เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอนมารยาทงาม


เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอนมารยาทงาม

เมื่อวันเสาร์ที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๗...ฟ้าครามมาทำงานกับย่าเช่นเคยที่ ม. ผลของการที่หนูได้ไปโรงเรียนก่อนหน้านี้ ๖ วัน...ปัจจุบันหนูเริ่มรับการเรียนรู้มากขึ้นจากการได้ไปเรียน...คุณครูสอนให้หนูได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ รอบ ๆ ตัวของหนูเอง...ไม่ว่าเรื่องการไหว้ การเต้น การร้องเพลง ซึ่งเป็นกิจกรรมของเด็กก่อนวัยเรียนที่จะต้องรู้จักเรื่องของการแสดงออก...

ตอนก่อนไปโรงเรียน หนูได้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้ใน Youtube แต่หนูยังไม่ค่อยกล้าแสดงออก...อยากเต้นแต่ก็แอบเต้นให้แม่อ้อมดูคนเดียว...พอย่าหันไปมอง หนูก็จะหยุด...แต่พอหนูไปโรงเรียนได้ประมาณ ๖ วัน...เหตุการณ์ต่าง ๆ กลับตาลปัตร...หนูกล้าแสดงออกให้ย่าให้คนอื่น ๆ ได้เห็นพัฒนาการ การเต้นของหนู ๆ ไม่อาย ไม่เขิน หนูกล้ามากขึ้น หนูบอกว่า คุณครูสอน...หนูจำชื่อครูได้ ๒ คน คือ ครูปุ๊ กับครูแดง...ย่าถามหนูว่า...ครูคนไหนใจดีมากที่สุด หนูบอกย่าว่า..."ครูปุ๊" ค่ะ

การพูดการจาของหนูตอนนี้ เริ่มมีค่ะ ขา แล้ว...เช่น หนูเรียกย่าหรือแม่อ้อมว่า...แม่ขา ย่าขา หรือ แม่จ๋า ย่าจ๋า พ่อเพรียงจ๋า แล้ว...หนูบอกว่า คุณครูสอนให้พูด...ย่าคิดว่า...ครูมีอิทธิพลการเรียนการสอนมากขึ้น หนูจะจำคำสอนของครูมาใช้กับชีวิตประจำวันของหนู...

เมื่อวันศุกร์ย่ากลับบ้าน...สิ่งหนึ่งที่หนูชอบกระทำ คือ การสวัสดีแล้วย่อเข่าลงซึ่งเป็นการไหว้ของเด็กผู้หญิง...หนูทำให้ย่าดูและกล่าวว่า "สวัสดีค่ะ" พร้อมกับย่อเข่าย่อตัวลง...ปู่เรก็ทำตามหนูโดยย่อเข่าและย่อตัวตามหนู...หนูต่อว่า ปู่เรว่า..."ปู่เรบ้าบอ"...หนูบอกต่อว่า...ผู้ชายเขาทำแบบนี้...พร้อม ๆ กับทำท่าสวัสดีครับพร้อมกับก้มหัวลงและไหว้ และพูดว่า "สวัสดีครับ"...หนูทำให้ทุก ๆ คน ดู เล่นเอาย่าและทุกคนขำในกิริยาอาการของหนูที่ได้ทำให้พวกเราดู...ทำให้พวกเราเห็นพัฒนาการของหนูเร็วมาก...ได้ผลเข้าโรงเรียนเพียงแค่ ๖ วันเอง...

คราวนี้ ย่าถามหนูว่า ฟ้าฯ จะไปโรงเรียนหรือเปล่า?...หนูตอบโดยไม่คิดเลยว่า..."ไปค่ะ"...เก่งมากลูก...ย่าสังเกตเห็นหนูไหว้มานานแล้ว แต่ก็ยังไม่พูดอะไรว่า..."หนูเป็นเด็กที่ไหว้สวย" ย่ายังเคยแซวหนูว่า...โตขึ้นจะพาไปประกวด "การไหว้สวย"...คุณครูบอกแม่อ้อมมาว่า...ฟ้าครามเป็นเด็กเรียบร้อย...จริงหรือเปล่าจ๊ะ แม่ฟ้าคราม...ย่าเห็นพอมาบ้านออกฤทธิ์ออกเดชกับย่า + แม่อ้อม อยู่เรื่อยเลยนะจ๊ะ คริ ๆ ๆ...และภาพข้างล่างหนูได้มาทำงานกับย่าที่ ม. ย่าก็อดสงสัยไม่ได้ว่าหนูนั่งไหว้ นั่งกราบอะไร? พอมาดูที่ผนังถึงได้ถึงบางอ้อ...หนูนั่งกราบพระ...เก่งมากลูก...เป็นเด็กที่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน...สำนึกถึงว่าตนเองนับถือศาสนาพุทธ...นี่ขนาดอายุยังไม่ถึง ๓ ขวบเลยนะจ๊ะ...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ  แสงเงิน

๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗

หมายเลขบันทึก: 568457เขียนเมื่อ 18 พฤษภาคม 2014 11:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม 2014 11:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีค่ะ คุณบุษยมาส

คิดถึงนะคะ

ฟ้าครามโตขึ้นเยอะนะคะ ท่าทางฉลาดมาก ไหว้สวยเชียวค่ะ

ไหว้งามโน้มใจศรัทธา....น่าชื่นชมค่ะ..

ขอบคุณทุก ๆ ท่านค่ะ และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท