(73) ไม่กินแล้วใช่ไหม!
บันทึกนี้เขียนเมื่อ 21 พ.ค.56 ขณะดิฉันปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรัง เขียนแล้วซ่อนไว้ไม่เผยแพร่ วันนี้ดิฉันเปลี่ยนใจแล้วค่ะ ในการประชุมปรึกษาหารือ (Pre-conference) ก่อนการทำงานในวันหนึ่ง ดิฉันได้ทบทวนแนวคิดการ 'บริการด้วยหัวใจ' โดยนำพฤติกรรมบริการของผู้ร่วมงานมาเป็นตัวอย่างเพื่อสร้างจิตสำนึกค่ะ
เมื่อเริ่มประชุม ดิฉันเล่าให้ทีมงานฟังว่า วานนี้(วันก่อนประชุม 1 วัน) ระหว่างผู้ป่วยรับประทานอาหารกลางวัน ดิฉันสังเกตเห็นผู้ช่วยเหลือคนหนึ่งป้อนโจ๊กให้นาย ก. ป้อนไปได้ไม่กี่คำผู้ป่วยมีอาการไอ คนป้อนก็หยุดป้อน รอให้ผู้ป่วยไอเสร็จแล้วจึงป้อนต่อ เป็นเช่นนี้อยู่ 2-3 ครั้ง ผู้ช่วยเหลือจึงถามนาย ก.ว่า "ไม่กินแล้วใช่ไหม?"
ทุกคนก้มหน้า หัวเราะเบาๆ กับพฤติกรรมที่ 'ไม่เข้าท่า' ดังกล่าว ดิฉันบอกว่าตนเองหัวเราะไม่ออก เพราะเมื่อถามนำเช่นนั้นนาย ก. ก็ตอบว่า "คับ" ผู้ช่วยเหลือคนนั้นก็ลากรถเข็นนั่งของผู้ป่วยออกจากโต๊ะอาหารทันที เพื่อไปป้อนอาหารผู้ป่วยอื่นที่รออีกหลายคน ดิฉันต้องร้องห้ามไว้ แล้วก้มลงถามผู้ป่วยบ้างว่า "กินต่ออีก 2-3 คำได้ไหม?" ผู้ป่วยพยักหน้าจึงได้รับประทานโจ๊กต่อจนอิ่มจริงๆ
ดิฉันใช้จังหวะนี้ตั้งคำถามกับทีมงานว่า "หัวเราะอะไร?" หลายคนอมยิ้มแล้วหันหน้าไปสบตากัน คงรู้ตัวว่าผู้ที่กล่าวถึงเป็นใคร จึงไม่มีใครตอบ ถ้าเช่นนั้นเปลี่ยนคำถามใหม่ให้ดู 'หาเรื่อง' น้อยลง
"ถ้าไม่ถามว่าอิ่มแล้วใช่ไหม จะถามอย่างไรได้บ้าง?" มีเสียงตอบว่า "อิ่มแล้วบ่" ทุกคนหัวเราะพร้อมกันเสียงดังกว่าเดิม ดิฉันจึงแซวผู้ที่ตอบไปว่า "เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว บ่" บรรยากาศจึงผ่อนคลายขึ้น แล้วจึงสอน เทคนิคการตั้งคำถามปิด-ถามนำว่า ควรใช้คำถามสะท้อนบริการด้วยหัวใจ บริการด้วยห่วงใย ฟังแล้วรู้สึกสบายใจ คำตอบที่หลากหลายถูกนำมาวิเคราะห์ร่วมกันว่าใช้ได้แล้วหรือยัง โดยจะถูกตรวจสอบว่า "คาดหวังได้หรือไม่ว่า วันนี้ผู้ป่วยจะรับประทานอาหารได้มากขึ้น" ก็ตอบถูกบ้างผิดบ้าง ช่วยกันแก้ไขให้เป็นคำพูด 'รื่นหู' มากขึ้น เพราะผ่านการฝึกมาแล้ว.. อย่างดี!
อ่านบทความนี้แล้ว คุณคาดหวังได้หรือไม่ว่า วันนี้ผู้ป่วยจะรับประทานอาหารได้มากขึ้น ทั้ง นาย ก. นาย ข. นาย ค. และคนอื่นๆ?
ความเห็น (3)
มีดอกไม้มามอบให้..มีความสุขสันต์กับผลงาน..เจ้าค่ะ..
ขอมอบความสุขปีใหม่แด่พี่ดารนีด้วยความเคารพยิ่งครับผม
กรณีเดียวกัน คำถามต่างกัน คำตอบก็ต่างกัน
ได้เห็นภาพความงดงามของการให้ด้วยหัวใจค่ะ