มิตรภาพ

มิตรภาพ

     เสียงฟ้าร้องตรองฟังช่างน่าเศร้า

ใครทำเจ้าหงุดหงิดหรือฟ้าจ๋า

เสียงคร่ำครวญโหยหวนป่วนชีวา

ฟังแล้วน่ารันทดหดหู่ใจ

     เจ้าผิดหวังเรื่องใดมาบอกข้าสิ

มีใครติให้เจ้าช้ำใช่หรือไหม

หันหน้ามาคุยกับน้ำหน่อยเป็นไร

จะใช้ใจโอบกอดซ้ำซับน้ำตา

     ถ้าวันใดฟ้าเหงาโปรดบอกน้ำ

จะระเหยขึ้นตามแหล่งภูผา

ทุกแผ่นดินถิ่นนทีโปรดเมตตา

ช่วยโอบกอดท้องฟ้าเพื่อนข้าที

     ถึงวันนั้นน้ำตาเจ้าคงเหือดแห้ง

เกิดเป็นแหล่งน้ำใจขึ้นแทนที่

แม้นเมฆดำปกคลุมปฐพี

คุณค่ามีล้นล้ำชื่นฉ่ำเย็น

     เพื่อนของน้ำอีกคนรู้จักไหม

ทั่วแผ่นฟ้านภาไพรเคยพบเห็น

ขึ้นตอนเช้าบ่ายคล้อยถอยตอนเย็น

เขานั้นเป็นที่หนึ่งต้องพึ่งพา

     นามเขาคืออาทิตย์วิจิตรแสง

ร้อนรุนแรงหากใครเผาป่าเพื่อนข้า

เขาคนนี้จะพิโรธโกรธหนักหนา

มนุษย์จึงต้องปลูกป่าเพื่อทดแทน

     ถึงสหายอีกหนึ่งคือพิภพ

ทุกคนต้องเคารพทั่วทุกแคว้น

อยู่ตรงข้ามฟ้าดินถิ่นเมืองแมน

พิภพแสนมั่งคงทะนงไกล

     หากวันใดแผ่นดินนั้นเหือดแห้ง

ต้องขอแรงจากฟ้าพาสดใส

ช่วยอ้อนวอนฝนพร่ำหลั่งทั้งไพร

ให้นทีหลั่งไหลไปตามธาร

     บริวารอาทิตย์นามอัคคี

นิสัยนี้ร้องรุ่มดังเพลิงผลาญ

มีเพื่อนเล่นชื่อวายุสุขสราญ

ครั้นประสานพลังพลาดพลั่งใจ

     สายลมพัดเปลวไฟให้ไหม้ลุก

เสมือนปลุกโทสะให้เคลื่อนไหว

เป็นหน้าที่ของสายน้ำอบรบใจ

ขัดเกลาให้ทั้งสองปรองดองกัน

     ทั้งสายน้ำท้องฟ้าพระอาทิตย์

ปฐพีลิขิตมิขวางกั้น

สายสัมพันธ์ผูกมิตรจิตถึงกัน

คอยแบ่งปันทุกข์สุขทุกยุคกาล

     ธรรมชาติสรรสร้างหนทางสุข

เหลือแค่ปลุกใจรับกับแก่นสาร

ให้เข้าถึงซึ่งเหตุที่เกิดการณ์

ปฏิภาณจะบังเกิดเปิดทางธรรม…………..

…………………….21: 30

…………………27/5/2557

……………….ปลายสายรุ้ง

[แผ่นดิน]

แต่งกลอนเก่งจังเลยครับ

ธรรมชาติ  คือบ่อเกิดความรู้ที่มนุษย์ถอดรหัสออกมาใช้ประโยชน์...ครับ

[ปลายสายรุ้ง]

ชอบคำนี้จังเลยค่ะ.....ธรรมชาติ คือบ่อเกิดความรู้ที่มนุษย์ถอดรหัสออกมาใช้ประโยชน์....

ฟังดูลึกซึ้งตรึงใจดีค่ะ

[เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว]

คนกวีมีใจรักอักษศิลป์

ย่อมเกิดจินตนามาสร้างสรร

เอาสรรพสิ่งที่พบเจอเพ้อรำพัน

แล้วกรองกลั่นออกมาภาษากลอน

..........."ไพเราะดีครับ"

[ปลายสายรุ้ง]

คำติชมที่ท่านกรองจากจิต

ช่วยลิขิตหนทางกลอนสะท้อนเสียง

เกิดทำนองเนื้อร้องก้องสำเนียง

ร้อยเรียบเรียงเรื่องราวคราวสุขใจ