ก่อนนอน ยามดึก เมื่อนึกถึง OCARE !
น้องๆนิสิตจุฬาฯ น่าจะกำลังเข้านอนในที่พัก ณ สวนป่า มหาชีวาลัยอีสาน ของท่านครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ .. ก่อนเข้านอน ก็ให้นึกถึงว่า ถ้าได้ไปร่วมกิจกรรม และมีโอกาสพูดคุย จะฝากอะไรไว้ให้บ้าง ที่นึกได้ตอนนี้ ก็จะมองไปที่ "การกลับบ้าน" ของน้องๆ หลังจากจบหลักสูตร เป็น "บัณฑิตตามใบปริญญาบัตร"
การกลับไปดำเนินชีวิตในถิ่นเก่า บ้านเกิดนั้น จะเป็นไปได้ และมั่นคง ยั่งยืนหรือไม่ ขึ้นอยู่กับหลายเหตุปัจจัย เท่าที่คิดออกตอนนี้ ได้แก่
1. ความรัก ความศรัทธาที่มีต่อการใช้ชีวิตแบบพึ่งตนเอง
2. ความแข็งแกร่งทั้งทางร่างกายและจิตใจ
3. การมองเห็นชัดแจ้ง ว่าความสุข ความสำเร็จของชีวิต มิได้อยู่ที่การใช้เงินเป็นตัวตั้ง
4. การได้มีความคุ้นชินกับความสุขใจที่ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น
5. การให้เกียรติและเคารพ ศรัทธาในเพื่อนมนุษย์ อ่อนน้อม ถ่อมตน เปิดใจ และกระหายใคร่เรียนรู้สิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ
6. การสั่งสมประสบการณ์ภาคปฏิบัติที่เพียงพอในทุกๆเรื่อง
7. ความเป็นคน "กินง่าย อยู่ง่าย"
8. การเข้าใจความหมายของคำว่า "เหงื่อคือน้ำมนต์" และมีความสุขเมื่อได้เหนื่อย
9. มีความมั่นใจในตัวเอง กล้าทำสิ่งที่ทวนกระแส เมื่อเห็นว่าเป็นความถูกต้อง
10. การรู้จักสร้างเครือข่ายกัลยาณมิตร เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ พึ่งพิง อิงอาศัย และ อุทิศตนเสียสละให้กันและกันอย่างสม่ำเสมอ
ทั้ง 10 ข้อ มิได้อ้างอิงตำราที่ไหน แต่เกิดจากการใช้ใจ ตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง หลังออกจากกทม.กลับไปแบบ "หมดตัว" เพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ในถิ่นเก่า บ้านเกิดมาแล้ว 4-5 ปี และรู้สึกว่าแต่ละวันผ่านไปอย่างมีความสุขทุกวัน แม้ใครๆจะมองว่าเรายังขาดแคลนอะไรๆอีกมากมายก็ตาม
ความเห็น (2)
สุดยอดมากพี่บ่าว
ดีใจที่พี่บ่าวมีความสุขกับเรื่องที่ทำครับ
ขอบคุณมากๆครับ
คิดฮอดท่านพี่