(71) บทเรียนพ่อแม่
ดิฉันมีเรื่องที่สะท้อนบรรยากาศการเลี้ยงดูเด็กๆ มาเล่าให้ฟังค่ะ
ลูกสาวคนเล็กที่บรรลุนิติภาวะแล้ว กำลังนั่งตัดเล็บตนเองอยู่ใกล้ๆ แม่ ครอบครัวดิฉันก็เช่นนี้แหละค่ะ พ่อ แม่ ลูก คลุกคลีกอดรัด กองรวมกันเป็นก้อน แยกออกจากกันได้ไม่ไกลหรอกค่ะ เดี๋ยวก็กลับมารวมกัน นั่งนอนกลิ้งเกลือกคลอเคลียกันไปมาเหมือนแมว
ต่อไปนี้เป็นบทสนทนา ความเห็นของลูกสาวต่อข่าวลูกชายฆ่าพ่อแม่และน้องชาย
อายรู้สึกอย่างไรกับข่าวนี้... "น่ากลัวนะ ที่เขาแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้"อืม...
"แต่น่าสงสารนะ เขาคงไม่มีวิธีอื่น" ไม่มีวิธีอื่นเหรอ... "ไม่งั้น ใครเขาจะลุกขึ้นมาฆ่าคนอื่น พ่อ-แม่-น้องตัวเองได้ไง" "เขาถูกทำรุนแรงในครอบครัวหรือเปล่า" ถ้าเคยถูกกระทำรุนแรงแล้วจะทำคนอื่นได้เหรอ.. "ใช่" อายเคยถูกทำรุนแรงไหมล่ะ.. "เคย" หือ.. แม่ไม่เคยทำนะ ตอนไหน.. "เอาป้ายแขวนคอไง นั่นละรุนแรง" "มันเจ็บในใจ" "แต่พอผ่านมาแล้วก็ลืม ก็ดีกว่าโดนตีนะ" "แต่ก็ไม่ได้ผลนะ" เ
ธอหัวเราะ
ที่บอกว่าเคยถูกเขียนป้ายแขวนคอนั่น ดิฉันเขียนความผิดของเธอลงในกระดาษ แล้วให้ออกไปยืนหน้าบ้านในระยะเวลาที่กำหนด แทนการลงโทษด้วยการตีค่ะ ดิฉันไม่นิยมการตีลูกเพราะไม่ชอบถูกตี หากจำเป็นต้องตีลูก พ่อเขาก็จะอุ้มลูกหนีทุกครั้งไป จึงไม่มีโอกาสตีลูกเสียที ต่างจากเรื่องแขวนป้าย ไม่มีวันที่พ่อเขาจะออกไปยืนเป็นเพื่อนลูกหรอกค่ะ เพราะเขา 'หน้าบาง'
การทำให้อายเป็นการทำร้ายจิตใจ มันเจ็บที่ใจ เจ็บนาน อย่างที่ลูกบอก ดิฉันจึงลงโทษเธอได้เพียงครั้งเดียวเพราะเธอเข็ดจนโต
ส่วนที่เธอบอกว่า 'ไม่ได้ผล' ดิฉันเพิ่งรู้ค่ะ เพิ่งรู้ว่ามันเป็นวิธีการลงโทษที่ 'แยบยล' เสียจนคนถูกทำโทษไม่รู้ตัว และมันส่งผลนานจนถึงวันนี้ ก็เธอไม่เคยทำความผิดอีกเลยแม้แต่ครั้งเดียว .. ก็มีเหมือนกันที่รู้สึกผิด (เพียงเมื่อเริ่มคิด ยังไม่ลงมือกระทำ) เธอก็ต้องมาสารภาพ เพื่อให้รู้สึก "ค่อยยังชั่วหน่อย อายไม่ทำหรอก"
อยากจะบอกว่าเลี้ยงลูกมา "ดีเกินไป" เธอจะทนไหวไหมนี่กับสังคมที่ด้อยคุณธรรมลงทุกวัน
แล้ว
ดิฉันจะสารภาพกับใครคะ ถ้ารู้สึกผิด!
ความเห็น (5)
ตามมาอ่านค่ะ ขอบคุณนะคะที่แบ่งปัน
เป็นข้อคิดที่ดีมากครับในการเลี้ยงลูกครับ
เป็นบันทึกที่สอนให้ทุกคนเรียนรู้ได้ดีมาก ขอบคุณมากครับ
ดีจังค่ะ ได้พูดเปิดอก เป็นความรู้สำหรับพ่อแม่อื่นๆ
ได้แนวคิดดีมากเลยครับ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆครับ