“แด่คนผ่านทาง”
ณ วิถีถนนทุรนวิถี
หลากหลายชีวีกรีดกรายร่าง
ดุ่มเดินย่ำถนนบนเส้นทาง
จุดหมายแตกต่างอยู่หนใด
ต่างคนต่างเดินเพลินวิถี
ต่างคนต่างมีความฝันใฝ่
ต่างคนจึงต่างก้าวย่างไป
มีใครบ้างไหมพินิจมอง
ณ มุมกลีบดอกซอกถนน
แม่ลูกสองคนนอนหม่นหมอง
น้ำเนตรรินหลั่งสองฝั่งนอง
มือกอดตระคองความทุกข์ทน
แววตาเพ่งมองสองคู่นั้น
เก็บซ่อนความฝันที่ร่วงหล่น
บ่งบอกทางผ่านการดิ้นรน
สู้ความยากจนมายาวนาน
เผื่อจะผ่านทางมาทางนี้
เพ่งมองอีกทีก่อนเดินผ่าน
คนทุกข์ คนทน นอนรนราน
รอคอยเศษทานคนผ่านทาง
แม้จะแตกต่างความใฝ่ฝัน
หากได้แบ่งปันให้กันบ้าง
เพียงรอยยิ้มฟั่นเฝือแม้เจือจาง
โลกคงไม่อ้างว้างอย่างที่เป็น ฯ
วรากรณ์ พูลสวัสดิ์
ฉันก็เป็นคนหนึ่งมีไม่มาก
แต่ฉันก็ไม่พลาดจะช่วยเขา
ฉันก็ช่วยเท่าที่ได้ให้บรรเทา
ให้ได้เห็นรอยยิ้มเศร้าเป็นครั้งครา
ขอบคุณมุมมองชีวิตที่ดีคะ ขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ คะ