จากหนังสือ "เลี้ยงลูกอย่างไรให้เป็นดอกเตอร์" เมื่อปีพ.ศ. 2551
...จากสนามบินสุวรรณภูมิ พ่อ แม่ ลูก เดินทางสู่ PERTH Australia ด้วย TG 911 นับเป็นการเดินทางที่มีความสุขที่สุด (ถึงแม้เครื่องจะ DELAY ถึง 5 ชั่วโมงก็ตาม) เพราะจุดมุ่งหมายคือวันที่ครอบครัวเรารอคอยคือการไปร่วมรับปริญญาเอกของลูกชาย เมื่อถึง สนามบิน Gavino Achenza มารับเราที่สนามบิน พาเราไปทานอาหารเวียตนามและเข้าที่พัก (บ้านของGavino) ที่อยู่ห่างจากสนามบินขับรถ ประมาณ 45 นาที เมื่อถึงเวลา 4 โมงเย็นเราเตรียมไปที่ Convention Hall
อยู่ใจกลางเมือง Perth เพื่อร่วมงานรับปริญญา ผู้คนมากมายก่อนถึงเวลาเพื่อนๆของลูกที่เป็นคนไทยมาร่วมแสดงความยินดีและถ่ายรูปเป็นที่ระลึก เมื่อถึงเวลาเขาจะเชิญแขกให้เข้าไปร่วมใน Convention Hall มีนักศึกษาทั้งปริญญาตรี-ปริญญาเอก ประมาณ 400 คน โดยอธิการบดีจะเป็นผู้ให้ พิธีจัดแบบเรียบง่าย หลังจากนั้นร่วมทาน Cocktail...
...รุ่งขึ้น ทาง School of Occupational Therapy ใน Curtin University of Technology ได้จัดเลี้ยงฉลองเป็นการส่วนตัวให้ลูก คุณพ่อและแม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมด้วย พ่อแม่ประทับใจในความเป็นกันเองของเพื่อนๆและอาจารย์ของลูก โดยเฉพาะ Professor Tanya Packer กล่าวแสดงความยินดีชมเชยลูกเสมือนเธอเป็นทั้งแม่และอาจารย์ของลูกทีเดียว โดยเฉพาะคำที่เธอพูดว่า “ป๊อป ตอนนี้คุณจบปริญญาสูงสุดทางการศึกษาแล้ว แต่ปริญญาชีวิตคุณยังไม่จบ คุณต้องสู้ต่อไป” ประโยคเดียวที่ให้ความรู้สึกที่กินใจและซาบซึ้งมาก...
ในวันพ่อปีนี้ ผมคิดถึงพ่อมากกว่าปีอื่นๆ อาจเป็นเพราะปีนี้่พ่อป่วยจนเข้าโรงพยาบาลก่อนที่ผมจะป่วยเช่นกันและเกือบจะไม่ได้เจอพ่ออีกแล้ว ผมเพิ่งมอบหนังสือ "พระมหากษัตริย์กับองคมนตรี" เสื้อ "รักพ่อที่สุด" ต้นไม้ให้พ่อได้ปลูกยามว่าง และเงินให้พ่อไปใช้ซื้อของ เมื่อวานนี้ แต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่สามารถเทียบเท่า "ความรักและความเป็นครูต้นแบบจากพ่อสู่ดร.ป๊อป" กล่าวคือ พ่อมักจะบอกว่า "ผมคัดลายมือสวย ปัญญาดี สุภาพเรียบร้อย ติวบทเรียนให้เพื่อนๆ เป็นหัวหน้าชั้นเก่งนำเสนอหน้าชั้นเรียน เป็นพิธีกร นำสวดมนต์หน้าเสาธง ได้ A วิชากฏหมาย และได้รางวัลเรียนดีและมารยาทดีเหมือนพ่อตอนสมัยเป็นนักเรียนและนักศึกษา"
ผมรักพ่อมากที่สุดครับ
ขอบคุณภาพจากรายการยิ้มสู้ มูลนิธิสากลเพื่อคนพิการ "ตอน หมออาสา...มาหานะเธอ (ดร.ป๊อป)"
มาร่วมชื่นชมและประทับใจกับสายสัมพันธ์พ่อ-ลูก ผูกพันด้วยความรักเช่นนี้ค่ะ
ขอบคุณมากๆครับ อ.ดร.จันทวรรณ ...ตอนนี้คุณพ่อก็ดีขึ้นครับ เหลือเพียงไอจากปอดชื้นบ้างครับผม
ขอบคุณมากครับพี่นงนาทที่ชื่นชมความรักพ่อลูกนี้ครับผม
ขอบคุณมากครับคุณเพชรน้ำหนึ่ง
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจจากอ.นุ
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจจากคุณภูสุภา คุณเกศินี และคุณสุดปลายฝัน
...ร่วมระลึกถึงพระคุณพ่อค่ะDr. Pop...ครอบครัวอบอุ่นนะคะ
...
ขอบคุณมากครับพี่ดร.พจนา
ขอบคุณกำลังใจจากอ.ติ๊กครับ
น้องดร.Pop
อ่านแล้วมีความสุขและความอบอุ่นครับ
ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณมากครับพี่อ.ขจิต