บทกวีจำเป็น : วันนี้...คือความจริง
ความวุ่นวาย สับสน มาบดบัง
เหมือนกักขัง ความว่างเปล่า ให้จางหาย
กำแพงหมอก ควันกั้น ยากทำลาย
เรื่องเลวร้าย ผ่านมา ตามหลอกหลอน
ไม่ยอมหลุด พ้นจาก เมื่อวันวาน
จินตนาการ กับอดีต มิอาจถอน
หลงลืมว่า วันนี้ ควรอาทร
ปล่อยให้จร เร่ร่อนไกล จากวิถี
ด้วยหลงมอง วันนี้ เป็นวันวาน
มองข้ามผ่าน วันนี้ เป็นพรุ่งนี้
ภาพปรากฏ จึงลวงตา ทุกนาที
ลืมวันที่ เป็นจริง ได้อย่างไร
ครั้นทำใจ ให้ว่าง วางทุกสิ่ง
ความเป็นจริง ปรากฏชัด ให้เห็นได้
ตื่นจากฝัน จากภวังค์ เงาบังใจ
สำนึกใน วันนี้ คือความจริง
อร วรรณดา
บันทึกใน GotoKnow ๘ มกราคม ๒๕๕๗
ความเห็น (4)
เป็นบทกลอนที่ไพเราะ และมีความหมายดีมากค่ะ
-บทกลอนเพราะมาก ๆครับ
-ขอบคุณครับ
โลกของความฝันเราสร้างได้ ให้สุข แสนสุข แค่ไหน ก็สร้างเอา แต่...โลกความเป็นจริง เรากำหนดอะไรไม่ได้เลยแม้แต่ตัวของเราเอง ดังนั้น ต้องเข้มแข็ง ต้องเตรียมใจให้พร้อมกับการยอมรับไว้เสมอจ้ะ
ขอขอบคุณ
คุณเพชรน้ำหนึ่ง 
คุณยายธี 
คุณปริม ทัดบุปผา 
อาจารย์บุษยมาศ 
คุณครูมะเดื่อ 
ดร.พจนา แย้มนัยนา 
ผอ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ 
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจ และข้อคิดค่ะ