วันนี้ในวันที่ ๓ เมษายน ๒๕๕๗...แม่ได้พบกับประธานสาขาและหัวหน้า
หลักสูตรภาคภาษาไทยของมหาวิทยาลัยที่ได้มาเป็นคณะกรรมตรวจคุณสมบัติ
ของอาจารย์ที่สมัครสอบเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย...อาจารย์ถามว่า "น้องภัคร"
จบหรือยัง? แม่บอกว่า...สอบป้องกันวิทยานิพนธ์ในวันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๕๗
แม่ถามต่อว่า..."ยังจะต้องการภัครอยู่หรือเปล่า? เพราะถ้าไม่ ภัครจะได้ไปหาสอบ
เข้าทำงานที่อื่น ๆ"...
ประธานสาขาบอกว่า...ยังต้องการอยู่ครับเพราะจัดตารางสอนให้กับน้องภัคร
แล้ว ตอนนี้ทางสาขาขาดแคลนอาจารย์สอนด้านนี้อยู่ และก็จัดตารางสอนให้แล้ว
เพราะทราบว่าภัครจะสอบในวันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๕๗...กว่าจะเปิดเทอมก็
ประมาณเดือนสิงหาคม เพราะจะให้ภัครสอนปี ๑ ก่อน ท่านนำตารางสอนมาให้แม่ดู
อั๊ยยะ...ทำไม? ชั่วโมงสอนมันมากมายจัง...อาจารย์บอกว่า ตอนนี้ภาคภาษาไทย
ขาดแคลนมาก ๆ ต้องจ้างอาจารย์พิเศษมาสอนหลายท่าน...
ทางสาขาเน้นว่า...ถ้าจบแล้วก็รีบมาที่มหาวิทยาลัยได้เลย เพราะรอพี่ภัครอยู่
เช่นกัน...เหตุที่ทางอาจารย์ต้องการตัวพี่ภัคร...เป็นเพราะว่า...พี่ภัครเคยร่วมงาน
กับประธานสาขาและคนที่เรียนภาษาไทยที่เป็น "ผู้ชาย" (man man) มีน้อยมาก ๆ
จึงต้องการให้พี่ภัครมาร่วมทีมสอนด้วย...
ก็เป็นอันว่า..."พี่ภัคร" ถูกจองตัวเพื่อเข้ามาร่วมงานในมหาวิทยาลัยที่แม่ได้
ทำงานอยู่แล้ว...สำหรับกระบวนการสอบ ขึ้นอยู่กับทางสาขา แม่ว่าแม่จะไม่เข้าไป
เป็นกรรมการ ขอสละสิทธิ์ ให้พี่ภัครเข้าสู่กระบวนการของมหาวิทยาลัยไปก็แล้วกัน
จะได้ไม่มีเสียงครหา...เรียกว่า "ถ้าได้งาน ลูกของแม่ก็ได้ด้วยตัวของหนูเอง"...
ณ ตอนนี้ก็รอ ๆ เพียงให้พี่ภัครสอบป้องกันให้เสร็จก่อนเท่านั้น...ในความจริง
การหางานในภาคภาษาไทย ที่มหาวิทยาลัยอื่น ๆ ก็มีที่จะเปิดรับสมัคร...แต่แม่กับ
พ่อเรก็ไม่ต้องการให้พี่ภัครไปไกลแล้ว เนื่องจากปัจจุบัน การเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย
ที่ไหน ๆ ก็เป็น ยิ่งไปไกลก็ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นตามตัว สู้อยู่กับบ้าน อยู่อย่างพอเพียง
ใช้จ่ายแบบประหยัด บ้านไม่ต้องเช่า ก็น่าจะเพียงพอกับชีวิตพี่ภัครแล้วหล่ะ...
ค่อย ๆ เก็บเล็กผสมน้อยอีกหน่อยก็มีตังค์เก็บเอง ขึ้นอยู่ว่าเราจะใช้จ่าย
แบบไหน?....เพราะระบบการทำงานในปัจจุบัน ไม่ว่าที่ไหน ๆ แม่ว่าก็คล้าย ๆ กัน
มีทั้งจุดแข็ง - จุดอ่อน ทั้งนั้น เพียงแต่ขอให้พี่ภัครเมื่อได้ทำงานแล้ว ก็ตั้งใจทำงาน
ให้เต็มความสามารถ เต็มกำลังของตนเอง เพื่อพัฒนาเด็กให้มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น
เท่านั้นก็คงพอแล้ว สำหรับผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น "ครูสอนคน"
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๓ เมษายน ๒๕๕๗
ยินดีกับน้องภัครค่ะ
มีสองอาชีพค่ะที่ได้ทำบุญทุกวันคือครูกับหมอและบุคลากรสุขภาพ
ขอบคุณค่ะ คุณ nui
..... สอนได้ดีมากๆๆ ค่ะ .... ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ ดร.เปิ้ล
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ
ภูมิใจแทนจังที่งานรออยู่ข้างหน้าแล้ว