เรื่องความหลัง


สวัสดีคับท่านทุกท่าน ผมเป็นเด็กคนหนึ่งที่ความฝันในวัยเด็กกับความจริงในปัจจุบันนั้นไม่ตรงกันเสียเลย ในวัยเด็กของผมนั้นผมอยากจะเป็น ตำรวจ แต่เมื่อเวลาดำเนินมาถึงตอนนี้สิ่งที่ผมฝันไว้ก็ไม่เปิดจริง ตอนนี้ผมเรียนคณะครุศาสตร์ ซึ่งผมไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมาเป็นครูที่ค่อยให้ความรู้แก่นักเรียนได้เลย ครูไม่เคยเป็นสิ่งที่ผมอยากจะเป็น แต่จะทำไงได้ละครับเมื่อตอนนี้เราเลือกที่จะเป็นครูแล้ว เราต้องทำหน้าที่ของการเป็นครูให้ดีที่สุด ครูในความคิดของใครหลายคนคิดว่าคงจะเป็นอาชีพที่สบาย แต่สำหรับผมนั้นไม่ใช่เลย เมื่อผมได้ไปพบกับประสบการ์ในการทดลองสอนมา ครูจะต้องเตรียมการสอนอย่างมากมาย เตรียมสื่อต่าง ๆ และแม้กะทั่งเตรียมตัวเองให้พร้อม เพื่อจะที่ได้มอบความรู้ให้กับนักเรียนอย่างเต็มที่ 

เรื่องที่สองที่ผมอยากจะเล่าคือ เรื่องในการเรียนในสมัยมัธยมของผม ผมเข้าเรียนชั้นมัธยมที่โรงเรียนจักรคำคณาทร จังหวัดลำพูน และสามารถสอบเข้าห้องเรียนพิเศษที่เน้นการเรียนการสอน และภาษาอังกฤษ ซึ่งในตอนแรกที่ผมรู้ตัวว่าสอบได้ ผมไม่อยากที่จะเข้าเรียนในห้องเรียนพิเศษนี้เลย เพราะผมคิดว่ามันจะอยากเกินไปสำหรับตนเอง แต่เมื่อผมได้พบกับพี่ชายของผม พี่ของผมได้แนะนำว่าลองเรียนดูก่อน ยังไงก็ไม่เสียหาย เรียนไปล้วนจะมีผลดีต่อเรา ผมเลยตัดสินใจเรียนที่ห้องเรียนพิเศษนี้ และเมื่อผมได้เขาเรียนมันก็ดีจริง ๆ ตามคำพูดที่พี่ชายของผมแนะนำ มันทำให้ผมมีความรู้ในภาษาอังกฤษมากขึ้น และที่สำคัญมันทำให้ผมกลับพูดกับชาวต่างชาติ เพราะครูที่มาสอนภาษาอังกฤษนั้นเป็นชาวต่างชาติ ในช่วงนั้นผมก็มีความสนใจในเรื่องภาษาเป็นอย่างมาก อาจจะเป็นเพราะความสนใจในเรื่องภาษาจึงทำให้ผมเรียนรู้และเข้าใจในสิ่งที่ครูสอนเป็นอย่างดี 

ต่อมาเมื่อผมเลื่อนชั้นอยู่มัธยมปลาย เพื่อน ๆ ในห้องหลายคนต่างที่จะเลือกเรียนในสายต่าง ๆ ที่ตนเองชอบไม่ว่าจะเป็น ห้องกิฟเตดวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ คอมพิวเตอร์ หรือแม้แต่ภาษาไทย แต่ผมกลับที่จะเลือกเรียนต่อในสายศิลป์ และสิ่งที่ผมเลือกเรียนก็คือ ศิลป์ภาษาจีน ซึ่งผมเห็นในอนาคต จีน น่าจะเป็นอีกหนึ่งประเทศที่ทรงอิทธิพลเป็นอย่างมาก ผมเลยเลือกจะเรียนเกี่ยวกภาษาจีน และภาษาจีนก็เป็นอีกภาษาหนึ่งที่ผมให้ความสนใจอยู่เช่นกัน ภาษาจีนเป็นภาษาที่อ่านง่ายแต่เขียนยาก ในความรู้สึกของผมน่ะ แต่เมื่อได้เรียนก็สนุกไปอีกแบบหนึ่ง แม้ตอนนี้ผมจะไม่ค่อยได้ใช้ภาษาจีนมากเท่าไร แต่ก็เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์และความรู้ที่ผมได้รับมานั้นเอง

 

 

หมายเลขบันทึก: 561515เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2014 10:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2014 01:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท