สัปดาห์นี้ควรจะมีเวลาทำงานเขียน เตรียมเอกสารต่างๆที่ค้างใจอยู่ (ใช้สมาธิและสมองมากกว่าเขียนบันทึกเยอะเลยค่ะ) เพราะทำงานในจุด D ซึ่งเป็นการทดสอบพิเศษ แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่ค่ะ วิ่งวุ่นอยู่ในห้อง lab มากพอๆกับสัปดาห์อื่นๆ ไม่มีเวลาและสมาธิเลยทั้งวัน ต้องกลับมาลุยที่บ้านยามดึกนี่แหละค่ะ แต่วันนี้ได้มีโอกาสทำให้ภาระที่ค้างใจตั้งแต่กลับมาหลุดไปหนึ่งเปลาะ คืออยากให้หน่วยเรามีคนมาช่วยทำงานมากขึ้น อยากให้พวกเราทุกคนได้ทำงานพัฒนาตัวเองที่ไม่ใช่งานบริการบ้าง ซึ่งในสภาวะปัจจุบันเป็นไปไม่ได้เลย เห็นได้จากตัวเองว่า ทุ่มสุดตัวแล้ว ก็ยังมีงานพวกที่ใช้สมองค้างมากมาย วันๆใช้แต่แรงงานจนหมดแรง
ต้องไปทำงานอื่นแล้วค่ะ ขอบคุณ"บ้านใหม่" G2K ที่ทำให้ระบายความในใจได้ในเวลาอันรวดเร็วค่ะ
สงสัยโรคติดบล็อก Return แน่นอนค่ะพี่โอ๋ :)
เป็นแรงใจนะคะ คุณเมตตา หลายครั้งก็รู้สึกเช่นนี้จัดสรรกันยุ่งไปหมด อยากอ่านฯ อยากเขียน....อยากทำงาน ยุ่งๆ พันกันไปหมด G2Kเป็นแบบฝึกหัดให้ควบคุมอารมณ์ตนเองได้เป็นอย่างดี
เป็นกำลังใจให้อีกคนครับ
เรื่องวุ่นนี่ก็ดูเหมือนจะเป็นกันมาก และระบาดไปทั่วในหมู่พวกเรา ... สู้ครับ สู้ ๆ ๆ .. อยากอ่านฯ อยากเขียน....อยากทำงาน ยุ่งๆ พันกันไปหมด .. อย่างคุณเมตตาว่า ผมก็เป็นอยู่ จนบางทีนึกเบื่อตัวเองเหมือนกันครับ แต่ยังเชื่อว่าทุกปัญหา มีทางออก และ "ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม "
ช่วงนี้อยากทิ้งงานอย่างอื่นๆ ให้หมด เขียนบันทึกอย่างเดียวจะดีมั๊ย ?? --^_^