เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอน ความสุขระหว่าง ย่า - ฟ้าคราม


เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอน ความสุขระหว่าง ย่า - ฟ้าคราม

      วันเสาร์ที่ ๕ เมษายน ๒๕๕๗ ก็อีกเช่นเคยที่ฟ้าครามได้มาทำงานกับย่าที่ ม.

ถึงแม้จะเป็นวันหยุดวันเสาร์ แต่ ม. ก็ยังคงเปิดการเรียนภาค กศ.ปป."ฟ้าคราม"

โตขึ้นมาก ๆ ร่างการของหนูอวบขึ้นมาก ชั่งกิโลดูหนูน้ำหนักถึง ๑๖.๓ ก.ก.

แม่อ้อมบอกว่า...ช่วงนี้ฟ้าครามกินเก่ง ทั้งข้าว ทั้งขนม ทั้งนม...ย่าดูหน้าตาของหนู

ก็อวบ ๆ ขึ้นจริง ๆ...

       ย่าถามหนูว่า...โตขึ้นหนูจะเป็นอะไร?...เจ้าฟ้าครามตอบอย่างไม่รั้งรอว่า...

"เป็นหมอ"...อ่ะอ้า...ไม่คิดเลยนะแม่ฟ้าคราม...ย่าถามหนูต่อว่า "ไม่กลัวเหรอ"

หนูกลับตอบว่า..."ไม่กลัว" ย่าให้หนูดูรูปที่มีการผ่าศพตั้งแต่คอมาถึงด้านล่างสุด

ของหน้าท้องและก็มีตับ ไต ใส้ หัวใจ ออกมานอกตัวคน (ลักษณะจะเป็นอาจารย์ใหญ่

ที่จะให้นิสิตแพทย์เรียนกัน) หนูเห็นแทนที่จะกลัวเหมือนเด็กทั่ว ๆ ไป...แต่หนู

กลับดูและจ้องถามซอกแซกว่าคืออะไร? ย่าก็จำต้องอธิบายให้หนูเข้าใจ...

สุดท้ายย่าถามหนูต่อว่า...กลัวไหม? ฟ้าฯ ตอบย่าว่า "ไม่กลัว" พร้อมกับสั่นศรีษะ

และยังมีแววตาสงสัยอีก...และก็ได้นำรูปไปให้พ่อเพรียงดู...พ่อเพรียงถามหนูว่า

"กลัวไหม?" หนูก็ตอบว่า..."ไม่กลัว...โตขึ้นจะเป็นหมอไง"...

       พวกเราก็ได้แต่อมยิ้มกับอาการของหนูกัน...ช่วงนี้หน้าร้อน...ปีกลายย่าซื้อ

ห่วงยางที่ขังน้ำให้หนูได้เล่น ราคาหลายร้อยเชียวแหล่ะ...แต่ไม่นานมันก็รั่ว

ปีนี้เลยไม่ซื้อให้เพราะไม่คุ้มเลย...ปู่เรเลยนำเรือของตาทวดมาใส่น้ำให้หนูได้นั่งเล่น

นอนเล่นในเรือแทน...ปู่เรบอกว่า ประหยัดตังค์อีกแน่ะ ไม่ต้องไปซื้อห่วงยางหรอก

แพงก็แพงแถมไม่คุ้มเลย...วันหนึ่ง ๆ หนูก็ขอเล่นน้ำตั้ง ๓ - ๔ ครั้งแน่ะ...จนย่า

บอกว่า...เดี๋ยวจะไม่สบายเอา เพราะพอขึ้นมาคราวใดตัวหนูเย็นมาก ๆ พร้อม ๆ

กับหน้าบานเพราะชอบใจของหนู...

      ก่อนย่ากลับมาบ้านที่พิษณุโลก หนูก็ร้องไห้ตามย่าอีก บอกว่าจะมากับย่า

แม่อ้อมต้องมาปลอบ...บอกว่า มาไม่ได้...เพราะย่ามีประชุม ช่วงนี้หน้าร้อน

แม่อ้อมของเจ้าฟ้าคราม ก็ได้ขายน้ำปั่นที่หน้าบ้านอีกเช่นเคย...

      ความสุขใดจะเท่ากับ "ความสุข" ของครอบครัวระหว่าง แม่ - ลูก - หลาน

ที่ใส่ให้และมีความรักให้กันและกัน ซึ่งเป็นพื้นฐานของครอบครัวที่มีความอบอุ่น

เช่น ย่า - เจ้าฟ้าคราม...เจ้าลูกเป็ดขี้เหร่ของย่า...

 

รักหนูมากนะคะ...

จาก...ย่าบุษ...

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ  แสงเงิน

๗ เมษายน ๒๕๕๗

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 565591เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2014 20:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน 2014 19:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

หลานคือ เทพธิดา ที่น่ารักของย่า..จริงๆ รักคือ ทิศทางสร้างรั้วชีวิตครับ ขอให้เป็นหมอ ตามที่ฝันจ๊ะฟ้าคราม

ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ

หนูฟ้าครามน่ารักมากขึ้นทุกวัน ๆ นะคะ ขอให้เป็นเด็กดี แข็งแรง และฉลาดเฉลียว เป็นอะไรก็ได้ที่หนูอยากเป็นนะคะ

ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ

อ่านจบแล้วประทับใจจริงๆ ที่ทั้งเก่งฉลาด น่ารัก อยากถามฟ้าครามจริงว่าจะเป็นหมอ ศัลยกรรม หรือ หมอเด็ก

ขอบคุณค่ะ คุณ prayat สงสัยจะหมอผ่าตัด...เพราะไม่กลัวตับ ไต ไส้ พุง เลยค่ะ คริ ๆ ๆ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท