ความสำเร็จคือการเดินทาง..
ความสำเร็จสูงสุดในชีวิต(Successful aging)ของแต่ละคนมักจะแตกต่างกันออกไป แล้วการให้ความสำคัญก็จะแตกต่างออกไปเช่นกัน ความสำเร็จมันก็เปรียบเสมือนการเดินทาง อยู่ที่ว่าเราอยากจะหยุดการเดินทางไว้ที่ตรงไหนความสำเร็จก็จะหยุดอยู่ตรงนั้น
ในฐานะที่ผมเป็นนักศึกษากิจกรรมบำบัด และได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆในวิชาชีพ ในระหว่างเรียนผมก็เริ่มมีเป้าหมายสูงสุดในชีวิตเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ โดยการเดินทางของผมมันมาถึงวัยเรียน แล้วต่อไปก็จะเป็นวัยทำงาน และวัยสูงอายุ
ในวัยเรียน
เป้าหมายสูงสุดหรือSelf Actualization Needs ของตัวผม คือ
-การได้เรียนจบในวิชาชีพที่ตนเองเลือกและรัก อย่างมีคุณภาพ ทำให้พ่อแม่ได้ภูมิใจในตัวลูก
ซึ่งผมได้เริ่มทำตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว และ จะบรรลุผลในปี2558 หรืออีก2ปีข้างหน้าตอนอายุ 22 ^^
ในวัยทำงาน
-ได้ทำงานตามวิชาชีพที่ตนได้ตั้งใจเรียนมาโดยความตั้งใจคืออยากทำในโรงพยาบาลที่มีงานทางกิจกรรมบำบัดหลายฝ่ายได้ทำ เพื่อให้คงความรู้และพัฒนาความรู้ที่มีอยุ่ และเรียนต่อต่างประเทศเฉพาะด้าน
คิดว่าจะสำเร็จในอีก6ปีข้างหน้า
-การมีฐานะที่มั่นคงสามารถเลี้ยงดูพ่อแม่ แล้วได้อยู่ร่วมกับบุคคลอันเป็นที่รัก ทั้งพ่อ แม่ พี่น้อง แล้วก็คนรัก
คิดว่าจะสำเร็จในอีก 15 ปีข้างหน้า
-เปิดคลินิก กิจกรรมบำบัดและกายภาพบำบัดที่บ้าน เพื่อให้พ่อแม่และญาติพี่น้องได้รับการรักษาอย่างใกล้ชิดโดยจะตั้งชื่อคลินิกโดยใช้ชื่อคุณแม่มาตั้ง ^^ และคิดไว้ว่า จะเก็บค่ารักษาเท่าที่ควรจะเป็นไม่เอาเปรียบผู้รับบริการ เพราะผมมีความคิดอยู่เสมอว่า "ถ้าตัวเองมีพอแล้วจะเอาไปอีกทำไม"
คิดว่าจะสำเร็จในอีก25ปีข้างหน้า
ในวัยสูงอายุ
- อยากใช้ชีวิตอยู่ข้างพ่อแม่จนวันสุดท้าย แล้วจากนั้นจึงขอใช้ชีวิตอย่างสงบพร้อมกับพี่สาวและคนที่เรารัก อุทิศร่างกายเพื่อเป็นการศึกษาให้แก่นักศึกษาในรุ่นหลังๆต่อไป
คิดว่าจะสำเร็จในอีก50ปีข้างหน้า
"สุดท้ายนี้อยากจะตั้งให้ความสำเร็จโดยใช้เวลานานจนนับไม่ได้เหลือเกิน เพราะอยากจะใช้ชีวิตอยู่กับพ่อแม่และไปนานๆตราบเท่าที่จะนานได้ แต่ถึงอย่างไรสักวันท่านก็ต้องจากเราไปอยู่ดีจึงขอใช้เวลาอีก50ปีทีเหลือ ให้ท่านได้มีความสุขและอยู่กับท่านจนวันสุดท้าย"
อ้างอิงภาพที่ 1: www.l3nr.org
อ้างอิงภาพที่ 2: www.swedesboronj.us
อ้างอิงภาพที่ 3: haamor.com
อ้างอิงภาพที่ 4: http://juude.exteen.com/20130425/entry-1
ความเห็น (1)
อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยครับ ^ ^