จากอ่าวไทย...สู่...อันดามัน 2 : มิตรภาพแห่งอันดามัน
เวลาประมาณตี 3 ของวันที่ 21 มีนาคม 2557 คุณมะเดื่อก็ได้ออกเดิน
ทางจากบ้านพร้อมครอบครัว มุ่งหน้าสู่ " เมืองตรัง" ดินแดนแห่งฝั่ง
ทะเลอันดามัน ด้วยเส้นทางสายรุ้งแห่งมิตรภาพ ... เพชรเกษม...
จุดนัดหมายของคุณมะเดื่อกับครูหยิน...คือ " นัดพบหน้าอำเภอ"
ย่านตาขาว
่
การเดินทางไม่มีอะไรยุ่งยาก ด้วยเสียงนำทางจาก GPS จากมือถือ
แต่พอเข้าเขตเมืองตรัง GPS เกิดหยุดทำงานเพราะ แบตตารีหมด และ
ไม่ได้เตรียมที่ชาร์จมาด้วย ไหน ๆ ก็ไปไม่ถูกทางแล้ว จึงวน ๆ หาร้าน
ขายโทรศัพท์เพื่อชื็้อเครื่องชาร์จ...แต่.. จะเป็นเพราะเราไม่ใช่คนที่นี่
หรือที่นี่มีร้านขายโทรศัพท์น้อยร้านก็ไม่ทราบได้ ทำให้หาร้านยาก
เหลือกำลัง ... แต่ ก็ไม่ยากจนเกินไป ในที่สุดก็หาเจอ ... แม้จะเสีย
เวลาไปพอควรก็ตามที
เส้นทางสู่ย่านตาขาว ดูงามแปลกตาด้วยทิวแถวต้นตาลที่เรียงต้นได้
ระดับบนเกาะกลางถนน ขนานไปกับถนน เหมือนจะนำทางเพื่อพาไปสู่
กัลยาณมิตรที่กำลังรออยู่
และแล้ว....เราก็ได้พบกัน...ณ ใต้ต้นรัก...หน้าอำเภอ...ในเวลาบ่าย
กว่า ๆ...ครูหยิน อาจารย์เสริม คนใกล้ตัวของครูหยิน และสาวน้อย
น้องอัญ ลูกสาวน่ารักของครูหยิน
ครูหยินและครอบครัว นำทางคุณมะเดื่อไปยังร้านอาหารที่มีบรรยากาศ
สงบ สวยงาม ของหาดสำราญ อันดามันที่ฝันถึง
อาหารทะเลแต่เป็นทะเลอันดามัน มื้อสำคัญ อร่อย และอร่อยยิ่งด้วย
ไมตรีจิตและมิตรภาพ จากใจจริงของเจ้าของบ้าน ที่คุณมะเดื่อจะเก็บไว้
ในความทรงจำตลอดไป
อาหารมื้อสำคัญผ่านไป คุณมะเดื่อเหลือบไปเห็นกระบอกไม้ไผ่แขวนไว้
ที่ชายคา
อาจารย์เสริม จึงบอกว่า ... เป็นสัญญาณเรียกให้เจ้าของร้านมาเก็บเงิน
ค่าอาหารหลังรับประทานอิ่มแล้ว...แล้วก็สาธิตให้ดู...อ้อ! ... เราจึงมี
เรื่องสนทนาหลังอาหารเกี่ยวกับเจ้าเครื่องบอกสัญญาณอันนี้เพิ่มเติมกัน
หลังอาหาร...เจ้าสิ่งนี้เป็นเครื่องมือตีส่งสัญญาณในสมัยก่อน เช่น เมื่อ
ผู้ใหญ่ กำนัน จะเรียกประชุมลูกบ้าน เป็นต้น แถว ๆ บ้านคุณมะเดื่อเรียก
ว่า " กระโดก " หรือ " เกราะ " ทางอีสานเรียก " กะลอ "
อาจารย์เสริมบอกว่า ที่ตรังเรียกว่า ..... (ลืม...ไปแล้ว อิ อิ ) สรุปแล้ว
มันก็เหมือน " โทรศัพท์ " ในยุคนี้เหมือนกันน่ะแหละ
จากนั้นครูหยินจึงพาทุกคนมาสู่บ้านสวน " ไอดินกลิ่นป่า" ที่น่าภิรมย์
ยิ่งนัก
จากนั้น จึงส่งพ่อบ้าน และลูกสาวของครูหยินและคุณมะเดื่อไปรับลุงวอ
ที่เดินทางมาจากพัทลุง ซึี่งรออยู่ที่ขนส่ง และแล้ว ...เราก็ได้พบกัน
กัลยาณมิตรแห่งเมืองใต้
และอีกหนึ่ง...ที่ร่วมทีมในการต้นรับคุณมะเดื่อ...น้องนอง...หนุ่มใต้
มาดเข้ม อารมณ์ดี ลูกศิษย์ของครูหยินคนขยัน
เมื่อทุกคนพร้อมแล้ว และเวลายังพอมี พวกเราจึงเดินทางไปยัง
ดินแดนของ " ซาไก " บริเวณโตนตก ทันที...
หมายเหตุ บอกครูหยินว่า...กลับมาจะเขียน " นิราศบ้านสวน ฯ" ใน
บันทึก แต่ คุณมะเดื่อ ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นนิราศ หรือ " เรื่ยราด" ก็
ไม่รู้...เพราะ ยังเป็นลูกบิดกลายพันธุ์อยู่เลย... เอาเป็นว่าจะลองดูนะ
แต่เอาไว้เป็น...บทสรุป...จากอ่าวไทยถึงอันดามัน...ละกันจ้ะ จะ
พยายามสุดความ..สา..มา..รถ..เลยจ้าาา
ความเห็น (15)
รอติดตามนะคะ
ขอบคุณจ้ะคุณตุ๊ก 
ฝันดีนะจ๊ะ
พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าหลังบ้านยายธีจ้ะ..นิราศจากเมืองไทยแล้วอ้ะะๆๆ...เหงาๆนิดๆนะคุณมะเดื่อ..เคยไปนั่งกินข้าวกับคนไกล้ตัวครั้งนั้นเมื่อขับรถลงไปกันถึงจังหวัดตรัง..คิดถึงๆๆ..เพิงแบบนี้ละแต่ไม่มีกะลออ้ะะ
...การเดินทาง ...สู่เส้นทางมิตรภาพนะคะ...บรรยากาศสวยงามมากค่ะ
น้องนองน่ารัก
ช่วยเหลืองานตลอด
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ
สวัสดีจ้ะยายธี 
เมืองใต้ เมืองตรังมีมากมายหลายอย่างที่น่าประทับใจจ้ะ จะมาเมืองไทยอีกเมื่อไรจ๊ะ
สวัสดีจ้ะท่าน ดร.พจนา 
สวยงามทั้งบรรยากาศและไมตรีจิตมิตรภาพจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
ใช่เลยจ้ะน้องอาจารย์ขจิต 
น้องนองน่ารักมาก ๆ วันที่ 4 - 6 นี้ ชวนน้องนองไปเมืองสามอ่าวด้วย น่าจะได้พบกันอีก เสียดายที่อาจารย์คงยังติดภารกิจ คงไม่ได้มาร่วมงานนี้ ขอบคุณสำหรับการทักทายจ้ะ
ทัวร์นี้้ น่าสนุก นะคะ
ใช่เลยจ้ะ ทั้งสนุก และมีประโยชน์ มากสาระด้วยจ้ะ ขอบคุณจ้ะ
* ชมป่า..อาหารอร่อย...ของดีเมืองใต้มีมากมายจ้ะ...
เพิ่งกลับจากไปเยี่ยมชุมชนระนองมา...เก็บภาพอหารทะเลมาฝาก
หวัดดีจ้ะพี่ใหญ่ 
อาหารใต้มีหลากหลาย อร่อยๆ ทั้งนั้นจ้ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจจ้ะ
เยี่ยมมาก ไหนบอกว่าไม่ใช่ครูภาษาไทย บรรยายได้เห็นภาพพจน์เดี๋ยวครูหยินจะลองเขียนบ้างน่ะค่ะ
ดีจ้ะครูหยิน 
คุณมะเดื่อเป็นครูสอนภาษาไทยจ้ะ แต่ไม่ได้เรียนเอกภาษาไทย ก็เขียนได้แค่นี้แหละ จะรออ่าน ของครูหยินนะ ต้องเขียนได้เนื้อได้น้ำมากกว่าคุณมะเดื่อแน่ ๆ เลยจ้ะ
-สวัสดีครับ
-ตามๆ ๆๆ
-การเดินทางน่าสนุกและมิตรภาพที่ได้รับดูชื่นมื่นมาก ๆครับ
-ขอบคุณครับ..