍນັກຮຽນສ່ວນໃຫຍ່ຍັງຂາດທັກສະໃນການຄິດຄຳນວນເຊິິ່ງມີຫຼາຍສາຍເຫດດັ່ງນີ້:
- -ພື້ນຖານການຮຽນຮູ້ຂອງນັກຮຽນຍັງບໍ່ຄ່ອຍດີ
- -ນັກຮຽນຂາດການຄົ້ນຄວ້າໃນການຄິດທີ່ຕໍ່ເນື່ອງ
- -ນັກຮຽນມີທັກສະການຄິດຄຳນວນໃນຂັ້ນພື້ນຖານທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ
ດັ່ງນັ້ນ ຄູປະຈຳວິຊາຈິ່ງພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີສອນຫຼາຍວິທີເພື່ອຊ່ວຍເຂົ້າໃນການດຳເນີນການຮຽນ-ການສອນວິຊາຄະນິດສາດ ຊັ້ນ ມ 3 ບົດທີ 22: ຄວາມຖີ່ ໂດຍນຳໃຊ້ວິທີສອນແບບທົດລອງ ເຊິ່ງວ່າການສອນແບບທົດລອງ ເປັນວິທີການສອນທີ່ມຸ້ງໃຫ້ຜູ້ຮຽນດ້ວຍການກະທຳ ຫຼື ດ້ວຍການສັງເກດ, ເປັນການນຳເອົາຮູບປະທຳ ມາອະທິບາຍນາມມະທຳ ຜູ້ຮຽນຈະຄົ້ນຄວ້າຫາຂໍ້ສະຫຼຸບຈາກການທົດລອງນັ້ນດ້ວຍຕົນເອງ ວິທີການສອນແບບທົດລອງນີ້ອາດຈະເຮັດເປັນກຸ່ມ ຫຼື ເປັນບຸກຄົນກໍ່ໄດ້ ທັງນີ້ກໍ່ຂຶ້ນກັບເນື້ອໃນ ແລະ ຄວາມເໜາະສົມ. ຈາກທິດສະດີຂອງການສອນຈິ່ງເຮັດໃຫ້ທີມງານວິໄຈພວກຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມສົນໃຈທີ່ຢາກຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຊອກວິທີການແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ຍັງຄົງຄ້າງ, ສະນັ້ນ ທີມງານການວິໄຈຈິ່ງຕົກລົງຕັ້ງຫົວຂໍ້ການວິໄຈວ່າ: “ ຜົນສຳເລັດທາງການຮຽນຄະນິດສາດເລື່ອງ: ຄວາມຖີ່ນັກຮຽນຫ້ອງ ມ3 ກ ຂອງໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນລະຄອນສີ ເມືອງລະຄອນເພັງ ທີ່ໄດ້ຮັບການສອນແບບທົດລອງ”
-
2.ຈຸດປະສົງຂອງການວິໄຈ
- -ເພື່ອປຽບທຽບຜົນສຳເລັດທາງການຮຽນວິຊາຄະນິດສາດຂອງນັກຮຽນຫ້ອງມ 3 ທີ່ໃດ້ຮັບການສອນແບບທົດລອງ.
- -ເພື່ອປັບປຸງແກ້ໄຂການຮຽນ-ການສອນໃນລາຍວິຊາຄະນິດສາດໃຫ້ດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ
-
3.ຂອບເຂດຂອງການວິໄຈ
-
3.1. ປະຊາກອນ ແລະກຸ່ມຕົວຢ່າງ
ການວິໄຈ-ສຳມະນາຄັ້ງນີ້ແມ່ນມີຄວາມໝາຍຄວາມສຳຄັນກັບທີມງານວິໄຈຂ້າພະເຈົ້າທີ່ໄດ້ລົງເຝິກຫັດສອນ ແລະ ປະຕິບັດການວິໄຈໄປຄຽງຄູ່ກັນຈົນສາມາດຈັບເອົາບັນຫາທີ່ເກີດໃນການຮຽນ-ການສອນວິຊາຄະນິດສາດ ແລະ ໄດ້ເລືອກເອົາຫ້ອງມ 3 ເປັນເປົ້າໝາຍເຮັດການວິໄຈ ເຊິ່ງມີນັກຮຽນທັງໜົດ 55 ຄົນ, ຍິງ 20 ຄົນ ໃນນັ້ນມີນັກຮຽນເປົ້າໝາຍ 2 ຄົນ, ຍິງ 1 ຄົນ.
3.2. ເນື້ອໃນທີ່ນຳການສອນຄື: ວິຊາຄະນິດສາດຊັ້ນມັດທະຍົມສຶກສາ ປີທີ 3
-
ບົດທີ 21 : ຄວາມຖີ່ຂອງຂໍ້ມູນ
- ບົດທີ22: ຄວາມຖີ່ສະສົມຂອງຂໍ້ມູນ
-
3.3. ວິທີການສອນແບບທົດລອງ
ການຮຽນ-ການສອນກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້:ຄວາມຖີ່ສະສົມຂອງຂໍ້ມູນໂດຍນຳໃຊ້ວິທີສອນແບບທົດລອງເຊິ່ງວ່າການສອນແບບທົດລອງ ເປັນວິທີການສອນທີ່ມຸ້ງໃຫ້ຜູ້ຮຽນດ້ວຍການກະທຳ ຫຼື ດ້ວຍການສັງເກດ, ເປັນການນຳເອົາຮູບປະທຳ ມາອະທິບາຍນາມມະທຳ ຜູ້ຮຽນຈະຄົ້ນຄວ້າຫາຂໍ້ສະຫຼຸບຈາກການທົດລອງນັ້ນດ້ວຍຕົນເອງ ວິທີການສອນແບບທົດລອງນີ້ອາດຈະເຮັດເປັນກຸ່ມ ຫຼື ເປັນບຸກຄົນກໍ່ໄດ້ ທັງນີ້ກໍ່ຂຶ້ນກັບເນື້ອໃນ ແລະ ຄວາມເເໜະສົມ. ຈຸດປະສົງການຳໃຊ້ວິທີການສອນທົດລອງນີ້ແມ່ນ:
- - ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຮຽນໄດ້ທົດລອງແລະຄົ້ນຫາມະໂນພາບດ້ວຍຕົນເອງ
- - ເພື່ອເຝິກໃຫ້ຜູ້ຮຽນຮູ້ຈັກການເຮັດວຽກເປັນກຸ່ມດ້ວຍການທົດລອງຮ່ວມກັນ
- - ເພື່ອເຝິກຜົນໃຫ້ຜູ້ຮຽນມີການສັງເກດແລະຮູ້ຈັກບັນທຶກຜົນ
-
ເທັກນິກໃນການໃຊ້ຄໍາຖາມ:
ການຕັ້ງຄໍາຖາມເປັນເລື່ອງທີ່ຈໍາເປັນໃນການສອນ, ທັງນີ້ເພື່ອວ່າຜູ້ສອນຈະໄດ້ຄົ້ນຫາຄຳຕອບຈາກຜູ້ຮຽນວ່າຄວາມຄິດ
ແນວໃດໃນເລື່ອງນັ້ນ ແລະ ເຂົ້າໃຈພຽງໃດ. ການຕັ້ງຄຳຖາມທີ່ດີຈະເປັນເຄື່ອງມືຊ່ວຍເຫຼືອໃຫ້ຜູ້ຕອບພັດທະນາຄວາມຄິດຈົນຊອກຫາຄຳຕອບ ແລະ ສະຫຼຸບໄດ້ ຜູ້ສອນຈະຕ້ອງມີສິລະປະໃນການໃຊ້ຄຳຖາມ ເພື່ອເສີມສ້າງຄວາມສາມາດໃນທາງຄວາມຄິດເຫັນແກ່ຜູ້ຮຽນ. ລັກສະນະຄຳຖາມໄດ້ສະເໜີມາ ລັກສະນະຄຳຖາມທີ່ດີ.
- -ເປັນຄຳຖາມຊັດເຈນມີຄວາມໝາຍທີ່ແນ່ນອນ
- -ບໍ່ງ່າຍບໍ່ຍາກເກີນໄປ ເໝາະສົມກັບເນື້ອໃນນັ້ນ ແລະ ເໜາະສົມກັບໄວອາຍຸ ຕະຫຼອດຈົນລະດັບຊັ້ນຂອງຜູ້ຮຽນ
- -ບໍ່ຄວນເປັນຄຳຖາມຊ້ອນຄຳຖາມ, ຄວນຈະຖາມເທື່ອລະປະໂຫຍກ ເຊັ່ນ: ມາດຕາສ່ວນແມ່ນຫຍັງ ?
- ວິທີຄິດໄລ່ແນວໃດ ?
- -ບໍ່ຄວນເປັນຄຳຖາມແບບປະຕິເສດ
- -ບໍ່ຄວນເປັນຄຳຖາມໜໍ່າ
- -ຄຳຖາມທີ່ດີຄວນເປັນຄຳຖາມທີ່ພັດທະນາຄວາມຄິດ
- -ຄຳຖາມອາດຈະຖາມໃຫ້ມີຄຳຕອບຖືກ ຫຼື ຜິດ
-
ເທັກນິກການສ້າງແຮງຈູງໃຈ:
ໃນຊີວິດປະຈໍາວັນຂອງພວກເຮົາ, ເມື່ອເຮົາເຮັດສິ່ງໃດກໍຍ່ອມຕ້ອງການຄວາມສຳເລັດ, ເມື່ອເກີດຄວາມສຳເລັດແລ້ວກໍ
ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມພໍໃຈ ແລະ ມີກຳລັງໃຈໃນການປະຕິບັດວຽກງານດີ ອັນເປັນຜົນສົ່ງໃຫ້ເກີດແຮງຈູງໃຈແກ່ຜູ້ຮຽນ. ດ້ວຍເຫດນີ້ຜູ້ສອນຈິ່ງຕ້ອງສຶກສາວ່າເຮັດແນວໃດຈິ່ງຈະສ້າງແຮງຈູງໃຈໃຫ້ແກ່ຜູ້ຮຽນໄດ້.
ຜູ້ຮຽນຈະເກີດແຮງຈູງໃຈໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອ:
- -ຜູ້ຮຽນໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກຜູ້ສອນ ຫຼື ຈາກເພື່ອນເຊັ່ນ ຜູ້ຮຽນແກ້ໂຈດບັນຫາຄະນິດສາດທີ່ຍາກທີ່ສູດໄດ້, ຜູ້ສອນ ແລະ ເພື່ອນກໍສະແດງການຍ້ອງຍໍ ຫຼື ສະແດງຄໍາວ່າເກັ່ງຫຼາຍ.
- -ຜູ້ຮຽນປະສົບຄວາມສຳເລັດ, ເລື່ອງນີ້ຜູ້ສອນຄວນພິຈາລະນາເຊັ່ນ ຜູ້ຮຽນອ່ອນທາງຄະນິດສາດ, ຜູ້ສອນຄວນຄຳນຶງເຖິງໂຈດບັນຫາທີ່ໃຫ້ນັກຮຽນແກ້, ຄວນໃຊ້ໂຈດທີ່ງ່າຍໄປຫາຍາກເພື່ອຜູ້ຮຽນຈະໄດ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດເປັນຂັ້ນໆໄປ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ເກີດແຮງຈູງໃຈຢາກຮຽນຕໍ່ໄປ.
- -ຜູ້ສອນຊີ້ໃຫ້ເຫັນປະໂຫຍດຂອງຄວາມຮູ້ທີ່ໄດ້ຮັບນັ້ນວ່າ ຈະນຳໄປໃຊ້ໃນເວລາຕໍ່ໄປແນວໃດ ແລະ ຈະໃຊ້ກັບວິຊາອື່ນໆແນວໃດ.
- -ຜູ້ສອນຈັດກິດຈະກຳການສອນ-ການຮຽນໄດ້ເໜາະສົມເຊັ່ນ: ການຊອກສື່ການສອນ-ການຮຽນມາປະກອບ, ການໃຊ້ຄະນິດສາດນັນທະນາການເຊັ່ນ ການຮ້ອງເພງ, ເກມ, ການແຂ່ງຂັນອື່ນໆເຂົ້າຊ່ວຍ.
- -ຜູ້ສອນມອບໝາຍວຽກທີ່ທ້າທາຍໃຫ້ຜູ້ຮຽນເຮັດ.
- -ຜູ້ຮຽນໄດ້ອ່ານ, ໄດ້ຟັງ, ເບິ່ງຮູບເງົາ, ຟັງວິທະຍຸ, ເບິ່ງໂທລະພາບ, ອ່ານວາລະສານກ່ຽວກັບຄະນິດສາດ, ເພາະຜູ້ຮຽນຈະໄດ້ເອົາເລື່ອງຕ່າງໆເຫຼົ່ານັ້ນ ມາສຳພັນກັບເນື້ອໃນທີ່ຮຽນໃນປະຈຸບັນ.
- -ຜູ້ຮຽນສາມາດຄົ້ນພົບຄຳຕອບດ້ວຍຕົນເອງ
- -ຜູ້ສອນຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ຮຽນຄະນິດສາດນັ້ນຈະມີໂອກາດປະກອບອາຊີບແນວໃດ?
- -ຜູ້ສອນສ້າງແຮງຈູງໃຈດ້ວຍຕົວຜູ້ສອນເອງ, ບຸກຄະນິກທ່າທາງຂອງຜູ້ສອນ, ການປະຕິບັດຕົນເອງເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີຕະຫຼອດຈົນວິທີການສອນ ແລະ ເທັກນິກການສອນ, ການມີມະນຸດສຳພັນທີ່ດີ ຈະເປັນແຮງຈູງໃຈໃຫ້ຜູ້ຮຽນສົນໃຈຢາກຮຽນວິຊາຄະນິດສາດຫຼາຍຂຶ້ນ.
-
ເທັກນິກການເສີມແຮງຈູງໃຈ:
ການເສີມແຮງຈູງໃຈເປັນສິ່ງສໍາຄັນໃນການສອນ-ການຮຽນ ເພາະເມື່ອຜູ້ຮຽນຮັບຮູ້ວ່າພຶດຕິກຳທີ່ສະແດງອອກນັ້ນເປັນທີ່ຍອມຮັບ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ເກີດກຳລັງໃຈທີ່ຈະດຳເນີນປະຕິບັດເລື່ອງອື່ນໆຕໍ່ໄປ. ຜູ້ສອນເປັນຜູ້ທີ່ມີບົດບາດສຳຄັນຍິ່ງ ໃນເລື່ອງການເສີມແຮງ ແຕ່ຜູ້ສອນຈະຕ້ອງເບິ່ງໃຫ້ເໝາະສົມ ທັງນີ້ກໍເພື່ອເຮັດໃຫ້ເກີດກຳລັງໃຈໃນການຮຽນຕໍ່ໄປເລື້ອຍໆ.
ວິທີການເສີມແຮງອາດປະຕິບັດດັງນີ້:
- -ການຊົມເຊີຍໃນຂະນະທີ່ຜູ້ຮຽນກຳລັງປະຕິບັດຢູ່ ເຊັ່ນ: ຜູ້ສອນໃຫ້ຜູ້ຮຽນອອກແກ້ໂຈດຢູ່ກະດານ. ເມື່ອຜູ້ຮຽນແກ້ໄດ້ຖືກຕ້ອງ ກໍອາດຈະໃຊ້ທ່າທາງປະກອບດ້ວຍການງຶກຫົວ ຫຼື ໃຊ້ວາຈາປະກອບວ່າ ດີຫຼາຍ, ຖືກຕ້ອງແລ້ວ.
- ເມື່ອຜູ້ຮຽນເຮັດສິ່ງໃດຖືກຕ້ອງກໍຕ້ອງຊົມເຊີຍທັນທີ, ແຕ່ຢ່າໃຫ້ການຊົມເຊີຍໂລດໂຜນ ແລະ ຖ້າແກ້ໂຈດບໍ່ຖືກຕ້ອງກໍຄວນພະຍາຍາມໃຊ້ຄຳເວົ້າເຊັ່ນ ນ້ອງກຳລັງຈະແກ້ໄດ້ຖືກຕ້ອງແລ້ວພະຍາຍາມຕໍ່ໄປອີກໜ້ອຍໜຶ່ງ.
- -ການຍົກຍ້ອງຄວາມສາມາດເຊັ່ນ ເມື່ອຜູ້ຮຽນໄປສ້າງຊື່ສຽງໃຫ້ແກ່ສະຖາບັນການສຶກສາຂອງຕົນດ້ວຍການສອບແຂ່ງຂັນ ຫຼື ຕອບບັນຫາຊະນະຜູ້ສອນຈະຕ້ອງຍ້ອງຍໍຊົມເຊີຍ.
- -ການໃຫ້ລາງວັນ, ເລື່ອງນີ້ຜູ້ສອນຕ້ອງລະວັງຢ່າໃຫ້ລາງວັນຈົນເຟິ້ ຈົນບໍ່ມີຄວາມໝາຍ.
- -ການສົ່ງຜົນງານທີ່ກວດແລ້ວກັບຄືນໄປໃຫ້ຜູ້ຮຽນ ຄວນໃຫ້ໄວທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ຈະເຮັດໄດ້ ເພາະຖ້າຜູ້ຮຽນແກ້ໄດ້ຖືກຕ້ອງກໍຈະເປັນການເສີມແຮງ.
- -ການຍົກຕົວຢ່າງປຽບທຽບເຊັ່ນ ຜູ້ຮຽນທໍ້ຖອຍຕໍ່ການຮຽນ ເພາະບັນຫາທາງດ້ານຄອບຄົວ, ດ້ານເສດຖະກິດ ຜູ້ສອນຕ້ອງພະຍາຍາມຍົກຕົວຢ່າງຊີວິດຂອງບຸກຄົນຕ່າງໆ ທີ່ເຂົາສາມາດເອົາຊະນະອຸປະສັກໄດ້ເພື່ອເສີມແຮງໃຫ້ແກ່ຜູ້ຮຽນ.
- -ການບອກຈຸດປະສົງໃຫ້ແກ່ຜູ້ຮຽນ, ຜູ້ສອນຕ້ອງການໃຫ້ຜູ້ຮຽນເຮັດຫຍັງ ເພາະຖ້າຜູ້ຮຽນເຮັດໄດ້ຊ້າກໍຈະເກີດຄວາມທໍ້ຖອຍ, ຜູ້ສອນຈະຕ້ອງເສີມແຮງໃຫ້ຜູ້ຮຽນເຮັດໃຫ້ຖືກຕ້ອງ ແລະ ເພີ່ມຄວາມໄວຂຶ້ນ.
- -ການພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຜູ້ຮຽນຮູ້ສຶກພາກພູມໃຈ ໃນຜົນງານຂອງເຂົາ, ຖ້າຜູ້ຮຽນປະສົບຄວາມສໍາເລັດໃນລະດັບສູງຜູ້ສອນກໍອາດຈະເວົ້າວ່າ ດີເລີດ, ດີຫຼາຍ, ນ້ອງເຮັດໄດ້ດີ ແລະ ວ່ອງໄວທີ່ສຸດ ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມການເສີມແຮງຈະມີປະສິດທິພາບກໍ່ຕໍ່ເມື່ອເປັນການເສີມແຮງໃນເວລາກຳລັງຮຽນ ແລະ ຜູ້ຮຽນປະຕິບັດໄດ້ຜົນຕາມຄວາມຕ້ອງການ ໃນເວລານັ້ນເປັນການເສີມແຮງທີ່ຕິດຕາມການອອກມາທັນທີ ຫຼັງຈາກພຶດຕິກໍາທີ່ຕ້ອງການເກີດຂຶ້ນເຊັ່ນ ຜູ້ສອນອາດສະແດງທ່າທາງ, ໃຊ້ວາຈາເສີມແຮງທັນທີ ເມື່ອຜູ້ຮຽນເຮັດໄດ້ດີ ແລະ ຖືກຕ້ອງ.
- -ເປັນການເສີມແຮງທີ່ສຳພັນກັບພຶດຕິກຳທີ່ຕ້ອງການ
- -ເປັນການເສີມແຮງດ້ວຍການຊີ້ແນະແນວທາງ ຫຼື ໃຊ້ຄຳເວົ້າໃນພຶດຕິກຳທີ່ບໍ່ຕ້ອງການ
4. ຜົນປະໂຫຍດທີ່ໄດ້ຮັບໃນການວິໄຈ
ຜ່ານການດຳເນີນການວິໄຈ ໃນຫົວຂໍ້: “ຜົນສຳເລັດທາງການຮຽນຄະນິດສາດເລື່ອງ: ຄວາມຖີ່ ນັກຮຽນຫ້ອງ ມ 3 ກ ຂອງໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນລະຄອນສີ ເມືອງລະຄອນເພັງ ທີ່ໄດ້ຮັບການສອນແບບທົດລອງ” ສະຫຼຸບໄດ້ຈາກຜົນການວິໄຈຄັ້ງນີ້ຄື:
ປະສົບການໃນການເຮັດບົດວິໄຈ, ຮູ້ຈັກວິທີເຮັດວຽກເປັນທີມ, ຮູ້ວິທີການວາງແຜນໃນການເຮັດບົດວິໄຈ, ປັບປຸງກິດຈະກຳການຮຽນ-ການສອນເມື່ອນັກຮຽນບໍ່ໄດ້, ແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບນັກຮຽນ, ຂັ້ນຕອນຕ່າງໆໃນການດຳເນີນການວິໄຈ, ວິທີສອນແບບທົດລອງ ແລະ ວິທີເກັບກຳຂໍ້ມູນຕ່າງໆມາເຮັດວິໄຈ.
ຜູ້ຮຽນສາມາດຄົ້ນຄວ້າຫາຄວາມຈິງດ້ວຍຕົນເອງ, ເກີດຄວາມສົນໃຈ ແລະ ຢາກຮຽນວິຊາຄະນິດສາດ, ຜູ້ຮຽນມີອິດສະຫຼະໃນການເຮັດວຽກເປັນກຸ່ມ ແລະ ໄດ້ລົງມືດ້ວຍຕົນເອງ, ຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຮຽນເຮັດວຽກຮ່ວມກັນ, ຮູ້ຈັກແລກປ່ຽນບົດຮຽນ, ແລກປ່ຽນຄວາມຄິດເຫັນນຳໝູ່ນັກຮຽນດ້ວຍກັນ, ເມື່ອຜູ້ຮຽນມີຜົນສຳເລັດໃນການທົດລອງ ກໍຈະເກີດກໍ່າລັງໃຈໃນການຮຽນ ແລະ ເປັນການແລກປ່ຽນການຮຽນຈາກຮູບປະທຳໄປສູ່ນາມມະທຳ.
5.ວິທີສອນໃນໄລຍະການລົງເຝິກຫັດ
- ຕະຫຼອດໄລຍະຂອງການເຝິກຫັດ ທີມງານການວິໄຈພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມີຄວາມພາກພູມໃຈຍ່າງຍິ່ງຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ທີ່
ໄດ້ຮັບການມອບໝາຍວຽກວິຊາການຈາກຜູ້ອຳນວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນລະຄອນສີ ເມືອງລະຄອນເພັງ ແຂວງສາລະວັນ ເວົ້າສະເພາະແມ່ນວຽກສິດສອນຂອງຕົນຄື: ວິຊາຄະນິດສາດ ແລະ ພ້ອມກັນນັ້ນທີມງານກໍ່ໄດ້ດຳເນີນການວິໄຈ-ສຳມະນາໄປພ້ອມໆກັນອີກດ້ວຍ.
- ການຮຽນ-ການສອນຄະນິດສາດຊັ້ນມັດທະຍົມແມ່ນມີຄວາມໝາຍ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຫຼາຍຕໍ່ຄູຜູ້ສອນ ແລະ
ຜູ້ຮຽນ ສະນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າທີມງານການວິໄຈ ຈິ່ງວາງແຜນການດຳເນີນການຮຽນ-ການສອນວິຊາຄະນິດສາດ ຫ້ອງ ມ 3 ແລະ ໄດ້ຮັບການຮ່ວມມືຈາກຄູປະຈຳວິຊາ ( ຄູເກົ່າ ) ແລະ ວິຊາການໂຮງຮຽນບ່ອນລົງເຝິກຫັດເປັນຍ່າງດີເຊັ່ນ: ການແຕ່ງແຜນການສອນໄລຍະຍາວ, ແຕ່ງບົດສອນປະຈຳບົດ, ຜະລິດສື່ການສອນ, ການສອນທົດລອງ ແລະ ການນຳເອົາບົດສອນໄປຜ່ານກ່ອນ 24 ຊົ່ວໂມງກ່ອນຂຶ້ນຫ້ອງສອນ.
ຜ່ານການດຳເນີນການຮຽນ-ການສອນ ວິຊາຄະນິດສາດ ບົດທີ21: ຄວາມຖີ່ ຂອງຂໍ້ມູນໃຊ້ເວລາ 120 ນາທີ, ເຊິ່ງນຳໃຊ້ວິທີສອນແບບທົດລອງໂດຍເນັ້ນເອົານັກຮຽນເປັນໃຈກາງ.
5.1 ຂັ້ນນໍາເຂົ້າສູ່ບົດຮຽນ:
ຄູໄດ້ຕັ້ງຄຳຖາມສົນທະນາກັບນັກຮຽນຄືນໃນບົດຮຽນທີ່ຜ່ານມາ ແລະ ຕາງໜ້ານັກຮຽນລຸກຕອບ 1-2 ຄົນແລ້ວຄູກໍສະຫຼຸບບົດຮຽນຄືນ.
5.2 ຂັ້ນສອນບົດໃໝ່:
ໃນເວລາດຳເນີນການຮຽນ-ການສອນຄູແບ່ງນັກຮຽນອອກເປັນກຸ່ມຕາມຄວາມເໝາະສົມ, ຄູສະເໜີຫົວຂໍ້ ແລະ ຈຸດປະສົງຂອງບົດຮຽນສູ່ນັກຮຽນຟັງແລ້ວເລີ່ມເຂົ້າສູ່ກິດຈະກຳຂອງບົດຮຽນໃໝ່ ( ກິດຈະກຳ 1) ແມ່ນຄູໄດ້ສະເໜີບົດຮຽນຕາມປຶ້ມແບບຮຽນ ແລະ ໃບກິດຈະກຳເປັນກຸ່ມ ( ໃບຄຳຖາມ ), ຄູ ແລະ ນັກຮຽນໄດ້ສົນທະນາກ່ຽວກັບຜົນຄະແນນປະຈຳເດືອນຂອງນັກຮຽນຫ້ອງ ມ 3 , ຄູຍົກຄະແນນໃຫ້ນັກຮຽນເບິ່ງ, ຄູອ່ານຄຳຖາມໃຫ້ນັກຮຽນຟັງ ແລະ ໄດ້ແນະນໍາຂັ້ນຕອນຂອງການແກ້ກິດຈະກຳໂດຍສະເພາະແມ່ນການຕື່ມຕົວເລກໃສ່ຕາຕະລາງ ເຊັ່ນ:
ກິດຈະກຳ 1: ຄູສະເໜີກິດຈະກຳໃຫ້ນັກຮຽນຮູ້
1. ຂໍ້ມູນຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນຄະແນນກວດກາວິຊາຄະນິດສາດປະຈຳເດືອນຂອງນັກຮຽນຫ້ອງ ມ 3 ມີດັ່ງນີ້:
10, 10, 2, 3, 10, 3, 8, 9, 7, 3, 5, 3
5, 8, 7, 6, 2, 10, 4, 1, 3, 2, 4, 5
9, 4, 5, 6, 7, 8, 7, 4, 5, 9, 8, 2
- 1.ອີງໃສ່ຂໍ້ມູນເບື້ອງເທິງແລ້ວຕື່ມໃສ່ຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ
| ຄະແນນ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| ຄວາມຖີ່ | 1 | 4 | 5 | …… | …… | …… | …… | …… | …… | … |
| ຄວາມຖີ່ສະສົມ | 1 | 5 | 10 | …… | …… | …… | …… | …… | …… | … |
ຄູອະທິບາຍກິດຈະກຳໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນເບື້ອງເທິງ ເຮົາມີ:<table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>1</td> <td>2</td> <td>3</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>6</td> <td>7</td> <td>8</td> <td>9</td> <td>10</td> </tr> <tr> <td> ຄວາມຖີ່</td> <td> 1</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>…</td> </tr> <tr> <td> ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td> 1</td> <td>5</td> <td>10</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>……</td> <td>…</td> </tr> </tbody></table>ຂໍ້ມູນເດີມ:10, 10, 2, 3, 10, 3, 8, 9, 7, 3, 5, 3<p> 5, 8, 7, 6, 2, 10, 4, 1, 3, 2, 4, 5</p><p> 9, 4, 5, 6, 7, 8, 7, 4, 5, 9, 8, 2 </p><ul> <li>-ນັກຮຽນສັງເກດການອະທິບາຍຂອງຄູ ແລະ ແຕ່ລະກຸ່ມພາກັນຄົ້ນຄວ້າ</li><li>-ຕາງໜ້າກຸ່ມອອກແກ້ຢູ່ກະດານ ເຊັ່ນ:</li></ul><p> ຜົນແກ້ກຸ່ມທີ 1, 2 ແລະ 3:</p><table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>1</td> <td>2</td> <td>3</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>6</td> <td>7</td> <td>8</td> <td>9</td> <td>10</td> </tr> <tr> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>1</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>4</td> <td> 5</td> <td>2</td> <td>4</td> <td>4</td> <td>3</td> <td> 4</td> </tr> <tr> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>1</td> <td>5</td> <td>10</td> <td>14</td> <td>19</td> <td>21</td> <td>25</td> <td>29</td> <td>32</td> <td>36</td> </tr> </tbody></table>ຜົນແກ້ກຸ່ມທີ 4 ແລະ 5:<table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>1</td> <td>2</td> <td>3</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>6</td> <td>7</td> <td>8</td> <td>9</td> <td>10</td> </tr> <tr> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>1</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>2</td> <td>4</td> <td>4</td> <td>3</td> <td>4</td> </tr> <tr> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>1</td> <td>5</td> <td>10</td> <td>14</td> <td>19</td> <td>21</td> <td>25</td> <td>29</td> <td>32</td> <td>36</td> </tr> </tbody></table> ຄູ ແລະ ນັກຮຽນພ້ອມກັນສະຫຼຸບຄຳຕອບຄືນ ກຸ່ມທີ່ແກ້ຖຶກຄູຊົມເຊີຍ ກຸ່ມທີ່ແກ້ຜິດຄູແນະນຳຕື່ມສະຫຼຸບຄຳຕອບທີ່ຖືກຕ້ອງ ແມ່ນກຸ່ມ 1, 2 ແລະ 3 ແນະນຳນັກຮຽນຈົດເອົາເປັນບົດຮຽນໃສ່ປຶ້ມຂຽນຂອງໃຜລາວ.<p> ກິດຈະກຳທີ2: ຄູສະເໜີກິດຈະກຳໃຫ້ນັກຮຽນຮູ້ ແລະ ອະທິບາຍວິທີແກ້ເປັນຕົວຢ່າງ</p><p>1. ຕາຕະລາງລຸ່ມນີ້ສະແດງເຖິງຂໍ້ມູນຄະແນນກວດກາວິຊາພາສາອັງກິດ ຂອງນັກຮຽນຫ້ອງ ມ 3</p><table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>1</td> <td>2</td> <td>3</td> <td>4</td> <td>5</td> <td>6</td> <td>7</td> <td>8</td> <td>9</td> <td>10</td> </tr> <tr> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>2</td> <td>4</td> <td>7</td> <td>8</td> <td>6</td> <td>4</td> <td>4</td> <td>2</td> <td>5</td> <td>3</td> </tr> <tr> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>2</td> <td>6</td> <td>13</td> <td>21</td> <td>27</td> <td>31</td> <td>35</td> <td>37</td> <td>42</td> <td>45</td> </tr> </tbody></table><ul> <li>-ຈົ່ງສັງເກດຕາຕະລາງແລ້ວຕອບຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້:</li></ul>ກ. ນັກຮຽນຫ້ອງ ມ3 ມີຈັກຄົນ…?ຂ. ຈົ່ງຊອກຄວາມຖີ່ສຳພັດ ສຳລັບຂໍ້ມູນແຕ່ລະຄ່າໂດຍຊອກອັດຕາສ່ວນລະຫວ່າງຈຳນວນນັກຮຽນທີ່ໄດ້ແຕ່ <p> ລະຄະແນນ</p><p>ຄ. ຈົ່ງຄິດໄລ່ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດສຳລັບຂໍ້ມູນແຕ່ລະຄ່າໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນແຕ່ລະຄ່າໃສ່ກັບ 100.</p><p>ງ. ຈົ່ງຄິດໄລ່ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດຂອງແຕ່ລະຄະແນນໂດຍເອົາຜົນຫານລະຫວ່າງຄວາມຖີ່ສະສົມຂອງແຕ່ລະ</p><p> ຄະແນນໃຫ້ຈຳນວນນັກຮຽນທັງໜົດ</p><p>ຈ. ຈົ່ງຄິດໄລ່ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດຂອງແຕ່ລະຄະແນນໂດຍການເອົາຜົນຄູນລະຫວ່າງຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</p><p> ຂອງແຕ່ລະຄະແນນໃຫ້ຄົບຖ້ວນ 100</p><p>2. ຈົ່ງຕື່ມຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ</p><table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສຳພັດ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</td> <td>ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ %</td> <td>ເປິເຊັນຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ %</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>2</td> <td>2</td> <td>0,045</td> <td>0,045</td> <td>4,5</td> <td>4,5</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>4</td> <td>6</td> <td>0,089</td> <td>0,133</td> <td>8,9</td> <td>13,3</td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>7</td> <td>13</td> <td>0,156</td> <td>0,289</td> <td>15,6</td> <td>28,9</td> </tr> <tr> <td>4</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>5</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>6</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>7</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>8</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>9</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>10</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>ລວມ</td> <td>45</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td>100</td> <td>100</td> </tr> </tbody></table><ul> <li>-ນັກຮຽນແຕ່ລະກຸ່ມສົນທະນາກັນຄົ້ນຄວ້າ</li><li>-ນັກຮຽນຕາງໜ້າກຸ່ມອອກແກ້ຢູ່ກະດານ1-2 ຄົນ</li></ul>ຜົນການຄົ້ນຄວ້າຂອງແຕ່ລະກຸ່ມ ແລະ ອອກແກ້ຢູ່ກະດານ ກຸ່ມທີ 1:ບົດແກ້ກິດຈະກຳທີ2:<p>ຕາຕະລາງລຸ່ມນີ້ສະແດງເຖິງຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຄະແນນກວດກາວິຊາ ພາສາອັງກິດ ຫ້ອງມ 3 ຂອງໂຮງຮຽນມັດທະຍົມແຫ່ງໜຶ່ງ</p><table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>2</td> <td>2</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>4</td> <td>6</td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>7</td> <td>13</td> </tr> <tr> <td>4</td> <td>8</td> <td>21</td> </tr> <tr> <td>5</td> <td>6</td> <td>27</td> </tr> <tr> <td>6</td> <td>4</td> <td>31</td> </tr> <tr> <td>7</td> <td>4</td> <td>35</td> </tr> <tr> <td>8</td> <td>2</td> <td>37</td> </tr> <tr> <td>9</td> <td>5</td> <td>42</td> </tr> <tr> <td>10</td> <td>3</td> <td>45</td> </tr> </tbody></table>1. ຈົ່ງສັງເກດຕາຕະລາງທີ 2 ແລ້ວຕອບຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້ກ. ນັກຮຽນຫ້ອງ ມ 3 ມີ 45 ຄົນ<p>ຂ. ຄວາມຖີ່ສຳພັດ = ຄວາມຖີ່ຂອງຂໍ້ມູນ ຫານໃຫ້ ຈຳນວນທັງໜົດ</p><p>ຄ. ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ = ຄວາມຖີ່ສຳພັດ ຄູນໃຫ້ 100</p><p>ງ. ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ = ຄວາມຖີ່ສະສົມ ຫານໃຫ້ ຈຳນວນທັງໜົດ</p><p>ຈ. ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ = ຄວາມຖີ່ສະສົສຳພັດ ຄູນໃຫ້ 100</p><p>2. ຈົ່ງຕື່ມຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ</p><table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສຳພັດ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</td> <td>ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ %</td> <td>ເປິເຊັນຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ %</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>2</td> <td>2</td> <td>0,045</td> <td>0,045</td> <td>4,5</td> <td>4,5</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>4</td> <td>6</td> <td>0,089</td> <td>0,133</td> <td>8,9</td> <td>13,3</td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>7</td> <td>13</td> <td>0,156</td> <td>0,289</td> <td>15,6</td> <td>28,9</td> </tr> <tr> <td>4</td> <td>8</td> <td>21</td> <td>0,178</td> <td>0,467</td> <td>17,8</td> <td>46,7</td> </tr> <tr> <td>5</td> <td>6</td> <td>27</td> <td>0,133</td> <td>0,606</td> <td>13,3</td> <td>60</td> </tr> <tr> <td>6</td> <td>4</td> <td>31</td> <td>0,09</td> <td>0,689</td> <td>9</td> <td>68,9</td> </tr> <tr> <td>7</td> <td>4</td> <td>35</td> <td>0,09</td> <td>0,778</td> <td>9</td> <td>77,8</td> </tr> <tr> <td>8</td> <td>2</td> <td>37</td> <td>0,089</td> <td>0,822</td> <td>4,5</td> <td>82,2</td> </tr> <tr> <td>9</td> <td>5</td> <td>42</td> <td>0,11</td> <td>0,933</td> <td>11</td> <td>93,3</td> </tr> <tr> <td>10</td> <td>3</td> <td>45</td> <td>0,067</td> <td>1,000</td> <td> 6,7</td> <td>100</td> </tr> <tr> <td>ລ</td> <td>45</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td>100</td> <td>100</td> </tr> </tbody></table>ຜົນການຄົ້ນຄວ້າຂອງ ແລະ ອອກແກ້ຢູ່ກະດານ ກຸ່ມທີ 2:ບົດແກ້ກິດຈະກຳທີ2:<p>2. ຈົ່ງຕື່ມຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ</p><table> <tbody><tr> <td>ຄະແນນ</td> <td>ຄວາມຖີ່</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສຳພັດ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</td> <td>ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ %</td> <td>ເປິເຊັນຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ %</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>2</td> <td>2</td> <td>0,045</td> <td>0,045</td> <td>4,5</td> <td>4,5</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>4</td> <td>6</td> <td>0,089</td> <td>0,133</td> <td>8,9</td> <td>13,3</td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>7</td> <td>13</td> <td>0,156</td> <td>0,289</td> <td>15,6</td> <td>28,9</td> </tr> <tr> <td>4</td> <td>8</td> <td>21</td> <td>0,178</td> <td>0,467</td> <td>17,8</td> <td>46,7</td> </tr> <tr> <td>5</td> <td>6</td> <td>27</td> <td>0,133</td> <td>0,606</td> <td>13,3</td> <td>60</td> </tr> <tr> <td>6</td> <td>4</td> <td>31</td> <td>0,09</td> <td>0,689</td> <td>9</td> <td>68,9</td> </tr> <tr> <td>7</td> <td>4</td> <td>35</td> <td>0,09</td> <td>0,778</td> <td>9</td> <td>77,8</td> </tr> <tr> <td>8</td> <td>2</td> <td>37</td> <td>0,089</td> <td>0,822</td> <td>4,5</td> <td>82,2</td> </tr> <tr> <td>9</td> <td>5</td> <td>42</td> <td>0,11</td> <td>0,933</td> <td>11</td> <td>93,3</td> </tr> <tr> <td>10</td> <td>3</td> <td>45</td> <td>0,067</td> <td>1,000</td> <td>100</td> <td>100</td> </tr> <tr> <td>ລວມ</td> <td>45</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td>100</td> <td>100</td> </tr> </tbody></table>ຄູ ແລະ ນັກຮຽນພ້ອມກັນສະຫຼຸບຄຳຕອບຄືນ ກຸ່ມທີ່ແກ້ຖືກຄູຊົມເຊີຍ ກຸ່ມທີ່ແກ້ຜິດຄູແນະນຳຕື່ມສະຫຼຸບຄຳຕອບທີ່ຖຶກຕ້ອງ ແມ່ນກຸ່ມ 1, 2 ແລະ 3 ແນະນຳນັກຮຽນຈົດເອົາເປັນບົດຮຽນໃສ່ປື້ມຂຽນຂອງໃຜລາວ.<p> ຈາກການດຳເນີນກິດຈະກຳການຮຽນ-ການສອນຫຼາຍກິດຈະກຳດ້ວຍການຈັດກິດຈະກຳຄົ້ນຄວ້າເປັນກຸ່ມ ແລະ ໃຫ້ຕາງໜ້າກຸ່ມຂຽນເປັນບົດລາຍງານພ້ອມອອກແກ້ຢູ່ກະດານ.</p><p>5.3 ຂັ້ນສະຫຼຸບ</p><p> ເມື່ອຄູສອນສຳເລັດແລ້ວຄູກໍ່ມີການສະຫຼຸບຄືນບົດຮຽນທີ່ຮຽນຜ່ານມາກ່ຽວກັບເນື້ອໃນລວມຂອງບົດຮຽນເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນເຂົ້າໃຈໃນບົດຮຽນຫຼັງຈາກນັ້ນຄູກໍ່ຖາມຂໍ້ຂ້ອງໃຈຂອງນັກຮຽນກ່ຽວກັບບົດຮຽນທີ່ຮຽນຜ່ານມາແລ້ວໃຫ້ນັກຮຽນຈົດເອົາບົດຮຽນໃສ່ປຶ້ມຂອງໃຜລາວ ດັ່ງນີ້:</p><p>ໃຈຄວາມ:</p><p>1. ຄວາມຖີ່ແມ່ນຈຳນວນທີ່ສະແດງການປະກົດຕົວຂອງຂໍ້ມູນໃດໜຶ່ງ</p><p>2. ການຈັດຄ່າຄວາມຖີ່ຂອງແຕ່ລະຂໍ້ມູນໃສ່ຕາຕະລາງເອີ້ນວ່າ ການສ້າງຕາຕະລາງຄວາມຖີ່ ຫຼື ວ່າແມ່ນສະເໜີຂໍ້ມູນດ້ວຍຕາຕະລາງເຊິ່ງມີ 2 ແບບຄື: ກໍລະນີ: ກຸ່ມຂໍ້ມູນບໍ່ຫຼາຍ ແລະ ຜູ້ວິໄຈຢາກອະທິບາຍຄວາມຖີ່ຂອງຄ່າຄວາມຈິງຂອງຂໍ້ມູນ ເພິ່ນກໍ່ສາມາດຈັດຕາຕະລາງຂໍ້ມູນໄດ້.</p><p>5.4 ຂັ້ນວັດຜົນ ແລະ ປະເມີນຜົນ</p><p> ໃນການສອນຄັ້ງນີ້ ຄູຜູ້ສອນໃດ້ປະເມີນຄືນດ້ວຍການຕັ້ງຄຳຖາມທົດສອບເປັນບຸກຄົນຄື:</p><p> ຄຳຖາມ:</p><p> 1.ໃຫ້ຮູ້ຕາຕະລາງເກັບຈຳນວນອ້າຍ ແລະ ເອື້ອຍຂອງນັກຮຽນຈຳນວນອື່ນໆ</p><p>ກ. ຈົ່ງຕື່ມໃສ່ຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ</p><table> <tbody><tr> <td>ຈຳນວນອ້າຍ ແລະເອື້ອຍ</td> <td>ຄວາມຖີ່3</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສຳພັດ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</td> <td>ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ %</td> </tr> <tr> <td>0</td> <td>11</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>9</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>6</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>8</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> <tr> <td>4</td> <td>2</td> <td></td> <td></td> <td></td> <td></td> </tr> </tbody></table> ບົດແກ້ເປັນບຸກຄົນ: ທ້າວ ຈ໋ອດ ກ. ຈົ່ງຕື່ມໃສ່ຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ<table> <tbody><tr> <td>ຈຳນວນອ້າຍ ແລະເອື້ອຍ</td> <td>ຄວາມຖີ່3</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສຳພັດ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</td> <td>ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ %</td> </tr> <tr> <td>0</td> <td>11</td> <td>11</td> <td>0,3056</td> <td>0,3056</td> <td>30,56</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>9</td> <td>20</td> <td>0,250</td> <td>0,556</td> <td>25</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>6</td> <td>26</td> <td>0,1667</td> <td>0,7222</td> <td>16,67</td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>8</td> <td>32</td> <td>0,222</td> <td>0,9444</td> <td>22,2</td> </tr> <tr> <td>4</td> <td>2</td> <td>36</td> <td>0,0556</td> <td>1,000</td> <td>5,66</td> </tr> </tbody></table>ບົດແກ້ເປັນບຸກຄົນ: ທ້າວ ຄຳແກ້ວ ກ. ຈົ່ງຕື່ມໃສ່ຕາຕະລາງໃຫ້ຄົບຖ້ວນ<table> <tbody><tr> <td>ຈຳນວນອ້າຍ ແລະເອື້ອຍ</td> <td>ຄວາມຖີ່3</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສຳພັດ</td> <td>ຄວາມຖີ່ສະສົມສຳພັດ</td> <td>ເປີເຊັນຄວາມຖີ່ສຳພັດ %</td> </tr> <tr> <td>0</td> <td>11</td> <td>11</td> <td>0,3056</td> <td>0,3056</td> <td>30,56</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>9</td> <td>20</td> <td>0,250</td> <td>0,556</td> <td>25</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>6</td> <td>26</td> <td>0,1667</td> <td>0,7222</td> <td>16,67</td> </tr> <tr> <td>3</td> <td>8</td> <td>34</td> <td>0,222</td> <td>0,9444</td> <td>22,2</td> </tr> <tr> <td>4</td> <td>2</td> <td>36</td> <td>0,0556</td> <td>1,000</td> <td>5,66</td> </tr> </tbody></table>ຈາກນັ້ນຄູໄດ້ກວດເບິ່ງຜົນການສອບຂອງນັກຮຽນໃນຫ້ອງໃຫ້ຄະແນນພ້ອມໃຫ້ຄຳຕຳນິຕິຊົມບ່ອນທີ່ຜິດພາດຂອງນັກຮຽນເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນມີຄວາມສາມາດຄຳນວນໄດ້ ພ້ອມທັງໃຫ້ຄຳຍ້ອງຍໍຊົມເຊີຍໃຫ້ນັກຮຽນແຕ່ລະຄົນເພື່ອສ້າງແຮງຈູງໃຈໃຫ້ແກ່ນັກຮຽນ.5.5 ຂັ້ນຕັກເຕືອນ / ມອບວຽກບ້ານ<ul> <li>ເປັນຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍຂອງການສອນໃນເມື່ອຄູສອນສຳເລັດການສອນ ຄູກໍ່ໄດ້ຕັກເຕືອນໃຫ້ນັກຮຽນໃນເວລາ</li></ul><p>ເມືອເຮືອນຊ່ອຍວຽກພໍ່ແມ່ແລ້ວເບິ່ງບົດຮຽນທີ່ຄູມອບໃຫ້ໃນບົດເຝິກຫັດຂໍ້ທີ 1 , 2 ແລະ ມາຊົ່ວໂມງໜ້າຄູໃຫ້ອອກໄປແຕ້ມຢູ່ກະດານເພື່ອເອົາຄະແນນເດືອນທີ 3.</p><p>6. ວິເຄາະຂໍ້ມູນ</p><p> ການວິເຄາະຂໍ້ມູນໂດຍໃຊ້ສະຕິຖິພື້ນຖານໄດ້ແກ່ ຄ່າສະເລ່ຍ, ຮ້ອຍລະ ແລະ ປຽບທຽບພັດທະນາການຂອງນັກຮຽນແຕ່ລະຄົນໂດຍນຳໃຊ້ ຄະແນນກ່ອນການຮຽນ ແລະ ຫຼັງການຮຽນມາປຽບທຽບກັນ.</p><p>ຕາຕະລາງຄະແນນນັກຮຽນກ່ອນ - ຫຼັງຮຽນ</p><table> <tbody><tr> <td>ລ/ດ</td> <td>ຊື່ແລະນາມສະກຸນ</td> <td>ຄະແນນກ່ອນຮຽນ ( 10 )</td> <td>ຄະແນນຫຼັງຮຽນ ( 10 )</td> <td>ຄະແນນ ພັດທະນາ ( 10 )</td> <td>ຜົນການປະເມີນ</td> </tr> <tr> <td>1</td> <td>ທ. ຈ໋ອດ</td> <td>2</td> <td>6</td> <td>4</td> <td>ຜ່ານ</td> </tr> <tr> <td>2</td> <td>ນ. ແກ້ວ</td> <td>3,5</td> <td>7</td> <td>3,5</td> <td>ຜ່ານ</td> </tr> <tr> <td>ລວມ</td> <td></td> <td>5,5</td> <td>13</td> <td>7,5</td> <td></td> </tr> <tr> <td>ສະເລ່ຍ</td> <td></td> <td>2,75</td> <td>6,5</td> <td>3,75</td> <td></td> </tr> <tr> <td>ຮ້ອຍລະ</td> <td></td> <td>55</td> <td>65</td> <td>75</td> <td></td> </tr> </tbody></table><p> ຈາກຕາຕະລາງພົບວ່າ ຫຼັງຈາກໄດ້ນໍາໃຊ້ວິທີສອນແບບທົດລອງແລ້ວນັກຮຽນຈໍານວນ 2 ຄົນມີການພັດທະນາດ້ານທັກສະການຄຳນວນໂດຍລວມຮ້ອຍລະ 75, ຄະແນນນັກຮຽນຫຼັງຮຽນຮ້ອຍລະ 65 ສະແດງວ່ານັກຮຽນຜ່ານເກນການປະເມີນ</p><p>7.ສະຫຼຸບຜົນການວິໄຈຕາມຈຸດປະສົງຂອງການວິໄຈ</p><p> ຜ່ານການປະຕິບັດທັງສອງຄັ້ງແລ້ວກໍ່ສັງເກດເຫັນວ່ານັກຮຽນມີຄວາມເຂົ້າໃຈຕໍ່ບົດຮຽນນັກຮຽນສາມາດຄໍານວນກ່ຽວ</p><p>ກັບຊອກຄວາມຖີ່, ຊອກຫາຄ່າສະເລ່ຍ ໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ນັກຮຽນມີການປ່ຽນແປງໄປທາງທີ່ດີເຮົາສາມາດຄິດໄລ່ຮ້ອຍລະ 65</p><ul> <li> ເວລາການປະຕິບັດເຮັດວຽກເປັນກຸ່ມທີ່ຄູມອບກິດຈະກໍາໃຫ້ນັກຮຽນແຕ່ລະຄົນກໍ່ມີຄວາມຫ້າວຫັນໄດ້ປະກອບຄໍາຄິດ</li></ul><p>ຄຳເຫັນ, ຊ່ວຍເຫຼືອເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນຕໍ່ການເຮັດກິດຈະກຳໂດຍສະເພາະແມ່ນນັກຮຽນທີ່ຮຽນອ່ອນເມື່ອໄດ້ຈັດເຂົ້າກັບນັກຮຽນທີ່ຮຽນເກັ່ງແລ້ວນັກຮຽນທີ່ຮຽນອ່ອນກໍ່ມີການປ່ຽນແປງໄປທາງທີ່ດີສາມາດຊອກຫາຄວາມຖີ່ໄດ້ດ້ວຍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຄູ ແລະ ນັກຮຽນພາຍໃນກຸ່ມ.</p><p> ນອກນັ້ນຍັງເສີມສ້າງໃຫ້ຄູສອນໄດ້ເຕັກນິກວິທີສອນແບບໃໝ່ໂດຍສະເພາະແມ່ນວິທີສອນແບບທົດລອງ ແລະ </p><p>ຄູກໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກຄວາມໝາຍຂອງວິທີສອນແບບທົດລອງເຮັດໃຫ້ຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດໃນການສອນຂອງຄູດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່ານອກຈາກນີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ຄຸນນະພາບຂອງການສຶກສາດີຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ.</p><ul> <li> ຜ່ານການດຳເນີນການວິໄຈພາກປະຕິບັດຢູ່ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນລະຄອນສີໃນຄັ້ງນີ້ນອກຈາກຜົນໄດ້ຮັບໃນທາງ</li></ul><p>ທີ່ດີແລ້ວກໍ່ຍັງມີບັນຫາທີ່ຄົງຄ້າງເຖິງການປະຕິບັດຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້ານີ້ໄດ້ດຳເນີນໄປຕາມແຜນການທີ່ວາງໄວ້ແຕ່ກໍ່ຍັງມີຂໍ້ທີ່ຄົງຄ້າງກໍ່ຄືນັກຮຽນຈຳນວນ 1 ຄົນ, ຍິງ 0 ຄົນບໍ່ທັນມີການປ່ຽນແປງ ຫຼື ມີການປ່ຽນແປງໄດ້ນ້ອຍຍັງບໍ່ສາມາດຊອກຄ່າຄວາມຖີ່ໄດ້ເທົ່າກັບຄົນອື່ນ, ເນື່ອງຈາກວ່າເວລາຍັງບໍທັນພຽງພໍກັບຄວາມຕ້ອງການໃນການເຮັດວິໄຈໃນຄັ້ງນີ້ມີຂໍ້ຄົງຄ້າງ.</p><ul> <li> ຈາກຜົນຂອງການວິໄຈທີ່ສະຫຼຸບ ແລະ ອະທິບາຍທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນເຫັນໄດ້ວ່າມີບາງຂັ້ນຕອນຈະຕ້ອງໄດ້ແກ້ໄຂ </li></ul><p> ແລະ ປັບປຸງເພື່ອໃຫ້ຂະບວນການຮຽນ-ການສອນຂອງຄູ ແລະ ນັກຮຽນມີຄຸນະພາບດີຂຶ້ນ ສະນັ້ນ ທີມງານວິໄຈຈີ່ງມີຂໍ້ສະເໜີແນະດັ່ງນີ້:</p><p>8.ຂໍ້ສະເໜີແນະ</p><p>ຈາກຜົນຂອງການວິໄຈທີ່ສະຫຼຸບ ແລະ ອະທິບາຍທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນເຫັນໄດ້ວ່າມີບາງຂັ້ນຕອນຈະຕ້ອງໄດ້ແກ້ໄຂ ແລະ ປັບປຸງເພື່ອໃຫ້ຂະບວນການຮຽນ-ການສອນຂອງຄູ ແລະ ນັກຮຽນມີຄຸນະພາບດີຂຶ້ນ ສະນັ້ນ ທີມງານວິໄຈຈີ່ງມີຂໍ້ສະເໜີແນະດັ່ງນີ້:</p><ul> <li>-ຄູຄວນເຮັດການວິໄຈກ່ຽວກັບບັນຫາທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບນັກຮຽນ.</li><li>-ຄູຄວນມອບວຽກບ້ານ ຫຼື ບົດເຝິກຫັດໃຫ້ນັກຮຽນເມືອແກ້ຢູ່ບ້ານແລ້ວກວດວຽກບ້ານທີ່ມອບໃຫ້ເພື່ອປະເມີນວ່າ: ນັກຮຽນມີຄວາມເຂົ້າໃຈຫຼາຍປານໃດທີ່ໄດ້ຈາກການຮຽນ.</li><li>-ຄູຄວນຕິດຕາມສັງເກດ ແລະ ບັນທຶກຜົນການຮຽນຂອງນັກຮຽນກຸ່ມເປົ້າໝາຍໃນເວລາດຳເນີນກິດຈະກຳການຮຽນ-ການສອນ.</li></ul><p>9.ເອກະສານອ້າງອີງ</p><ul> <li>ທອງເຄນ ຄຳສຸກຖາວົງ ແລະ ພິມມະສອນ ວໍລະຍຸດ, ວິທີສອນຄະນິດສາດ 1 , ພິມທີ່ Nhan Dan Printing House HCMC , ປີ 2008</li><li>ທອງເຄນ ຄຳສຸກຖາວົງ ແລະ ສຸກສາຄອນ ພຸດທະວົງ, ວິທີສອນຄະນິດສາດ 4 , ພິມທີ່ Nhan Dan Printing</li></ul><p>House HCMC, ປີ 2009</p><p> ວິລະເລີດ ສະພົງທອງ ແລະ ສີສົມພູ ລາວຽງວົງ, ຄະນິດສາດມັດທະຍົມປີທີ 3 , ພິມທີ່ PiTAMBRA ( ປະເທດອິນ </p><p> ເດຍ ), ປີ 2012</p><p> ວິລະເລີດ ສະພົງທອງ ແລະ ສີສົມພູ ລາວຽງວົງ , ຄູ່ມືຄູຄະນິດສາດມັດທະຍົມປີທີ 3, ພິມທີ່ PiTAMBRA (</p><p> ປະເທດອິນເດຍ ), ປີ 2012</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p>