ผมได้งานทำแล้ว - ๒

*เขาว่ากันว่าคนช่างฟ้องนั้น มีอยู่ทั่วไป..มิใช่แต่คนไทยเท่านั้น..ในพื้นที่ของสนามก๊อล์ฟที่ผมมาทำงานก็เช่นกัน..ฟ้องว่ารปภ.หลับบ้าง..รปภ.ทิ้งจุดบ้าง..รปภ.เมาบ้าง..วันไหนไม่มีการฟ้องเรื่องรปภ.มาที่เมลของผมล่ะก็..ถือว่าวันนั้นสุขภาพจิตผม     ดีมากครับ.

 

 

โตนี่ฟางกับคุณหมิง- อัจฉราและสามี. หน้าสนามก๊อลฟ์ฯ

ที่เขาฟ้องมานั้น ส่วนใหญ่จริงสิครับ..บรรดาลูกค้าทั้งไทยและเทศในพื้นที่ก็เช่นกัน ขยันเป็นลูกอีช่างฟ้องเสียเหลือเกิน..เรื่องที่พี่แกฟ้องมาก็เป็นเรื่องซ้ำซาก..อาจจะเป็นเพราะรปภ.บางคนไม่เอาถ่าน. และขึ้เถ้า. ปฎิบัติเป็นประจำก็เป็นได้เช่นคืนนั้นรปภ.จุดนี้หลับบ้าง..จุดโน้นละทิ้งจุดบ้าง..บางจุดดื่มเหล้าและมาทำงานด้วยอาการที่เรียกว่ายังเมาค้างก็มีครับ..มั่วไปหมด..แม้ผมจะพยา ยามอบรม  และชี้แจงถึงความถูกต้องทุกครั้งที่มีการแถว   ผู้ที่ต้องรับการตำหนิจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก..โตนี่ฟาง.เพราะฝ่ายนายจ้างจะมาตำหนิกันตามที่ลูกค้ามาฟ้อง.. ผมทำงานย่างเดือนที่สองแล้ว..บางคืนรปภ.ไม่ได้หลับเลยแต่แปลกครับ..ไม่มีใครชมเลยครับว่า..รปภ.ของคุณช่างดีเหลือเกิน..ทำงานกันแบบไม่หลับไม่นอนเลยน๊ะ..ไม่มีหรอกที่จะมาชมกันง่ายๆ เช้าวันหนึ่งผมกำลังบรรจงทาสีรั้วบ้านอยู่  ทางผู้ตรวจโทรมาบอกว่า รปภ.ของคุณไปทำเรื่องไว้กับลูกบ้าน หัวหน้ากะกลางวันพอนำรปภ.เข้าจุดแล้วก็ไม่สามารถติดต่อได้เลย. แว๊ปไปไหน แล้วล่ะ? เพื่อมิให้เสียน้ำใจที่เขาอุตส่าห์ฟ้องมาผมจึงรับปากไปว่า..จะสอบสวนให้     เมื่อได้ดำเนินการอย่างไร ? จะแจ้งให้ทราบทันที. ผู้ตรวจพอใจสิครับ. หลังจากเข้าสนามแล้วผมสอบสวนรปภ.นายนั้นจนจบกระบวนการจึงทราบว่า..รปภ.นายนั้นไม่น่าจะผิด แต่ถ้าผิดจริงก็คงเป็นการละทิ้งจุดเท่านั้นเอง. ต่อมาผมรายงานให้ผู้จัดการทราบ ท่านให้ผมไปขอโทษลูกค้าซึ่งเป็นสาวฟิลิบปินส์ อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านด้านเลคไซ๊ด์ภายในสนามก๊อล์ฟนั่นเอง..ผมถามหาบ้านเจ้าทุกข์แล้วลูกบ้านบอกมาว่า..เธออาศัยอยู่อีกด้านหนึ่งของสนาม. ผมมิได้ละความพยายามและตามไปที่บ้าน. พบสิครับ.ไม่มีอะไร ? ที่จะเกินความสามารถของผมไปได้.โม้เสียด้วยน๊ะ.ผมมาพบมิสเตอร์เจ๊ฟซึ่งมีภรรยาเป็นสาวฟิลิบปินโน่..พอพบกันแล้วผมเดาเอาเองว่าไม่น่าจะใช่เธอเพราะ..เธออายุน้อยกว่าเจ้าทุกข์นั่นเอง. นายเจ๊ฟแนะให้ผมไปที่บ้านอีกหลังหนึ่งไม่ไกลจากบ้านเขา ผมมิได้รอช้าจึงได้ไปตามรปภ.นายหนึ่งให้พาไป เขาอธิบายว่า..สาวคนที่ว่านี้คงจะอยู่เมืองไทยนานแล้วเพราะสามารถพูดภาษาไทยได้ชัดมาก..ดีครับเราจึงเดินทางไปพบเธอทันที..พอพบเธอครั้งแรกผมกำลังทบทวนในใจว่า..จะทักทายเธอเป็นภาษาตากาล๊อค     อย่างไรดี ? คำว่าสวัสดีนั้นแบ่งได้สามคำคือ เช้า กลางวันและเย็น. มากันตังอุมาก้า โกมุสต้า..มะกันตังฮาปุ้นโกมุสต้าและมะกันตังกะบี่.แหมยังนึกไม่ออกว่าจะใช้คำไหนเลย ? เธอเชิญเราเข้าไปนั่งในบ้านพร้อมนำน้ำดื่มมาให้แล้วจึงบอกว่า..พี่น่าจะมาผิดบ้านแล้วค่ะ   เพราะบ้านนี้เป็นบ้านคนไทยค่ะ..

โตนี่ฟาง - พนักงานสนามก๊อลฟ. มาร่วมถวายพระพรหน้าประตูทางเข้าสนามฯ.

หลังจากอธิบายให้เธอฟังจนเข้าใจแล้วเธอโทรไปหาผู้ตรวจ และบอกว่าบ้านมาดาม บราวน์อยู่ที่ไหน ? นอกจากจะนำน้ำมาให้เราดื่มแล้วเธอยังแสดงน้ำใจที่ดี  ด้วยการที่จะอาสาไปเป็นล่ามให้ผมเสียด้วยน๊ะ ผมได้ยินเธอพูดโทรศัพท์กับผู้ตรวจสิครับ..และเธอเองก็หัวเราะออกมาเบาๆเพราะขำตัวเองที่ปล่อยไก่ออกมา เสียงของผู้ตรวจบอกว่า..อาพันธ์พงศ์เขาเคยเป็นล่ามให้ฝรั่งในการฝึกต่างๆคงไม่ต้องให้เธอช่วยหรอกครับ. จบการสนทนาทางโทรศัพท์แล้วผมมีโอกาสแนะนำตัว.อย่างเป็นทางการ. กับคุณหมิงซึ่งมีสามีเป็นคนอเมริกัน. สมควรแก่เวลาแล้วผมจึงขอตัวเพื่อจะไปขอโทษเจ้าทุกข์..ตามที่ผู้จัดการสั่งมา ระหว่างที่ผมกำลังถอยรถเข้ามาในพื้นที่บ้านคุณหมิง เธอวิ่งมาเคาะกระจกเรียกผม..ผมหยุดรถแล้วเปิดกระจกถามไปว่ามีอะไรหรือครับ ? เธอบอกว่าขอเบอร์โทรหน่อยสิ เผอิญฉันเห็นคำว่าเซ็มเปอร์ไฟ..ที่กระจกด้านหลัง..แฟนฉันก็เป็นอดีตทหารนาวิกโยธินอเมริกันมาก่อน. ผมจึงส่งนามบัตรให้และเธอบอกว่า..วันหลังจะชวนมาแนะนำให้รู้จัก ผมดีใจสิครับเพราะนาวิกโยธินไทยกับนาวิกโยธินอเมริกันนั้น..มิใช่อื่นไกลและผมเคยไปลุยด้วยตนเองมาหลายแค๊มป์แล้วในอดีต.*Semper fidelis หรือ Semper Fi. เป็นภาษาลาตินครับ แปลว่า “ จงซื่อสัตย์อยู่เสมอ ”  จากนั้นผมรีบตามไปขอโทษมาดามบราวน์ทันที เธอออกมาคุยกับผมโดยยืนอยู่ในรั้วบ้าน ผมถอดหมวกแล้วขอโทษด้วยการไหว้แบบไทยไทย แม้จะบอกเธอว่า ไอแอมอโพโลไจ๊ซ์ฟอร์...เธอโกรธมากและไม่ยอมให้อภัยกับรปภ.นายนั้น แถมยังบอกผมว่า..ไม่ต้องมาขอโทษฉัน  เพราะมันมิใช่ความผิดของเธอ ก่อนจากกันเธอบอกอย่างขึงขังว่า ฉันไม่ต้องการเห็นหน้ารปภ.คนนั้นภายในสนามแห่งนี้   แม้จะไม่ราบรื่นนักแต่ผมก็ดีใจที่ได้มาขอโทษเธอ..ตามคำสั่งของผู้จัดการ. ต่อมาผมแจ้งรปภ.นายนั้นและบอกไปว่าเจ้าทุกข์ไม่อยากเห็นหน้าเอ็ง.. ดูสิทำเป็นสำนึกพี่แกบอกว่าวันที่ ๑๖ นี้จะขอลาออกเอง. ผมจึงเมลแจ้งผู้ตรวจไปตามนั้นว่าเขาจะขอลาออกเอง ที่ไหนได้..พี่แกกลับคำให้การด้วยการขอย้ายไปทำงานในกะกลางคืน  ผมมิได้ว่ากระไร ? เพราะผมตั้งใจแล้วว่าจะไม่ทุบหม้อข้าวของใคร ? และรู้ดีว่า..ทุกคนต้องการทำงานเพื่อความสุขสบายของครอบครัวกันทั้งนั้น ไหนจะค่าขนมลูก..ค่าเล่าเรียนลูก..ค่าผ่อนโน่นผ่อนนี่..ถ้าไปไล่เขาออก..ครอบครัวเขาคงจะต้องอยู่กันอย่างลำบากเป็นแน่  เห็นไหมว่าการทำงานของผมนั้น มิใช่ว่าจะยุ่งอยู่กับตัวรปภ.เท่านั้น..ยังต้องไปพบคนนี้..ไปขอโทษคนนั้น..ไปรู้จักทหารเก่าต่างชาติด้วยน๊ะ..

ทหารนาวิกโยธินไทย ที่สโมสรประทวนอาวุโส.  USMC. Camp Pendleton. Cal. ปี1988.

เรื่องที่น่ากลัวก็มีเกิดขึ้นเสมอครับ รปภ.คนก่อนเล่าว่า..ในบริเวณสนามแห่งนี้กว้างใหญ่  กลางคืนเงียบ  และวังเวงมาก บางแห่งเป็นป่า..ต้นไม้ขึ้นทมึนไปหมด บางแห่งเสมือนบ้านร้าง เพราะบรรดาคนรวยมาซื้อทิ้งไว้. เพื่อพักผ่อนบ้าง..เก็งกำไรบ้าง.แล้วไปอยู่ที่กรุงเทพฯกัน  โดยเฉพาะที่บ้าน ๕ หลัง. รปภ.บางคนบอกว่า..เขาเองเคยเจอผีครับ..มีบางคนมาทำหน้าที่ได้เพียงครึ่งคืนเท่านั้น..พี่แกทิ้งจุดไปเลยครับ เงินทองก็ยังไม่ยอมมารับจนป่านนี้แล้ว..นี่ถ้ารู้ถึงพี่ป๋อง..นายกฤษและนายตั๊กล่ะก็สงสัยจะเสร็จรายการคนอวดผี ทำเรื่องมาขอถ่ายทำเป็นแน่...ผมคิดเอาเองว่า รปภ.นี่แหละตัวสำคัญเพราะยุคก่อน..พี่แกขโมยกันทุกรูปแบบ อะไรที่ขายได้พี่แกเอาหมดเลยกุเรื่องว่า..ผีดุเพื่อให้รปภ.กลัวและพวกพ้องจะทำงานได้ง่ายขึ้น..รปภ.กะกลางวันบอกว่า.. เขาเคยแอบลงไปวางเบ็ดที่บ่อน้ำข้างๆจุด พบเปลือกสายไฟยาวมากที่บรรดาพี่-น้องรปภ.ชุดก่อนพร้อมใจกันขโมยไป  แล้วนำมาปอกเอาแต่ทองแดงไปขาย.นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้พื้นที่ในนี้บางแห่งมืดจนน่ากลัว แต่สะดวกกับบรรดาขโมย หรือรปภ.เลวบางคน. จ่าที่เคยเข้ากะกลางคืนนายหนึ่งเล่าให้ฟังว่า. ผมไปเข้าที่จุดไหน ? มักจะจุดบุหรี่ทิ้งไว้บ้าง..ตักข้าวไว้ ๒ - ๓ ช้อนเพื่อให้เจ้าที่เจ้าทางมากินเสียก่อน  หลับสบายไปเลย. ใครอ่านถึงตรงนี้อยากนำไปใช้บ้างก็..โอเคน๊ะครับ. ไม่สงวนสิทธิ์. ระวังอย่างเดียวคือฝ่ายนายจ้าง..มักจะมาแอบถ่ายรูปแล้วฟ้องมาที่ผมด้วยวาจาบ้าง..ส่งมาฟ้องทางเมลบ้าง..ทางโทรศัพท์บ้าง..ดีน๊ะที่ยังไม่เคยฟ้องศาล.มิฉะนั้นบรรดารปภ.ทุกแห่งคงออกมาประท้วงกันแน่นสนามหลวงเป็นแน่..มีรปภ.นายหนึ่งพี่แกหลับแบบไม่สนใจใครเลย ทั้งที่ตัวเองพูดไม่ชัด..เกี่ยวกันตรงไหนล่ะ ? พี่แกนอนอยู่บนเก้าอี้กลม ภาพออกมาชัดเจน.. หลังจากเห็นรูป..ผมกำลังจะไปสอบถามพร้อมหัวหน้าชุด. เชื่อไหมว่านายคนนี้ไม่มีทางยอมรับหรอก..จริงครับพี่แกเถียงคอเป็นเอ็นว่า.โธ่หลับอี้หนาย.เขาเข้ามาผมยังเอ๋นเลย..ม่ายได้หลาบ.จริงเหรอ ?ผมถามย้ำ เอ็งลองดูรูปนี้หน่อยสิ..พี่แกหน้าเปลี่ยนสีและเปลี่ยนเสียงทันที..อ๋ออ๋งอั๋ยจาเผอหลาบไปหน่อย..ไอ้เหี้ย..มเดี๋ยวพ่อถีบ..ผมพูดไปงั้นเอง..ไม่ได้ถึบหรอกครับ.  สองสามคืนต่อมาพี่แกทำแสบ  เพราะคนตรวจคนเดิม    ยังคงมาตรวจตามเดิมประมาณตีสามตีสี่ รปภ. คนนี้ปิดไฟประจำจุด แล้วดันขึ้นไปแอบบนต้นไม้ พอคนตรวจมาถึงพี่แกดันฉายไฟใส่หน้าพร้อมกับร้องว่า..อ๊ะจ๊ะเอ๋..คนตรวจคงอายสิครับ..เดินหนีไปด้วยความโกรธที่เสียเชิงให้กับคนลิ้นไก่สั้น..

หลับตี้หนาย..ม่ายล่ายหลาบ..

แค้นนี้ต้องชำระ.ไม่รู้ว่าผู้ตรวจ..หรือผู้ฉายไฟเป็นคนพูด แต่ที่แน่แน่โตนี่ฟางเป็นคนเขียนครับ. *ขอขอบคุณภาพจากเน็ททุกสาขาที่เกี่ยวข้อง. ตามที่เขียนมาทีแรก ผมไม่กล้านำภาพจริงที่เห็นชัดมาลง  เพราะเกรงพี่รปภ.และบริษัทจะฟ้องเอา.. ที่กลัวที่สุดคือไม่มีเงินจ่ายครับ ก็แหมเพิ่งจะทำงานยังไม่ถึงสองเดือนเลย..จาอาวตี้หนายมาจ่ายล่ะ ? เรื่องการหลับนั้นจริงๆแล้วผมว่าหมอ..ควรจะเป็นคนผิดครับ..เพราะเที่ยวบอกใครๆคนป่วย.ว่าการนอนคือการพักผ่อนที่ดีที่สุด. อันนั้นก็ถูกแต่คนละเรื่องกันเพราะพวกพี่รปภ.นอนผิดที่..และผิดเวลา..ที่สำคัญมันน่าเกลียดที่มาแอบนอนในเวลาปฎิบัติงาน   แล้วยังจะรับค่าตัว เต็มราคา. ใครสงสัยยกมือถามได้ ยกเว้นไอ้คนที่นอนคลุมหน้า.ในภาพนี้.ความจริงผมได้รับแจ้งเรื่องการหลับของรปภ.บ่อยมาก ถ้าเผอิญงีบหลับล่ะก็ผมว่าไม่แปลกหรอกครับ..แต่ภาพที่ได้รับทุกภาพหลับแบบตั้งใจทั้งสิ้น..เรื่องนี้ยังมิได้นำลงบล็อกเลยครับ  เช้านี้  ๒๔ พ.ย. ๕๖ ผมเพิ่งกลับมาก็ยังพบว่ารปภ.ประตูด้านหลังหลับ และได้นำแผ่นปิดตู้ยามลงเสียด้วยสิ..ที่สำคัญพี่แกตั้งใจเปิดล้อกั้นไว้เพื่อให้สมาชิกขับผ่านไปเอง. ผมเรียกมาตำหนิแล้ว..พี่แกยังทำตาปริบๆเลยครับ นี่ถ้าไม่กลัวว่ารปภ.จะขาดจะสั่งพักสัก ๒- ๓วัน.  ตั้งแต่มีเรื่องกฎหมายคอมพิวเตอร์เข้ามาเกี่ยวข้อง  ผมเองไม่อยากลงภาพที่ออกจะเสี่ยงจากการถูกฟ้อง หรือเสียหายต่อบริษัทมาลง เพราะไม่อยากออกจากงานด้วยความประมาทหรือเลินเล่อ..ความจริงผมนำมาประกอบเรื่องเฉยๆมิได้มีเจตนาทำลายชื่อเสียงของบริษัท หรือรปภ.ท่านใดเลยครับ   อย่าถึงกับฟ้องร้องหรือไล่ผมออกเลยน๊ะ เพราะผมกลัวว่าศาลจะยกฟ้องน่ะสิ ! ทุกอย่างอยู่ที่เจตนา..เลิกศาล. งานสมัยนี้แม้จะหาไม่ยากสำหรับผมแต่..เรื่องอายุต่างหากที่เป็นปัญหา..และผมก็เพิ่งทำงานย่างเดือนที่สองเท่านั้น ! ใจคออยากให้ผมถูกไล่ออกจริงๆเหรอ ? เรื่องของรปภ.ก็มักจะมีเรื่องการหลับ  และเมา เสียเป็นส่วนใหญ่ สาเหตุเพราะวินัยไม่ดีนั่นเอง.หลับกันไปแล้ว..ต่อไปคงเป็นเรื่องการเมา ก่อน-หลัง หรือระหว่างปฎิบัติหน้าที่..แปลกแต่จริงพอถูกจับได้  และฟ้องมาทีไรพี่แกตีหน้าเซ่อทุกครั้ง..ที่สำคัญเป็นคนหน้าเดิมเกือบทุกครั้งครับ..เช่นพี่แกนำเหล้าที่ใส่ไว้ในขวดกระทิงแดง ซุกไว้ใต้เบาะรถมอเตอร์ไซค์.ออกมาดื่ม  บางวันถึง ๑๘๐๐ น.แล้วดันคิดว่าตัวเองออกเวรแล้ว ดันดื่มมันตรงป้อมนั่นแหละ  คนขับรถผ่านมาก็เห็นหมดจนไม่รู้ว่าใคร ?  เป็นผู้ฟ้องตัวจริง..ผมสอบถามแล้วพี่แกตอบแบบตาใสว่าผมออกเวรแล้ว ผมถามกลับไปว่ามีคนมาเปลี่ยนกะหรือยัง ? พี่แกก็ตอบว่ายัง..เป็นไงครับ รปภ.ของผม ?

กลางวันยังไม่ง่วงหรอกครับ.  เรื่องการหลับ..ธรรมดาครับ.

๒๖ พ.ย. ๕๖ บ่ายแก่แก่ผมยังตรวจตามจุดสิครับก่อนเดินออกกำลังกายตามปกติ ๑ ก.ม. พบว่ามีรปภ.ขาเมาคนเดิม ยืนแทบไม่อยู่เดินเข้ามายกมือไหว้ผมแล้วมานวดตามตัว ผมไล่ให้ออกไปห่างๆเพราะไม่อยากให้คนผ่านมาพบ พี่แกเดินกลับไปที่รถมอเตอร์ไซด์ของตนเอง   สักพักทำท่าจะเดินไปไหนยังไม่ทราบ ? ผมตะโกนว่าเฮ้ยกลับไปนอนได้แล้ว ขนาดจะเดินเอ็งยังไม่รู้ว่าจะก้าวเท้าไหนก่อนเลย..พี่แกทำท่าจะไปแต่ดันหันกลับมาพูด  ผมต้องรีบหนีไปให้ไกลเขาทันที..เปล่า..เขามิได้ด่า..หรือว่าอะไรผมหรอกครับ..แต่ผมไม่อยากฟังเพราะเขาดันพูดว่า..ป๋า..ขอยืมเงินสองร้อย..จะเอาไปซื้อเหล้านั่นแหละจะอะไรเสียอีกล่ะ ? เราจึงแยกกันโดยมิได้บอกลา.ผมโทรแจ้งหน.กะกลางคืนว่าถ้าคนครบไม่ต้องจัดนายคนนี้เข้าทำงาน  หน.กะรับปากผมเป็นอย่างดีสิครับแต่..ก่อนค่ำผมถามเรื่องรปภ.กะกลางคืน ปรากฏว่ารปภ.ขี้เมาดันมาทำงานตามปกติ..มิน่าเรื่องต่างๆจึงไม่เคยหมดสิ้นไปจากพื้นที่นี้..เรื่องแบบนี้ไม่ดีสักอย่างหรอกน๊ะ อย่าได้ทำตามเลย ปล่อยให้ผมเป็นผู้พบเห็นและนำมาเขียนให้ท่านอ่านเพียงผู้เดียวก็น่าจะพอน๊ะครับ..สอบถามแล้วหัวหน้ากะบอกว่า.. รปภ.มาไม่ครบ ผมจึงต้องจัดนายขี้เมาคนนี้ไปลงจุดเดิมเป็นครั้งสุดท้าย..เปล่าครับผมมิได้เขียนแช่งใครทั้งสิ้นแต่..