ความไว้วางใจ

สำหรับความไว้วางใจนี่สิหากเมื่อใดที่เราหมดความไว้วางใจแล้ว ยากที่จะกลับคืน ดังนั้นหากเรามีความสัมพันธ์ กับใครก็ตาม เราต้องหมั่นรักษาความไว้วางใจกันไว้ให้ดี

ดิฉันมีลักษณะเฉพาะตัวอย่างหนึ่งคือ "หลับง่ายตื่นยาก" คุณแม่ของดิฉันเคยพูดว่าถ้าลองดิฉันหลับแล้วเนี่ย..โจรขนของหมดก็ไม่ตื่น...เป็นจริงดังว่าดิฉันมารู้แน่ชัดและยอมรับว่าจริงเมื่อคราวน้ำท่วมครั้งใหญ่ดิฉันนอนหลับน้ำเปียกเท้า อะไรเย็น ๆ จึงตื่น....ขึ้นมา 
         เรื่องเล่าวันนี้เกี่ยวกับการนอนเป็นเหตุ วันหนึ่งดิฉันตื่นขึ้นมาตอนตี 4 ไม่พบคนนอนข้างๆ ลุกขึ้นเดินไปชะโงกดูที่หน้าต่างรถยังอยู่ครบเอ๊ะ....ไปไหน...ไปอย่างนี้ทุกคืนหรือเปล่า...ไปบ้านอื่น...หรือมีสาวอื่นมารับ...ตอนเราหลับ......ไม่ทันรู้เรื่อง...ใจมันเป็นไฟขึ้นมาและมีเรื่องอื่นถมไปไม่คิด....ไม่รู้ทำไมถึงใจประหวัดไปนึกถึงเรื่องหญิงอื่นขึ้นมาก่อนเรื่องอื่น ที่มีตั้งเยอะ เช่น พ่อแม่เขาหรือพ่อแม่ดิฉันไม่สบายเขาพยายามปลุกดิฉันแล้วไม่ตื่นก็เป็นไปได้....วันนั้นดิฉันไม่สามารถข่มตาหลับต่อได้...นั่งรอ...รอ....กะว่ากลับมาเมื่อไหร่เป็นเห็นดีกัน.....ตี 5 กว่า เสียงเปิดประตูก๊อกแก๊ก...กลิ่นน้ำมันมวยเข้ามาก่อน.เข้าบ้านมาพร้อมเหงื่อท่วมตัว..อ้อ!....ไปวิ่งมา..(ใจมันแว๊บคิดถึงเรื่องเล่า.....แฟนหนูไปวิ่งทุกเช้า 3 ปี ให้หลังมีลูกตามมาอีกคน...ฮา....งานนี้เรียกว่าจิตไม่ปกติ) เห็นแล้วยังหาเรื่อง..."ไปไหนมา" "ไปวิ่ง" "วิ่งอะไรป่านนี้" "ไม่รู้ใครไปเล่นนาฬิกาปลุกพี่ออกไปโดยไม่ดูนาฬิกา....ว่าทำไมไม่มีคนเลยมีแต่หมาเห่ากันขรมเลย.ทำไม....ตื่นมาทำไม"......"เปล่าเห็นหายไปสงสัยว่าไปไหน...." ดิฉันนึกขึ้นมาได้เมือคืน ก่อนนอนเจ้าลูกคนเล็กเล่นนาฬิกาปลุกคงไปขยับเวลาปลุกของพ่อจากตี 5 เป็นตี 4 ...ไม่วายดิฉันวื่งขึ้นไปดูบนบ้านนาฬิกาตั้งปลุกตี 4 จริงๆ ดิฉันจับอารมณ์ตัวเองตอนทีไม่เห็นเขานอนข้างๆ ...โอ้โห...ใจมันเป็นไฟขึ้นมาทีเดียว......ลืมหมดว่าเขามีนิสัยใจคออย่างไร.....มันร้อน.....ร้อน.....เดินไปเดินมา......
    "ดิฉันเคยอ่านข้อความในหนังสือเล่มหนึ่งระหว่างนั่งรถไฟที่ยืมจากคนร่วมขบวนรถไฟมาอีกที "กล่าวถึงเกี่ยวกับความหวัง....ความรัก....และความไว้วางใจ....ไว้ว่า ความหวังในชีวิตคนเรานั้นถ้าหมดไปยังจุดใหม่ได้  แม้ความรักจะมอดเชื้อถูกหักอก เจอความผิดหวังแต่หากเวลาและบุคคลจะทำให้เราพบรักใหม่ได้ สำหรับความไว้วางใจนี่สิ...หากเมื่อใดที่เราหมดความไว้วางใจแล้วยากที่จะกลับคืน ดังนั้นหากเรามีความสัมพันธ์ กับใครก็ตามต้องหมั่นรักษาความไว้วางใจกันไว้ให้ดี (จำได้ว่าผู้เขียนชื่ออมรากุล อินโอชานนท์) ดิฉันมานั่งคิดเรื่องการไว้วางใจคนที่อยู่ด้วยกันจริงทีเดียว..นี่ถ้าดิฉันไม่นอนตื่นกลางดึกดิฉันไม่รู้ไม่เห็นว่าอยู่ไม่อยู่ดิฉันก็นอนหลับได้สบายจนถึงเช้าทุกคืนดั๊นคืนนั้นตื่นมาไม่มีเธอแต่โชคดีที่ความไว้วางใจของเรายังมากอยู่...รอดตัวไปทั้งคู่.....งานนี้ดิฉันน่าจะถูกทำโทษ...เป็นแม่ยังไง...ไม่ดูแลทรัพย์สมบัติให้ลูกเล่นจนเสียเกือบเรื่อง

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณเมตตา

• อ่านบันทึกแล้วสบายใจนะคะ   ครูอ้อยไม่มีโอกาสได้นอนแล้วรู้สึกตัวว่า  สามีหายไปไหน  เพราะพ่อบ้านหายไปทุกคืน  อิอิ  อย่าเข้าใจผิด
• เราทั้ง 2 คนทำงานคนละเวลา  คนละที่  เรียกว่า  คนละซีกโลก  ก็ว่าได้ค่ะ
• ครูอ้อยอยู่รามคำแหง
• พ่อบ้านอยู่หัวลำโพง
• งานครูอ้อยเป็นงานราชการ  เวลาก็ราชการ
• งานพ่อบ้านเป็นงานวิสาหกิจการบริการ  ต้องทำคนละเวลากับครูอ้อย
• เวลาเธอกลับมา  ครูอ้อยตื่นขึ้นเตรียมไปทำงานเป็นอย่างนี้มา 4 ปีแล้วค่ะ
• ก็สุขสบายใจและกายดี  เพราะเราไม่เคยมีต้นระแวงอยู่ระหว่างเรา(แก่หงักแล้ว)
• ครูอ้อยหวือหวาบ้าง..แต่ไม่เคยทำตัวเสียหาย

ดีใจนะคะ  ที่บันทึกคุณเมตตาเป็นบันทึกที่มีคุณภาพ  ต้องหมั่นรักษาความสัมพันธ์ด้วยการไว้วางใจให้ดี

• ชอบมากค่ะ  ครูอ้อยก็มีความคิดจะเขียนแบบนี้  แต่เธออาย...อิอิ 
• เธออยากให้เขียนว่า เธอเจ้าชู้มากกว่า ผู้ชายเขาคิดอย่างนี้นะคะ  ลองถามดูสิคะ

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

•  คุณเมตตา ค่ะ ดิฉัน เป็นคนข้างบ้าน ยังเดาได้ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยว่า คุณพ่อบ้าน ของคุณเมตตา ต้องตื่นไปวิ่ง
• ว่าแต่ว่าชักอยากฟังเรื่องราวของครูอ้อยซะแล้วสิ ทำงัยดีค่ะคุณเมตตา

[เมตตา]

ขอบคุณครูอ้อยค่ะ...ดีนะคะที่ไปเป็นส่วนหนึ่งของความสบายใจของครูอ้อยค่ะ
คุณรัตติยา...ใครจะไปรู้หล่ะท่านตื่นหนีไปตั้งแต่ตีเท่าไรก็ไม่รู้ ฉั๊นเพิ่งตื่นมาตอนตี 4 แล้ว คิดแล้วขำจนวันนี้

[กัลปังหา]

การไว้วางใจ  คือ  การวางที่ใจค่ะ 

ความไว้วางใจเกี่ยวโยงกับ ความมั่นใจ ความอดกลั้น การให้อภัย

ถ้าหากเราวางที่ใจ  เชื่อใจกัน  มั่นใจในกันและกัน

ความไว้วางใจก็ไม่มีวันหมดค่ะ