“ฉันรักโรงเรียน พระยาประเสริฐฯจัง” เทคนิคการสอนภาษาไทยระดับประถมศึกษาปีที่ 1
ปฎิรูปการศึกษายังไม่สามารถหาคำตอบได้สำเร็จมากน้อยเพียงใด ใจไม่อยากใช้คำว่าล้มเหลวเพราะผู้คิดนโยบายก็คงอยากให้สิ่งที่คิดสำเร็จ มองแง่บวกกันไว้ก่อน หากมองแง่ลบมากไปชีวิตคงเครียดขึ้นทุกขณะ
กลับไปดูถึงงานสอนที่เป็นหน้าที่ที่แท้จริงของครูดีกว่า เดี๋ยวนี้อะไรๆก็เน้นเทคโนโลยีทั้งการสื่อสารแบบใช้สายและไร้สาย (On Line and On Air ) จนทำให้เด็กไทยก็ไร้สาระไปด้วย ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจนับแต่ปีการศึกษา 2549 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ขอสอนแบบย้อนยุค ข้าพเจ้างัดเอาแบบเรียนเล่มแรกของไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น คือ ประถม ก กา นี้แหละ มาสอน ท่องบทคล้องจอง บทกล่อมเด็ก และบทอาขยาน ก่อนจะสอนอะไรที่เป็นจริงเป็นจัง ต้องสอนให้ท่อง งูๆ ปลาๆ ก่อนให้เด็กรัก สนุกและซาบซึ้งในภาษาก่อนจะนำไปสู่หลักภาษาและการใช้ภาษา เทคนิคการสอนอีกวิธีที่ด็กชอบมากๆคือการแสดงละคร เด็กชายเรื่องหนูน้อยหมวกแดง ก็ให้แสดงตามบทบาท เด็กที่พากย์เรื่องเก่งทั้งอ่านคล่อง ถูกอักขระ เสียงชัดเจน จนครูก็ตื่นเต้นว่าทำได้ถึงขนาดนี้เชียว โรงเรียนก็มีเวทีให้แข่ง ในสัปดาห์ห้องสมุด เด็กกลุ่มนี้ได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 แพ้พี่ ป.3 ไปนิดเดียวด้านอุปกรณ์ การแต่งกาย ยังสู้พวกพี่ๆไม่ได้ โรงเรียนก็มีส่วนสำคัญที่จะต้องมีเวทีให้เด็กได้แสดงศักยภาพ เด็กๆคงร้องว่า “ฉันรักโรงเรียน พระยาประเสริฐฯจัง”
มาทักทายพอดีลูกชายมีปัญหาภาษาไทยครับ