ความทรงจำแสนดีที่ AIT

          Hello!  นับเป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่ปุกปุยไม่ได้มา  Update  ข่าวสารบ้างเลย  ตอนนี้ก็ได้ที่ทำงานใหม่เป็นที่ที่  6  และพร้อมกับอายุที่ตัวเลข  26  ปี  ถือว่าเลขกำลังสวย  วันนี้จะขอย้อนกลับไปตอนที่ปุกปุยได้ไปทำงานรับ  Job  พิเศษที่  สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเซีย (AIT)  เป็นเวลา  2  เดือน  ที่มีคุณค่ามาก  ทำให้เราเรียนรู้หลายๆ  อย่างจากการอยู่ในเมือง  และที่สำคัญที่นั้นมี  "ตัวเฮ้"  ด้วย  ทั้งตัวเล็กและใหญ่  หรือที่เราเรียกติดปากว่า  "ตัวเหี้ย"  นั้นเอง  บางทีเราอาจพบเจอตามท่อระบายน้ำ  หลังหอพักบ้าง  ตามทางเดินบ้าง

          ความเป็นอยู่ที่  AIT  ถือว่าสบายเลยล่ะเพราะมีทั้งหอพัก  ร้านสะดวกซื้อ  Lawson  ร้านขายข้าว  ร้านซักผ้า  และที่ขาดไม่ได้คือ  ร้านป้า  Expensive (คือป้าเขาขายของแพงนั้นแหละ)  และส่วนมากทุกคนก็มาซื้อวัตถุดิบร้านป้าเขาน่ะ  คงเป็นเพราะป้าแกขายของที่ใช้ทำกับข้าวด้วยล่ะ  และลูกค้าก็มีทั้งชาวต่างชาติและชาวไทย  

          สิ่งที่สังเกตุได้ง่ายเวลาเราไปถึง  AIT  แล้วคือ  

1. จะต้องเจอคนอินเดียและต้องได้กลิ่นตัวที่เหม็นสุดๆ

2. จะต้องเจอตัวเฮ้ให้ได้  หรือบางครั้งอาจจะเป็นงูที่สามารตกใส่หัวคุณได้ทุกเวลา

3. ที่  AIT  ถือว่าจักรยานเป็นใหญ่  รถยนต์อย่าได้หื้อ

4.  เมื่อไปถึง  AIT  แล้ว  ลองสังเกตุตามกำแพงหรือผนังห้องจะพบว่ามีคราบสกปรก  ซึ่งนั้นเป็บร่องรอยน้ำท่วมเมื่อปี 2555

5.  ถ้าคุณได้ไปเยือนมาจริงๆ  จะต้องลองชิมกาแฟ  น้ำสตอเบอรี่โซดา  ที่คนขายไม่ธรรมดา  ขายตามอารมณ์และทรงผม  มีอยู่คนเดียวใน  AIT  เขามีนามว่า  พี่เจี้ยบ สาวน้อยลัลลา   

           ตลอดเวลาที่อยู่  AIT  ปุกปุยมีความสุขมากที่อยู่ที่นั้นและมีความสุขกับงานที่ทำเป็น  Job  ไป  อาจเป็นเพราะงานแบบนี้ไม่ได้ใช้สมองมากจนน่าปวดหัว  อีกทั้งยังอยู่กับเพื่อนๆ และน้องๆ ที่น่ารัก  จึงทำให้ไม่เครียดและไม่อยากกลับบ้านสักเท่าไหร่  งานของปุกปุยเริ่มไม่เป็นเวลา  แค่ดูวีดีโอและนับจำนวนรถเท่านั้น  ปุกปุยทำแบบนี้ทุกวันยกเว้นเสาร์อาทิตย์  และจะเริ่มทำงาน  9.00  น.  ถึง  18.00  น.  บางทีอาจจะช้าหรือเร็วกว่านั้น  แต่มีอยู่วันหนึ่งหลังเลิกงาน  เฟย์  ออมมี่  และปุกปุย  ได้เอาตะกร้าผ้าจำนวน  3-4  ตะกร้าเพื่อไปซักผ้า  ก็พากันแลกเหรียญพร้อมไปหยอดเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ  พอเราทั้ง  3  คน  หยอดเหรียญซักผ้ากันเสร็จก็พากันไปนั่งรอที่ม้านั่งไม้หินอ่อน  เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก  เครื่องซักผ้า  2  เครื่องซักผ้าแรกก็ปั่นแห้งตามปกติ  แต่เครื่องซักผ้าตัวที่  3  ไม่ยอมปั่นแห้ง  เราทั้ง 3  คน  ก็ยืนรอให้เครื่องซักผ้ามันปั่นแห้งสักที  ยืนรอนานมากจนพวกเราตัดสินใจเอาผ้าออกจากเครื่องซักผ้าและเดินเอาผ้ากลับไปตากที่ห้อง  

           ในขณะที่เอาผ้ากลับไปตากนั้นเอง  เครื่องซักผ้าเจ้ากรรมดันทะลึ่งปั่นแห้งขึ้นมา  เจ้าเฟย์ผู้นำทีมเลยรีบวิ่งมาเปิดผ้าแล้วโยนผ้าเข้าใส่ในถังปั่นแห้งที่กำลังหมุน  ติ้วๆ  กางเกง  3  ตัวแรก  เครื่องซักผ้ายังหมุนธรรมดา  แต่พอตัวที่  4  ขึ้นไปเท่านั้นล่ะ  เครื่องซักผ้าเกิดอาการฝาหลุดต่อหน้าต่อตาพวกเราทั้ง  3  คน  ตัวเครื่องสั่นเหมือนเจ้าเข้า  เราทั้ง  3  คนยืนงงหลบแทบไม่ทันฉันพยายามจับตัวเครื่องให้มันหยุดและรีบเอาผ้าออกจากตัวเครื่อวอย่างรวดเร็ว  ปากก็บอกให้น้องออมมี่จังช่วยกัน  เดี๋ยวมีคนมาเห็น  จากคนอ้วนที่ทำอะไรช้าตอนนี้กลับเป็นที่ทำอะไรเร็วแบบติดจรวด  เฟย์  และออมมี่จัง  ยืนขำจนฉันเอาผ้าออกเสร็จ  เหตุการณ์ในวันนั้นถือเป็นสถานะการณ์เฉียดตายของฉันเลยก็ว่าได้  ฉันนีมันคนตลกแบบเปิ่นบ้านๆโดยสมบูรณ์

 

 

 

 

 ปุกปุย  PUKPUYWORM