หนังสือเล่มโตๆ เล่มนี้...แค่ชื่อ และกลิ่นอายของหนังสือ
ก็ทำให้ผม..ควักกระเป๋าตังค์อย่างง่ายดาย
เมื่อกลับมาถึงบ้าน...ผมอยากรวดเดียวในบ่ายของวันหนึ่งในฤดูร้อน
ความรู้สึกเศร้าอย่างมาก...กับเรื่องราวความกลิ่นที่เกิดขึ้นจากหนังสือเล่มนี้
บางหน้า...บางประโยค ก็ทำให้ผมเกิดอาการมวนท้อง และคลื่นไส้ กับการต่อสู้ของพวกเขา
แต่เมื่ออ่านจบแล้ว...ผมต่างหากกลับพบว่า....ความหมายของชีวิตในนัยยะหนึ่งที่ได้
คือ ความงดงาม...การต่อสู้...เพื่อจะได้พบความรื่นรมย์ และการมีที่ยืนของทุกๆ ชีวิต
ความเป็นจัณฑาลในหนังสือนั้น...ชีวิตที่ของพวกเขาไม่ใช่พลเมืองชั้นสอง
แต่คนในวรรณะอื่นมองเขาไม่ต่างจากกับ...ความสกปรกโสมม...
แม้แต่เงาของจัณฑาลก็อย่าได้เข้าใกล้...
การกิน...การอยู่...การศึกษา...อาชีพ...และอื่นๆ มากมาย
ที่ทำให้พวกเขาไร้ตัวตนบนโลก....โลกที่ทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน...ไม่ใช่หรือ?
...”ฉันไม่เข้าใจว่าใครเป็นคนตัดสินให้ทุกอย่างเป็นเช่นนี้
ฉันเองก็สงสัยเช่นกันว่า...จัณฑาลอย่างเรามันแย่กว่าสัตว์เดรัจฉานหรือ
ฉันอดทนยอมรับในสิ่งที่เขาว่า...
เพราะบาปมหันต์ในชาติก่อน ชาตินี้ถึงเกิดเป็นจัณฑาล...”
หนังสือเล่มนี้เปิดโลกจัณฑาลกว่า 165 ล้านคนในอินเดีย นับพันๆ ปีมาแล้วที่คนวรรณะต่ำสุดอย่างจัณฑาล
ถูกปฏิบัติราวไม่ใช่มนุษย์ ผู้เขียนถ่ายทอดเรื่องราวจากสมุดบันทึกของพ่อ
ที่ตะเกียกตะกายฝันจะได้รับความเท่าเทียมในสังคมเพื่อปลดแอกลูกๆจากระบบวรรณะของจัณฑาลผู้ไร้ทางสู้
ถ้าใครมีหัวใจ...ที่รู้สึกเจ็บ...ที่รู้สึกปวด...กับชีวิตที่ไม่มีตัวตน
ไม่มีทางสู้...ไม่มีที่ยืนในสังคม...
ทุกคนจะต้องร้องไห้ไปกับพวกเขา...เพราะชีวิตจัณฑาล...ทุกทางเดินของชีวิตเขาล้วนเจ็บปวด....
...อยากให้ทุกท่านได้อ่านจังครับ...สุขสันต์กับการอ่านนะครับ....
.....................................
จัณฑาล
ผู้เขียน : นเรนทรา จาดฮาฟ
ผู้แปล : วีระยุทธ เลิศพูนผล
สำนักพิมพ์ :อรุณการพิมพ์
พิมพ์ครั้งที่ 2 ปีที่พิมพ์ : 2550 จำนวน 328 หน้า
-สวัสดีครับ
-หนังสือน่าสนใจมาก ๆครับ
-เกี่ยวกับเรื่อง"จัณฑาล"
-ขอบคุณครับ
ไม่แต่เฉพาะในสังคมอินเดียนะคะ
ลักษณะนี้ในสังคมของไทยเราก็มีให้เห็นใจเช่นเดียวกันค่ะ
"พวกจัณทาล/ ไพร่ " คนไทยยังใช้เป็นคำด่าดูถูกเหยียดหยามคนอืนเลยค่ะ
สุดท้ายไม่ว่าใคร ชนชั้นวรรณะใดตามที่อุปโลกกันมา เมื่อวันสุดท้ายมาเยือน ...ก็เหมือนกันทุกคนค่ะ