วันนี้...วันอังคารที่ 31 ธันวาคม 2556...ผมแอบดีใจเงียบๆ ที่สามารถเข้าบ้านโกทูโนว์ได้...
และนึกดีใจอีกว่า...ยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งวันในการเขียนบันทึกทบทวนตนเองในปีที่ผ่านมา...พ.ศ.2556
เพราะหลงๆ ลืมๆ ว่า...ท่านอาจารย์จันทวรรณส่งเทียบเชิญชวนให้ทุกท่านได้บันทึก...หมดเขตเมื่อวาน
เอาเลยครับ...
(1) สิ่งที่ตนเองทำได้สำเร็จตามหวัง
- ได้ดูแลแม่อย่างดี และเต็มที่มากครับ...ทั้งในยามแม่ไม่ป่วยเลย อยู่กับลูกๆ ที่บ้าน...หรือยามป่วยหนัก เข้าโรงพยาบาล แม้ผมเป็นคนรักการทำงานมาก ไม่เคยทอดทิ้งงานทุกเวลาที่ตระหนักรู้ แต่ถ้าแม่ป่วย ผมจะอยู่เคียงข้างแม่เสมอๆ...ผมเป็นคนแรกที่หมอจะเรียกคุยว่า จะเอาอย่างไงกับแม่...ถ้าเลือกระหว่างการทำงานกับแม่...ผมเลือกน้ำหนักกับสิ่งหลังสุดเสมอๆ
- ได้ดูแลลูกชาย...ภรรยา...และพี่ๆ น้องๆ และญาติ เป็นอย่างดี และทุกคนที่กล่าวมา ก็ได้ดูแลผมอย่างดีเช่นเดียวกัน สิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผม เพราะทุกท่านเหล่านั้น เป็นกำลังใจ และเป็นลมเป่าให้ผมเสมอมา
- ผมมีโอกาสได้ทำงานเต็มที่มากๆ ก่อประโยชน์ให้องค์กรมากมาย เช่น ผ่านตัวชี้วัด...ได้รางวัลและโล่...และความมีชื่อเสียงให้กับองค์กร ประโยชน์ต่อเครือข่าย ผมได้เป็นอีกแรงหนึ่ง ให้กับ อสม. ชนะเลิศ อสม. ดีเด่น ระดับจังหวัด, หมู่บ้าน และตำบล ของเราได้รางวัลมามาย เช่น ได้รับโล่จากฟ้าชาย กับรางวัลหมู่บ้านปรับเปลี่ยนพฤติกรรม...
- ผมได้ช่วยเหลือ...และแบ่งปัน กับผู้คนมากมาย และคนไข้ของผม...ผมได้ช่วยเหลือเด็กให้มีโอกาสเรียนต่อ...ได้ดูแลคนไข้มากมาย ผมรู้สึกหลงรักกับบุคคลที่ผมได้ไปเรียนรู้ และพบว่า ทุกชีวิตมีคุณค่าและอยากให้เรียนรู้..
- ผมและครอบครัว ได้ทำโรงทานมากมาย ทั้งในอำเภอ นอกอำเภอและนอกจังหวัด
- ผมมีโอกาสได้รับการสัมภาษณ์...ได้ออกหนังสือ...มากมาย เป็นความภูมิใจมาก และเข้าใจและเรียนรู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต มีกัลยาณมิตรที่เกิดขึ้นในระหว่างทางด้วยครับ
- ผมมีโอกาสได้เป็นหนุ่มเชียร์ R2R (งานประจำสู่งานวิจัย) เดินสายไปสถานบริการด้านสุขภาพ หลายระดับ มีบางแห่งที่ได้ค่าตัว ผมเลือกที่จะนำเงินที่ได้เหล่านั้นมาทำบุญ และแบ่งปันทั้งหมด...เหมือนที่อาจารย์และผู้ใจบุญให้โอกาสผม
- ผมได้เพาะกล้าต้นไม้...และนำไปปลูกตามที่ต่างๆ
- ผมได้อ่านหนังสือวันละ 1 เล่มเป็นอย่างน้อย ในปีนี้
(2) สิ่งที่ตนเองทำไม่สำเร็จได้ตามหวัง
ผมขอนำบันทึกนี้มาทบทวน.... 10 สิ่ง...ที่ทำให้ผมอยากมีชีวิตต่อในปี 2556...http://www.gotoknow.org/posts/512384
สิ่งที่ยังทำไม่สำเร็จได้ตามหวังขอเป็นตัวหนังสือเป็นสีแดงนะครับ
1. แม่ : ผมอยากอยู่ต่อไป...เพื่อรักษาคำสัญญาครั้งสุดท้ายที่ให้กับเตี่ยว่า...จะดูแลแม่ตลอดชีวิต (คงต้องให้เวลามากกว่าปีที่แล้วครับ)
2. ภรรยาและลูกชาย : นับเป็นเส้นเลือดแดงใหญ่ที่หล่อเลี้ยงหัวใจของผมไม่ให้หยุดเต้น ... ผมมีความสุขที่มีความรักของพวกเขาในใจ...และผมขอเก็บความรักของกันละกันจนวันตาย (คงต้องให้เวลามากกว่าปีที่แล้วด้วยเช่นกันครับ)
3. ทำงาน : นอกจากทำงานเพื่อได้เงินแล้ว งานที่ผมทำ...ทำให้ผมมีโอกาสได้ทำดีทุกวัน…ได้มีโอกาสให้กำลังผู้อื่น และเติมเต็มกำลังใจตัวเองไม่ให้ขาดหายไป (คงต้องทำงานเหมือนเดิม...แต่ขอเบาเบาอย่าเครียด)
4. หนังสือธรรมะ : ตอนนี้ยังอ่านเล่มเดิมอยู่...คู่มือมนุษย์ของท่านพุทธทาส อ่านประโยคเดียวกันในแต่ละวัน กลับทำให้มุมมองที่แตกต่างแต่ละครั้งอย่างประหลาด ทำให้ผมเข้าใจโลกมากขึ้น (นอกจากจะเหยียบไว้เฉย ๆ ) “ ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น ทุกข์ย่อมตั้งอยู่และเสื่อมไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ ” (อ่านมามาก คงต้องปฏิบัติให้มากกว่าเดิม)
5. ต้นไม้บนภูเขา : ที่บ้านผม แค่มองจากหน้าต่างก็เห็นภูเขาแล้วครับ เมื่อก่อนภูเขาจะเต็มไปด้วยต้นไม้ปกคลุม ตอนนี้เริ่มมองเห็นก้อนหินเป็นหย่อม ๆ ชัดเจน ทำให้ผมเจ็บปวดได้เสมอเมื่อคิดถึง...ถ้าได้เกิดใหม่ขอเกิดเป็นต้นไม้ ที่หยั่งรากลึกบนภูเขาและไม่ไปไหน ใคร ๆ ก็อย่าพลัดพรากเคลื่อนย้ายได้ (ขอเป็นจิตอาสาพาลูกชายไปปลูกป่า เช่นเดียวกับปู่สอนครับ)
6. เปียโน : อยากหัดเล่นเปียโนให้เก่งมากขึ้น และอยากเล่นเพลงเดียว แต่เล่นสองคนกับลูกชาย มอบแด่แม่ของลูกชาย และคนที่มาแวะเวียนที่บ้าน...แค่คิดก็มีความสุขและบ้านผมก็มีชีวิตมากขึ้นแล้ว���ะ (ลูกชายเล่นพอได้แล้ว...ผมต้องหัดบ้างครับ)
7. กาแฟ...หนังสือ...ดีวีดี : สายลมชื่น ๆ ยามเช้าชงกาแฟไปนั่งที่โต๊ะตัวเล็กริมหน้าต่าง...ถ้วยกาแฟควันกรุ่นวางใกล้ ๆ กับหนังสือที่ชอบ ได้อ่านทุกวัน คงชุ่มชื่นหัวใจไม่หยอก...ปีนี้ได้โอกาสรื้อค้นดีวีดีในห้องเก็บของที่ผมและภรรยาชอบมาก Autumm In My Heart ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ คิดถึง ‘อุนโซ’ กับ ‘จุนโซ’ จังครับ (ขาดไม่ได้ทั้งสามสิ่งครับ)
8. หมูทอด...ต้นฝรั่ง : ตลาดตอนเย็นที่นี้ จะมีร้านหมูแดดเดียว อยู่ตรงกลาง ๆ ก่อนเข้าตัวอาคารตลาด...เลือกซื้อแล้ว แม่ค้าก็จะทอดกันสด ๆ บนเตา มานั่งกินข้างบ้าน กับข้าวเหนียว สลับกับไปรดน้ำ พรวนดิน และห่อลูกฝรั่งบนต้น ที่มีจำนวน 4 ต้น เป็นผลไม้ประจำครอบครัว และของฝากสำหรับผู้ที่มาแวะเวียน (หมูทอดต้องเพลาครับ...กลัวไขมันขึ้น เดี๋ยวป่วย ต้องเพิ่มออกกำลังกายครับ)
9. ทะเล..วาดรูปสีกาแฟ : อยากไปทะเลจังครับ คงคล้ายกับลูกอีสานหลาย ๆ คน ที่อยากไปทะเล และอารมณ์คงคล้ายกับเพื่อนปักษ์ใต้ของผมหลาย ๆ คน ที่อยากมาปีนภูเขาแถวบ้านผม ปีนี้ขอวาดรูปทะเลด้วย นอกจากมากิน นอน เที่ยว และอ่านหนังสือ กำลังหัดวาดรูปกับสีกาแฟ ผมกำลังมองเห็นรูปภรรยาและลูกชาย จูงมือกันริมชายหาดทะเล...ท้องฟ้า...ขอบฟ้าสูงลิบ จาง ๆ แล้วครับ (ต้องไปทะเลครับ...พาไปทั้งบ้านแล้วครับ...สีกาแฟยังไม่ได้วาดแล้ว...ว้า...)
10. โกทูโน : สำหรับข้อสุดท้าย ไม่มีเหตุผล หรือหาเหตุผลไม่ได้ว่า ปี 2556 นี้ ผมคงหนีไปไม่พ้นจาก ณ แห่งนี้...(เป็นสิ่งเดียวที่ทำแล้วไม่ได้เงินทอง...แต่มีความสุขมากมายครับ...ถือว่า เป็นอาชีพหลักของผมครับ รองจากเป็นหมออนามัย...แซวตัวเองครับ)
(3) อยากจะปรับปรุงอะไรในชีวิตให้ดีขึ้นอีก
ผมอยากทำสิ่งที่ยังทำไม่สำเร็จได้ตามหวัง จากตัวหนังสือเป็น สีแดง เป็น สีดำ นะครับ
สุขสันต์วันปีใหม่ ปีม้า พ.ศ.2557 นะครับ