เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อปี ๒๕๕๐ ขณะที่ผมเดินทางไปศึกษาต่อระดับปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยมัทราส (University of Madras) เมืองเชนไน ประเทศอินเดีย โดยวันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๐ ผมได้เดินทางไปมหาวิทยาลัยพร้อมกระเป๋าเอกสารที่ใส่เอกสารสำคัญทางการศึกษาทั้งหมด และเงินจำนวน ๑๘,๐๐๐ รูปี เพื่อลงทะเบียนเป็นนักศึกษา แต่ปรากฏว่าลงทะเบียนไม่ได้เพราะเอกสารบางอย่างไม่พร้อม ต้องกลับไปรวบรวมเอกสารใหม่แล้วค่อยกลับมาลงทะเบียนอีกครั้ง ผมจึงนั่งรถเมล์กลับที่พัก พอมาถึงที่อำเภอตัมบารัม ผมจึงนั่งรถจักรยานยนต์ซ้อนท้ายเพื่อนนักศึกษาไทยท่านหนึ่ง และวางกระเป๋าเอกสารไว้บนหน้าตัก มารู้สึกตัวว่ากระเป๋าเอกสารหล่นหายเมื่อมาถึงที่พัก พยายามขับรถจักรยานยนต์ย้อนกลับไปดูตามเส้นทางเดิมก็ไม่พบ ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายลงหมดสิ้น วันต่อมาผมจึงเดินทางไปทำพาสปอร์ตใหม่ที่สถานกงศุลใหญ่ประจำเมืองเชนไนเพื่อทำเรื่องกลับเมืองไทย พอผมกลับมาจากสถานกงศุลใหญ่ พระนักศึกษาไทยแจ้งว่ามีคนเอากระเป๋ามาคืนให้ โดยคนที่เก็บได้เป็นคุณยายชาวอินเดีย และบังเอิญเป็นความโชคดีของผมที่คุณยายมีหลานสาวเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ หลานสาวชื่อว่า เจ วานิธา ได้นำเอากระเป๋าไปมอบให้ประธานชาวพุทธของอินเดียใต้ คือ คุณ E. Anban ซึ่งท่านรู้จักและคุ้นเคยกับนักศึกษาไทยเป็นอย่างดี ท่านจึงนำกระเป๋ามามอบให้พระนักศึกษาไทยเพื่อมอบคืนให้แก่ผม ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองฟื้นคืนชีวิตใหม่อีกครั้ง ผมไม่นึกว่าชาวอินเดียที่ผมเคยคิดว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวจะมีจิตใจงดงามเช่นนี้ วันต่อมาผมจึงเดินทางไปสถานกงสุลไทยอีกครั้งเพื่อขอให้ทางกงสุลออกหนังสือขอบคุณให้แก่ตำรวจหญิงอินเดีย J. Vanitha โดยส่งหนังสือไปรายงานแก่ผู้บังคับบัญชาของเธอเพื่อให้ทราบถึงคุณงามความดีที่ได้ช่วยเหลือคนไทย และผมก็ได้มอบเงินตอบแทนแก่คุณยายของเธอด้วย นี้เป็นหนึ่งในหลายประสบการณ์ที่ดีจากชาวอินเดีย ทำให้ผมรู้สึกรักและผูกพันกับคนอินเดียและประเทศอินเดีย
(จดหมายจากประธานชมรมนักศึกษาไทยถึงกงศุลใหญ่เมืองเชนไน)
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๐
เรื่อง ขอความอนุเคราะห์ออกหนังสือขอบคุณแก่พลเมืองดีชาวอินเดีย
เจริญพร กงสุลใหญ่ประจำเมืองเชนไน
เนื่องจากนายบรรพต แคไธสง นักศึกษาปริญญาเอก สาขาปรัชญา มหาวิทยาลัย มัทราสและสมาชิกชมรมนักศึกษาไทยเมืองมัทราส ได้ทำกระเป๋าเอกสารสูญหายในวันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๐ ซึ่งในกระเป๋าประกอบไปด้วยเอกสารสำคัญทางการศึกษา หนังสือเดินทาง และเงินสด จำนวน ๑๘,๐๐๐ รูปี ต่อมาได้มีพลเมืองดีชาวอินเดียเก็บกระเป๋าดังกล่าวได้ และได้นำมาส่งคืนแก่นายบรรพต แคไธสง ในวันที่ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๐ โดยที่ไม่มีสิ่งใดในกระเป๋าสูญหาย
ดังนั้นอาตมาภาพจึงเจริญพรมาเพื่อขอความอนุเคราะห์จากกงสุลใหญ่ประจำเมืองเชนไนออกหนังสือขอบคุณ ให้แก่ ตำรวจหญิง เจ. วานิธา ผู้เป็นพลเมืองดีดังกล่าว ตามรายละเอียดที่แนบมาด้วย
เจริญพรมาเพื่อขอความอนุเคราะห์และดำเนินการต่อไป
ขอเจริญพร
(พระมหาบรรจง สมณะ)
ประธานชมรมนักศึกษาไทยเมืองมัทราส
(จดหมายจากกงศุลใหญ่ถึงผู้บังคับบัญชาของตำรวจหญิง เจ วานิธา)
No. 19501/253 Royal Thai Consulate-General
No. 21/22 Arunachalam Road
Kotturpuram, Chennai 600 085
Tel. 044 4230 0730
Fax. 044 4202 0900
Email. [email protected]
4 June B.E. 2550 (2007)
Dear Mr. Ahmed,
I am delighted to inform you that Miss J. Vanitha, who is in Central Reserve Police Force (Srinagar), has done an excellent job recently. After finding a bag containing educational documents, a passport and Rs. 18,000/-cash, she looked for its owner and finally returned everything to him on 22 May 2007. A Thai student of Madras University, who had lost the bag while traveling on road, was very thankful to her.
I do appreciate her exemplary character and wish her happiness and every success in life.
Your sincerely
(Mr. Suphot Yamthukij)
Consul-General
ไม่มีความเห็น