ผลงานวิจัยนำสู่นโยบายภาคประชาชน

 

          ทีดีอาร์ไอ และสถาบันคลังสมองของชาติ ทำงานวิจัยเรื่องโครงการรับจำนำข้าว   และสื่อสารสังคมมาตลอด    ว่าโครงการนี้จะทำลายความเป็นที่หนึ่งของไทยในโลก ด้านข้าว    และที่สำคัญเป็นช่องทางคอรัปชั่นของนักการเมือง    ซึ่งอ่านได้ ที่นี่  และ ที่นี่   

          วันที่ ๒๑ ธ.ค. ๕๖ ผมพบนักวิจัยท่านหนึ่งคือ รศ. ดร. นิพนธ์ พัวพงศกร  แห่ง ทีดีอาร์ไอจึงเรียนท่านว่า ผลงานวิจัยของท่านก่อผลกระทบเชิงนโยบายของประเทศอย่างยิ่งยวด   คือเป็นหลักฐานบอกคนไทยทั้งชาติว่ารัฐบาลทักษิณที่มียิ่งลักษณ์เป็นหุ่นเชิด โกงชาติเพียงใด   นำสู่การรวมตัวประท้วงเป็นระลอกๆ เพื่อแสดงพลังไม่ไว้วางใจรัฐบาลนั้น  

          ทั้ง ทีดีอาร์ไอ (ดร. นิพนธ์)    และ สถาบันคลังสมองฯ (รศ. ดร. สมพร อิศวิลานันท์) ทำงานวิจัยอย่างน่าเชื่อถือ    มีข้อมูล มีหลักวิชาการ    แล้วบอกแก่สังคม ว่าโครงการรับจำนำข้าว ทั้งของรัฐบาลนี้ และของรัฐบาลก่อนๆ เป็นช่องทางคอรัปชั่นอย่างไรบ้าง    และรุนแรงยิ่งในรัฐบาลที่เพิ่งลาออกไป

          เมื่อมีการชุมนุมประท้วง โดยมวลมหาประชาชน ในช่วงเดือนพฤศจิกายน และธันวาคม ๒๕๕๖   ที่ผู้คนออกมาร่วมชุมนุมขับไล่รัฐบาลมากมายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน    ก็เป็นตัวบอกว่า เขาได้รับข้อมูลต่างๆ มากเพียงพอที่จะลงความเห็นว่ารัฐบาลทักษิณที่มียิ่งลักษณ์เป็นหุ่นเชิดเลวร้ายเพียงใด

          ทำให้ผมคิดออก ว่างานวิจัยเพื่อประโยชน์เชิงนโยบายนั้น    ไม่จำเป็นที่จะต้องมีผู้บริหารเป็นผู้นำไปใช้เท่านั้น    ประชาชนในภาพรวม ก็มีโอกาสเอาไปใช้ได้ หากเราสื่อสารสังคมออกไปอย่างชัดเจนและต่อเนื่อง อย่างกรณีการวิจัยเรื่องโครงการรับจำนำข้าว  

          ในยุคดิจิตัล ที่สื่อแพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว    ผลการวิจัยที่ดี สื่อสารดี ย่อมก่อประโยชน์เชิงสร้างสรรค์ต่อสาธารณะได้มากอย่างกรณี การวิจัยโครงการรับจำนำข้าว

          และปรากฏการณ์ประชาชนเสพผลงานวิจัย    ทำให้นักการเมืองจอมโกง ไม่สามารถหลอกประชาชนได้    เป็นข้อเรียนรู้สำหรับผมอย่างยิ่ง    ในเรื่องหลักการจัดการงานวิจัย ไปสู่การใช้ประโยชน์

 

 

วิจารณ์ พานิช

๒๒ ธ.ค. ๕๖