การให้คำจำกัดความ Leisure ยังคงมีข้อสรุปไม่แน่นอน เนื่องจากสาเหตุของปัจจัยที่แตกต่างกันระหว่างชาติตะวันออกและชาติตะวันตก เช่น วัฒนธรรม ภูมิศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ ประวัติศาสตร์ สังคมศาสตร์ จิตวิทยา และการจัดการทางการเมือง
โดยความหมายกว้างๆ Leisure คือ การใช้เวลาว่างนอกเหนือจากการทำงานหรือการทำกิจกรรมที่มีข้อตกลงกัน และการจัดการปัจจัยต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการประชาสัมพันธ์ Leisure ในสังคมหนึ่งๆ นั้นต้องอาศัยการค้นคว้าวิจัยผลกระทบของ Leisure ต่อนโยบายและการจัดการปัจจัยหลักทางสังคม เศรษฐกิจ วัฒนธรรม การเมือง สุขภาพ และสิ่งแวดล้อม โดยศึกษาตัวแปรของการเปลี่ยนแปลงจากพฤติกรรมของคนที่เกี่ยวข้องกับการใช้เวลาว่าง (leisure-related behavior) และนโยบาย/การจัดการกิจกรรมที่เกิดจากการใช้เวลาว่าง (leisure management-planning-policy)
Yoshitaka Iwasaki, Temple University กล่าวว่า
ทัศนคติสากลของความแตกต่างกันทางวัฒนธรรม เน้นกลไกของการให้ความหมายที่ชัดเจนของ Leisure ที่มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มคุณภาพชีวิตของประชากรโลก เช่น ประสบการณ์ทางอารมณ์ที่ดีและมีความสุข (emotions and well-being) จากการใช้เวลาว่างที่มีประโยชน์ การรู้จักตนเองและความภาคภูมิใจของตนเอง (self identity and self-esteem) จากการใช้เวลาว่างที่มีประโยชน์ การเรียนรู้และเสริมสร้างพัฒนาการของคนเราทุกเพศทุกวัย (learning and human development across life-span) จากการใช้เวลาว่างที่มีประโยชน์Karla A. Henderson, North Carolina State University กล่าวว่า
การให้การศึกษาเรื่อง Leisure ควรกระทำให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคนเราทุกเพศทุกวัย โดยมีพัฒนาการมาจากความเชื่อและความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ของแต่ละบุคคล มีการนำเสนอในรูปแบบเฉพาะตัวหรือแบบสากลที่หลากหลาย เช่น กิจกรรมนันทนาการ (recreation) กิจกรรมการใช้เวลาว่าง (leisure) กีฬา (sport) และการท่องเที่ยว (tourism) มีการศึกษาวิจัยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกนึกคิดของบุคคลต่อปัจจัยทางสังคมและนิเวศวิทยา
Roger C. Mannell, University of Waterloo กล่าวว่า
Leisure ไม่ได้มีผลกระทบโดยอัตโนมัติต่อการมีสุขภาพและคุณภาพชีวิตที่ดี เพราะพฤติกรรมของคนเราที่แตกต่างกันในการเลือกกิจกรรมที่มีความหมายและเป็นประโยชน์ ดังนั้นตัวเลือกและกิจกรรมการใช้เวลาว่าง (leisure choices and activities) อาจสามารถส่งผลกระทบอย่างเป็นกลาง (neutral impact) หรือทางลบ (negative impact) ได้ หลายงานวิจัยสรุปผลดีของการใช้เวลาว่างในรูปแบบกิจกรรมการออกกำลังกาย แต่ประโยชน์ของการใช้เวลาว่างต่อสุขภาพทางจิตยังคงต้องวิจัยศึกษากันต่อไป นักวิจัยบางท่านแนะนำถึงประโยชน์ของการใช้เวลาว่างในรูปแบบกิจกรรมที่สนุกสนานต่อการลดความเครียดและความเจ็บป่วย แต่ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสัมพันธภาพทางจิตสังคมระหว่างตัวผู้ป่วย ญาติผู้ป่วย และสังคมที่ผู้ป่วยดำรงชีวิต ก็เป็นรายละเอียดที่เราต้องศึกษาในอนาคต
บันทึกนี้เป็นตัวอย่างของการรวบรวมความคิดเห็นของศาสตราจารย์ที่ทำงานทางด้าน Leisure ในระดับนานาชาติ ผมเองก็กำลังจะจบงานเขียนวิทยานิพนธ์เรื่อง Leisure & Health-related quality of life in Fatigue secondary to chronic conditions และในปีหน้า ผมกำลังจะเริ่มงานทางคลินิกกิจกรรมบำบัดและหลักสูตรกิจกรรมบำบัดของมหาวิทยาลัยมหิดล โดยเน้นการให้ผู้ที่มีความบกพร่องทางจิตสังคมรู้จักใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ และสามารถมีความสุขในการทำกิจกรรมอื่นๆ ในชีวิตประจำวันได้