1. เริ่มเป๋ๆ แต่ก็ปรับเปลี่ยน วันที่ 1 ของสัปดาห์ที่ืสาม

1. เริ่มเป๋ๆ แต่ก็ปรับเปลี่ยน วันที่ 1 ของสัปดาห์ที่ 3

ตื่นเช้าขึ้นมาในบ้าน พึ่งจัดของ ตั้งใจว่า ไม่สายแต่แล้วก็จนได้

ครูโทรมา 2 สายไม่ได้รับ ท่านเมตตาให้โอกาสฝึกทำภารกิจ ด้วยจิตที่ยังไม่ค่อยสู้

แต่ก็ดันตายกับตนเองแม้จิตมันยังแกล้งให้ดื้อ นั่งลงทำวัตรเช้า ในห้องแล็บที่แยกส่วนออกมา

รู้ว่าช้าแต่เป็นสิ่งไม่ควรละเลย กำหนดทำสมาธิ จิตมีเป๋ ๆ และโทสะ ดันขึ้นมาบ่อย

เพราะอยากเยอะ แต่ความอยากไม่ได้รับการตอบสนอง มันเลยโกรธง่าย

ตั้งใจทำภารกิจให้ครู แต่ก็จัดว่าพอได้ แต่ของไม่ครบ

ใจสะดุดหนักขึ้นมาอีก ขับรถถึงร้อยเอ็ด ได้รับโอกาสให้ประสานเด็กๆ

บางส่วนยายมาส่ง แต่ได้แวะรับหนึ่งคน หลายอย่างพอได้ อาบน้ำ ทำวัตรเย็นประเมินตนเอง

บันทึกฉบับนี้เป็นฉบับที่สองเห็นชัดว่า ข้างในล้า

 

เอาหล่ะตั้งสติก่อน

วันนี้อารมณ์ปะทุง่าย ขุ่นง่าย อาการน้อยใจดันขึ้นมาบ่อย

แต่พอเจอครูเหมือนได้รับพลังความเมตตา ใจผ่อนคลายขึ้นค่ะ วันนี้เป๋จริง สารภาพแต่ขอเขียนบันทึกความจำไว้ก่อน ณ กุฏิแฝด สำนักแม่ชีวัดป่าหนองไคร้