การนำที่ภาคภูมิใจ

        มันเป็นการไม่ง่ายเลยที่จะทำให้ครูในโรงเรียนของข้าพเจ้ารู้จักการวิจัยในชั้นเรียนด้วยการลงมือปฏิบัติจริง  แต่โอกาสก็มาถึง  เมื่อต้นปีการศึกษา  2548  สพท.ลบ.1 มีแผนดำเนินงานโครงการวิจัยปฏิรูปการเรียนรู้ทั้งโรงเรียนเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการอ่านคิดวิเคราะห์และเขียนของสถานศึกษาในสังกัด  โดยในปีแรกจะดำเนินการกับโรงเรียนที่สนใจสมัครเข้าร่วมโครงการ

        ข้าพเจ้าได้เห็นหนังสือรับสมัครโรงเรียนเข้าร่วมโครงการมันโดนใจอย่างมากเพราะปัญหาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการ คิดวิเคราะห์ และเขียนไม่เป็นที่น่าพอใจจึงตัดสินใจสมัครเข้าร่วมโครงการเพราะคิดว่ามันเป็นการพัฒนาทั้งระบบมันเป็นการก้าวไปพร้อมๆกัน ทั้งตัวครูและตัวข้าพเจ้าเองเมื่อลงสมัครเข้าร่วมโครงการแล้วข้าพเจ้าได้แจ้งให้คณะครูของข้าพเจ้าทราบในครั้งแรกทุกคนดูจะหนักใจเพราะแค่ได้ยินคำว่า"วิจัย"ก็อยากจะวิ่งหนีแล้วข้าพเจ้าทำความเข้าใจกับครูให้เห็นถึงความสำคัญในการดำเนินการวิจัยปฏิรูปทั้งโรงเรียนถึงแม้ว่าเราต้องเหนื่อยต้องทำแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นการคิดวิเคราะห์ ต้องสร้างเครื่องมือหาคุณภาพต้องร่วมมือกับนักวิจัยภายนอก ต้องใช้ระเบียบวิธีทางสถิติ ซึ่งก่อนหน้านี้ครูเรายังไม่ค่อยเข้าใจ พอได้ลงมือปฏิบัติจริงจากการที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกาลพบุรี เขต1 ส่งศึกษานิเทศก์ซึ่งเป็นนักวิจัยภายนอกมาทำการวิจัย เพื่อพัฒนาร่วมกับครูและผู้บริหาร โดยการพาคิดพาทำในระยะแรกจนครูคุ้นเคยและเข้าใจกับระบบการวิจัย หลังจากนั้นข้าพเจ้าและคณะครูจะประชุมกันทุกวันพุธหลังเลิกเรียน เพื่อให้ทุกคนมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ และวางแผนพัฒนางานร่วมกัน ณ วันนี้ครูของข้าพเจ้าเมื่อพูดถึงการวิจัยในชั้นเรียน เราพูดภาษาเดียวกัน

     และเมื่อสิ้นสุดภาคเรียน ครูของข้าพเจ้าทุกคนสามารถรายงานผลการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการอ่าน คิดวิเคราะห์ และเขียน ได้อย่างเป็นระบบด้วยวิธีการวิจัย ถึงแม้ผลลัพธ์ที่ได้ นักเรียนยังมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และทักษะการอ่าน คิดวิเคราะห์และเขียน ยังไม่ดีเลิศนักแต่ข้าพเจ้าก็ภูมิใจที่สามารถทำให้ครูของข้าพเจ้าได้รู้กระบวนการของการวิจัยด้วยการลงมือปฏิบัติจริง และเหนือความภาคภูมิใจ ครูของข้าพเจ้าทุกคนได้นำเสนอผลงานวิจัยของตัวเองทุกคน เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ต่อสาธารณชนบนเวทีเสวนาที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาลพบุรี เขต1จัดให้ สร้างความเชื่อมั่นให้กับครูของข้าพเจ้าทุกคนว่าเขาทำได้ พูดได้ นำเสนอได้ เพราะพูดในสิ่งที่ทำ

     การนำครูดำเนินงานในทุกๆเรื่องจะประสบผลสัมเร็จเป็นอย่างดี ถ้าเราเป็นแบบอย่างที่ดีและครูทุกคนต้องมีส่วนร่วม มัสำนึกในงานทุกๆงานว่าเป็นงานของเราร่วมกัน ข้าพเจ้าคิดเสมอว่าก่อนคิดจะพัฒนาใครต้องพัฒนาตนเองก่อน แนวทางการแก้ไขปรับปรุงงานของข้าพเจ้าทุกอย่างจะดียิ่งขึ้นอีก ถ้าไม่ใจร้อน ศักยภาพของคนเราไม่เท่ากัน

[สุรัตน์ชัย]

ยังไม่มีรูปประจำบล็อกนะครับ แล้วก็แทรกภาพครับ