๔๔๑. ความแตกต่างระหว่างสองบ้าน...
ช่วงวันศุกร์ - เสาร์ ที่ฉันกลับไปนอนกับเจ้าฟ้าครามที่บ้านที่พรหมพิราม
ฉันสังเกตถึงความเป็นธรรมชาติของบ้านที่ฉันได้ไปนอน...เพราะบ้านเป็นบ้านไม้
เวลาตอนเย็นอากาศจะร้อน แต่พอกลางดึก อากาศจะถ่ายเทเร็วมาก จะค่อย ๆ
เริ่มเย็นพอตอนเช้าอากาศก็จะเย็นสบาย น่านอนมาก ๆ...ผิดกับบ้านที่พิษณุโลก
ที่เป็นบ้านปูน รอบบ้านก็รายล้อมไปด้วยแผ่นกระเบื้องปูรอบบ้าน...
เหตุเนื่องมากจากเพราะไม่มีคนคอยดูแล ด้วยเหตุที่พ่อบ้านต้องกลับไปดูแล
พ่อของฉันที่บ้านที่พรหมพิราม พร้อม ๆ กับพ่อเพรียงของเจ้าฟ้าคราม หลังจากที่
ได้เกษียณอายุมาถึง ๓ ปีแล้ว...จึงทำเอาบ้านที่พิษณุโลก ซึ่งแต่ก่อนพ่อบ้านจะชอบ
ปลูกกล้วยรอบบ้าน อากาศรอบ ๆ บ้านก็จะเย็น แต่มา ณ บัดนี้ อากาศไม่ค่อยเย็น
เช่นที่เคยเป็น...พอฉันมาคราวใดก็จะชอบล้างรอบ ๆ บ้านให้อากาศเย็นขึ้น
เนื่องจากพื้นปูนมันอุ้มความร้อนไว้...
ฉันคิดว่า...อะไรก็สู้ "ธรรมชาติ" ไม่ได้หรอก...วันนี้ (๗ เมษายน ๒๕๕๗)
ฉันก็ได้ออกไปเดินดูสวนป่าสักทองของเจ้าฟ้าครามหลังบ้าน อากาศแห้งแล้งมาก
เพราะย่างเข้าเดือนเมษายน...ต้นไม้ที่ปู่เรปลูกไว้ให้กับลูก ๆ หลาน ๆ ก็เริ่มแห้งแล้ง
สิ่งที่ฉันสังเกตเห็นใบสักทองหล่นบนพื้นหนามาก ๆ แบบนี้ถ้าอากาศร้อนระอุ
และฝนจะตกด้วยแล้วละก็...เห็ดโคนจะชอบขึ้น...ปู่เรจะชอบเข้ามาเก็บไปทำอาหาร
ให้พ่อเพรียงกับเจ้าฟ้าครามได้ทานกันด้วยล่ะ...
จะอย่างไร ปู่เรก็จะชอบปลูกต้นไม้ยืนต้นไว้ให้กับลูก ๆ หลาน ๆ โดยเฉพาะ
ต้นยางนา ปลูกได้ไม่กี่ปี ตอนนี้ก็สูงเอา ๆ โตเร็วมาก ๆ เชียว...อะไรก็สู้ความเป็น
ธรรมชาติไม่ได้จริง ๆ สิน่า...จึงทำให้เห็นความแตกต่างระหว่างสองบ้านได้เป็น
อย่างดีเลย...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๗ เมษายน ๒๕๕๗
นี่คือ...ธรรมชาติที่บ้านที่พรหมพิรามบนพื้นที่ประมาณ ๓ ไร่กว่า ๆ
ต้นวาสนาที่ชอบขึ้นรอบริมรั้วบ้าน...ของเจ้าฟ้าคราม
ต้นมะปรางที่ตาทวดของเจ้าฟ้าครามปลูกไว้ตอนที่ยังเดินได้อยู่...
พริกแจวสวน...ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ เผ็ดมาก ๆ เก็บไปทำอาหารแทนที่จะซื้อที่ตลาด
ต้นยางนาที่ปู่เรปลูกมาได้ไม่กี่ปี...ลำต้นโตและสูงมาก ๆ คนที่จะได้ผลประโยชน์
คงเป็นเจ้าฟ้าคราม นั่นเอง...
เห็นใบสักตกหล่นใต้ต้นแบบนี้...ยามอากาศร้อนแบบอบอ้าว จะมีเห็ดโคนขึ้นมากเลยค่ะ...
ปูเรเตรียมปลูกต้นสักทองเพื่อทดแทนที่ตายตอนช่วงน้ำท่วม...คนที่ได้ใช้คือ รุ่นลูก ๆ หลาน ๆ
ปู่เรปลูกมะพร้าวไว้ให้กับเจ้าฟ้าครามได้ใช้ประโยชน์ยามที่หนูได้โตขึ้น
มะพร้าวที่ปูเรของเจ้าฟ้าครามให้คนขึ้นแต่ไม่ขาย กลับนำไปทำบุญให้กับเพื่อนบ้านแทน...
ที่บ้านเจ้าฟ้าครามมีมะละกอที่ปู่เรปลูกไว้กิน โดยไม่ต้องซื้อและแบ่งให้กับเพื่อนบ้านได้ทาน
นี่คือ...บ้านที่พิษณุโลก...ที่รอบ ๆ บ้านมีต้นไม้เพียงต้นไผ่ + ดอกชวนชมเท่านั้น...
เหตุที่ไม่ปลูกต้นไม้เพราะว่า...ฉันอาศัยอยู่คนเดียว ณ ขณะนี้ ไม่ค่อยมีเวลาได้ดูแล
เลยตัดสินใจปูกระเบื้องรอบ ๆ บ้านให้หมด เพราะทำความสะอาดได้ง่ายกว่า...
ก็ไม่รู้ว่า...ฉันคิดถูกหรือคิดผิด...
ความเห็น (6)
บ้านกว้างขวางสบายดีจังคะ ระลึกถึงนะคะ
It is real natural trees that the man familiar with its origin when they lived in forest many hundred years ago. The forest means it is for the (our) rest = forest (for-rest).
สวัสดีจ้ะคุณบุษยมาศ มาทักทายและชมบริเวณบ้านที่ร่มรื่น ยามดึกจ้ะ
...บ้านที่มีต้นไม้จะให้ความร่มรื่น ให้อากาศที่สดชื่น เย็นสบาย นะคะ...
ขอบคุณทุก ๆ ท่านค่ะ และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจด้วยค่ะ