หลังเลิกงาน..
ทุกเย็นภาระกิจหลักของฉันคือการได้เข้าไปดูแลต้นไม้และผักที่ปลูกไว้
หน้านี้มีปัญหาคือ ...น้ำ...
น้ำไม่ค่อยมี..หนักใจตรงที่..ผักและต้นไม้พวกนี้จะ..ผ่านช่วงนี้ไปได้ถึงหน้าฝนหรือเปล่า..
ต้นน้ำ..จะกักน้ำเข้าไร่สวนตัวเองเกือบหมด..กว่าจะมาถึงปลายสายอย่างเรา..น้ำก็แทบไม่มีแล้ว
น้ำจะไหลอีกทีก็ตอนดึกๆ..ซึ่งนั่น..ใครหล่ะจะไปนอนเฝ้า..
ได้แต่ภาวนาให้ต้นไม้เหล่านั้น..อดทน..และผ่านช่วงนี้ไปให้ได้..
...หลังจากแวะรับหลานสาว..เจ้าตัวยุ่งที่ร้านแล้ว..
ก็พากันไปสวน..หลานสาวจอมยุ่ง อายุ 2 ขวบ กำลังน่ารักน่าชัง
แข็งแรง และ สุขภาพจิตดีมาก..ไม่งอแง..ไม่ออ้น และมีเหตุผล
เนื่องจากที่บ้านเป็นร้านขายของ..ตอนเย็นๆคนจะเข้าเยอะ ไม่มีใครสนใจเขา..
ดังนั้น..จึงเป็นภาระของเราที่ต้องดูแลแทนพ่อกับแม่เขา..
เย็นนี้..เราพาเจ้าตัวน้อยไปสวน..เขาไปช่วยรดน้ำผัก..
ปากก็ถามโน่นถามนี่ตลอดเวลา..ตามวิสัยเด็ก..
น่าแปลกใจตรงที่..เขาสามารถหิ้วน้ำ..หนักๆ ได้โดยไม่บ่นสักคำนิสิ..555
เชื่อเขาเลย.
ความสุขของคนมีอายุ..คงอยู่ตรงนี้กระมัง..พวกเราสองคน..หิ้วน้ำ..รดผัก..จนกล้ามขึ้น..
ค่ำมาก็ล้มตัวลงนอน..หลับปุ๋ย..คริๆ..เออหน่ะ..คนบ้านนอก..วิถีชิวิตและความเรียบง่าย..
บางทีเหนื่อยกาย..ก็ดีกว่า..เหนื่อยใจ..ตรงนี้นี่เอง..
คุณค่าของคำว่า..เศรษฐกิจพอเพียง..ตามพระราชดำริองค์ในหลวง..
ฉัน..เพิ่งเข้าใจเห็นคุณค่าและ..น้อมนำ..มาปฏิบัติตาม..อย่างแท้จริง..ตอนที่ฉันเริ่มมีอายุมากขึ้นนี่เอง..พออยู่ พอกิน พอเพียง...
..ขอบคุณ..พระราชา..ที่ยิ่งใหญ่..ของชาวไทยทุกคน..
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ...
...เป็นเหมือนกันค่ะ...ล้มตัวลงนอนเมื่อไหร่...ก็หลับปุ๋ยเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณมะเดือ ดร พจ และคุณเพชรน้ำหนึ่งค่ะ