มะสัง Wood apple...เปรี้ยว....แบบ"กลมกล่อม"
-มาช่วยกัน"อนุรักษ์ผักพื้นบ้าน"อีกหนึ่งชนิดผ่านบันทึกแห่งนี้กับ"มะสัง...เปรี้ยว..แบบ..กลมกล่อม"กับผมครับ......ทุกครั้งที่มีโอกาสได้ออกไปพื้นที่เพื่อเยี่ยมเยียนเกษตรกรหรือต้องทำงานตามภารกิจหน้าที่ของตนเองที่ได้รับมอบหมายเสร็จแล้ว ผมมักจะมองหาอะไรแปลก ๆ รอบตัวเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ฺให้กับตนเอง อย่างน้อย ๆ ก็เป็นการได้ทำความรู้จักกับสิ่งที่ไม่คุ้นเคยและหากมีโอกาสก็จะลงมือ"เก็บภาพ"พร้อมกับ"ข้อมูล"มาบันทึกไว้บนพื้นที่แห่งนี้ เพื่อจะได้แบ่งปันเรื่องราวที่ได้ผมได้พบและรู้สึกอิ่มใจทุกครั้งที่ได้กลับเข้ามาอ่านข้อคิดเห็นจากมิตรรัก G2K ที่ให้เกียรติติดตามและให้กำลังใจกับบันทึกต่างๆ ของผมครับ....
และวันนี้ก็เป็นอีกเรื่องราวหนึ่งที่ผมได้ตั้งใจไว้ว่าจะนำมาฝากมิตรรัก G2K ให้ได้ติดตามกัน ด้วยเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ไปเยี่ยมเกษตรกรและได้เจอเข้ากับ"ต้นมะสัง"ที่มี"ลูกมะสัง"อยู่เต็มต้น....งานนี้ก็เลยได้โอกาสเก็บภาพพร้อมกับสอบถามว่า"มะสัง"ต้นนี้่มีที่มาอย่างไร?และนำไปทำอะไรได้บ้าง??...และผมก็ได้ข้อมูลเกี่ยวกับ"มะสัง"มาฝากดังนี้ครับ...
1.นี่ก็คือ"ต้นมะสัง"และ"ลูกมะสัง"ครับ...มะสัง ต้นนี้ ขึ้นอยู่บริเวณห้างนาของ"พี่เปี๊ยก"เกษตรกรหมู่ที่ 5 ตำบลพรานกระต่าย ดูจากต้นแล้วก็พอจะเดาออกว่า"มะสัง"ต้นนี้อายุคงจะมากพอดู...เอาล่ะครับ...ตามมาไปถาม"พี่เปี๋ยก"ต่อดีักว่าว่า"มะสัง"ต้นนี้"มีที่มาอย่างไร?
2.ขอแนะนำให้ท่านได้รู้จักกับ"พี่เปี๊ยก"กันก่อนครับ.."พี่เปี๊ยก"เล่าให้ฟังว่า"มะสังต้นนี้"ได้มาจาก"อำเภอหันคา จังหวัดชัยนาท"โดย"ป้าเงาะ"แม่ยาย ได้นำมาปลูกไว้ ตอนที่ย้ายมาจากจังหวัดชัยนาทใหม่ ๆ ซึ่งก็เมื่อหลายสิบปีมาแล้วครับ....เมื่อมาอยู่อำเภอพรานกระต่าย ก็ได้นำ"ต้นมะสัง"มาปลูกไว้ด้วย เวลาผ่านไปหลายปี มะสังก็ออกลูกมาให้ได้ทำกับข้าว และหากจะถามชาวอำเภอพรานกระต่ายว่ารู้จัก"มะสัง"ไหม?? บางท่านอาจจะไม่รู้จัก"มะสัง"ครับ....
3.ด้วย"ต้นมะสัง"มีหนามแข็งและแหลมคมมาก ๆ ครับ งานนี้ก็เลยคงต้องทำการ"สอยมะสัง"กันน่าจะปลอดภัยกว่าที่จะปีน ขึ้นไปเก็บ และวันนี้ก็มี"พี่นวล"แฟนของ"พี่เปี๊ยก"มาช่วยผมเก็บมะสังด้วย....ด้วยความสูงบวกกับความต้องการของเราที่อยากจะได้"มะสังลูกโต ๆ "ดังนั้นเราจึงต้องใช้ความพยายามในการ"สอยมะสัง"ด้วยความลำบากครับ 555 "พี่เปี๋ยก"เป็นคนสอย "พี่นวล"เ็ป็นคนเก็บ ส่วน "ผม"เป็น คนเก็บภาพ คร้าบ 5555
4.และนี่ก็คือ"ลูกมะสัง"ครับ หากใครไม่เคยรู้จักมะสังมาก่อน ผมจะขอบรรยายถึงลักษณะของ"ลูกมะสัง"ให้ท่านได้รู้จักคร่าว ๆ ว่า มะสัง จะมีลักษณะลูกกลม ๆ เปลือกจะแข็งมาก ๆ ครับ ผ่าดูเนื้อข้างในจะมีเม็ดพร้อมกับเนื้อสีขาว ๆ หากชิมดูจะมีรสชาติออก"เปรี้ยว ๆ "แต่ก็ไม่เปรี้ยวมาก ซึ่งผมจะขอใช้บรรยายเป็นตัวหนังสือว่า"เปรี้ยวแบบกลมกล่อม"ก็แล้วกันนะครับ 5555 นอกจากความเปรี้ยวแบบกลมกล่อมแล้ว "ลูกมะสัง"ยังมี"กลิ่นหอมเฉพาะตัว"เอาเป็นว่าผมจะขอบรรยายว่า"หอมแบบมะนาวและมะกรูดผสมกัน"น่ะครับ....นี่เป็นความจริงที่ผมได้สัมผัสมากับตัวเองนะครับ....หากท่านใดที่รู้จัก"มะสัง"มาก่อนแล้วล่ะก็...ลองมาช่วยกัน"บรรยาย"สี กลิ่น รส ของมะสัง ผ่านบันทึกนี้ได้นะครับ......
5.หลังจากเก็บ"ลูกมะสัง"แล้ว "พี่เปี๊ยก"ก็ชี้ให้ผมดู"ต้นมะสัง"ต้นเล็ก ๆ ที่กำลังขึ้นอยู่บริเวณใต้ต้น งานนี้นอกจากผมจะได้"ลูกมะสัง"แล้วผมยังได้"ต้นมะสัง"กลับมาอีกดัวย....ว่าแต่...ผมจะเอา"ต้นมะสัง"ไปปลูกที่ไหนกันละนี่!!!!!!
ได้"ลูกมะสัง"พร้อมกับ"ต้นมะสัง"แล้ว.ผมก็ขอตัวกลับบ้านครับ.....และเป้าหมายต่อไปของผมก็คือ"นำลูกมะสัง"มาทำกับข้าว ตามที่"พี่นวล"ได้บอกเอาไว้ว่า"ลูกมะสังนำไปใส่น้ำพริกกะปิ อร่อยนัก" งานนี้ผมจึงไม่พลาดที่จะขอให้"คนใกล้ตัว"ได้ลงมือ"ตำน้ำพริกกะปิใส่มะสัง"ครับ....
6.และเมนู"น้ำพริกกะปิใส่มะสัง"ก็เริ่มขึ้น ในอาหารมื้อเย็นของครอบครัวเล็ก ๆ ของผมครับ....ด้วยความเปรี้ยวแบบกลมกล่อมแบบที่ผมบอกเอาไว้ คงจะใช้ความเปรี้ยวนี้แทนมะนาวได้ดีทีเดียวครับ...เอาเป็นว่า"เปลี่ยนจากการใช้มะนาวมาเป็นมะสัง"ก็ดูเข้าท่าดีนะครับ...555
7.เสร็จแล้วครับ...เมนู"น้ำพริกกะปิใส่มะสัง"กับ"ผักสดๆ"ถาดใหญ่...พร้อมกับ"ปลาทูทอดร้อนๆ"แบบนี้ ใครจะอดใจไหวละครับ....เอาเป็นว่า ขอตัวไปจัดการ"อาหาร"ตรงหน้านี้ก่อนนะคร้าบ!!!!
วันนี้นอกจากจะมีโอกาสเหมาะที่ได้ทำการบันทึกเรื่องราวของมะสังให้มิตรรัก G2K ได้ติดตามกันแล้ว ผมยังถือโอกาสนี้หาข้อมูลเกี่ยวกับ"มะสัง"ใน Internet ได้ข้อมูลมาว่าเขานิยมนำ"ต้นมะสัง"มาทำเป็น"บอนไซมะสัง"ด้วยครับ ดูจา่กภาพแล้ว สวยงามดีเหมือนกัน สำหรับ"ลูกมะสัง"เขาก็นำมาทำอาหารได้หลายเมนู ไม่ว่าจะเป็น"ต้มส้ม"ใช้ความเปรี้ยวแทนมะนาว ก็น่าจะอร่อยไม่แพ้กันครับ..สำหรับ"ยอดมะสัง"ก็สามารถนำมาทำเป็นผักสดจิ้มน้ำพริกได้เช่นกัน ด้่านสรรพคุณทางสมุนไพรก็มีดีไม่น้อย เอาเป็นว่าลองตามไปอ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้จากที่นี่ครับ มะสัง
สำหรับวันนี้....หวังว่า..ผู้มีเกียรติทุกท่านที่ได้ติดตามบันทึกเรื่อง"มะสัง"ของผมจากบันทึกนี้ คงจะได้ทำความรู้จักกับ"มะสัง"พร้อมกับ"ลิ้มลอง"เมนูจาก"มะสัง"ผ่านภาพและรับความสุขไปพร้อมๆ กับครอบครัวเล็กๆ ของผมไปด้วยกันนะคร้าบ!!!!!....
สวัสดีครับ
เพชรน้ำหนึ่ง
26/11/2556
ความเห็น (33)
เป็นผลไม้ป่าน่าสนใจมาก...ถูกใจเมนูน้ำพริกปลาทูของโปรดมากๆค่ะ
.... เห็นแล้ว..กลืนน้ำลายเลยค่ะ ....น้ำพริก น่าทานมากๆค่ะ ..ถ้าอยู่ใกล้ บ้าน ... ต้องไปขอชิมแล้วหละค่ะ น้องเพชร
ที่อีสานเรียก หมากสัง
ลูกสุกกลิ่นจะหอม หอมแบบมะสัง ใครไม่เคยดมดอมคงเดายากครับ
น่าทานมากเปรี้ยวปากจิ๊ดๆ
ยอดอ่อนๆ ตอนเป็นเด็กเคยกินกับลาบ อร่อยครับ
สนับสนุนคุณพิชัยค่ะ
ดอกมะสังก็หอมมากกกๆ จิ้มน้ำพริก ขมนิดๆ แซ่บบ :)
ถ้าลูกสุกแล้ว เปลือกที่เห็นเป็นเกล็ดๆเนี่ยหละ ของโปรดของเด็กน้อยเลย
ผลไม้ บ้านนา ไร้สารพิษ หล่นจากต้นสดๆ กัด! งัด! เคี้ยวๆๆ คายกาก หอมมหวาน อย่าบอกใคร :)
ขอบคุณภาพประกอบยอดเยี่ยม เมนูเด็ด เผ็ดเปรี้ยวกลมกล่อม หอมมแซ่มคัก สาธุค่ะ
ภาพยำหัวโหนด(แต่ขาดใบมะสัง!) สืบค้นเมื่อ 26 พ.ย.2556
ที่มา
http://www.bansuanporpeang.com/node/21095
ทางภาคใต้มี "มะสัง"เยอะ
- ต้นไม้หายากควรช่วยกันอนุรักษ์ให้ลูกหลานไว้ดูครับ
- สมัยเด็กผมเคยกิน ผลไม้เปลือกสีเหลืองมีร่องกลีบคล้ายๆลูกท้อ เป็นไม้ยืนต้น เนื้อข้างในเป็นสีขาวนิ่มๆ คล้ายมังคุด รสหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย เสียดายที่จำชื่อไม่ได้ ปัจจุบันเจ้าของน่าจะตัดไปแล้ว ซึ่งพันธุ์ไม้หายากพวกนี้น่ารักษาไว้ครับ
ตอนนี้รู้จัก มะสัง แล้วคะ
น้ำลายสอ เหมือนกันคะ เสียดายนะคะ ถ้าอยู่ใกล้ๆ คงต้องขอชิม แต่แม่บ้านคงจะมีฝีมือด้วยนะคะ
ขอบคุณมากนะคะที่นำสิ่งดีๆมาฝากกันคะ
น่ากินจังเลยค่ะคุณเพชร
ข้าวร้อนๆ สักจาน.......น้ำพริกน่ารักประทานมากค่ะ
ที่บ้านไร่ยังมีมะสังอยู่หลายต้น
แต่ลูกเล็กกว่าในภาพ
ปกติสามารถเอายอดมะนาวมาต่อกับยอดมะสังได้
เนื่องจากต้นตอมะสังทนได้ดีกว่ามะนาวครับ
น้ำพริกน่ากินมากๆๆ
น้ำพริกน่าทานมากเลยค่ะ
ไม่เคยเห็นลูกมะสังเลย ทางภาคเหนือมีมั้ยน๊อ
เคยเห็นต้นไม้..ชนิด..นี้..ขึ้นเอง..มีหนาม..ตามลำต้น..ไม่เคยทราบว่า..เป็นต้นอะไร..จะคอยดูว่า..จะมีลูกแล้วเหมือน..มะสังไหม..ขอบคุณค่ะ...
ไม่เคยรู้จักมาก่อนครับ...มีมากที่จังหวัดไหนครับ...(แต่ผมคิดว่าเป็นต้นงิ้ว...ฮิ...ฮิ..)
-สวัสดีครับป้าใหญ่
-น้ำพริกกะปิจิ้มกับผักสดของโปรดผมเช่นกันครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ
-สวัสดีครับพี่หมอเปิ้น
-น่าเสียดายอยู่ไกลไปหน่อยนะครับ
-หากอยู่ใกล้ๆ จะชวนมากินผักสดด้วยกัน ฮ่า ๆ
-ขอบคุณสำหรับกำลังที่มอบให้นะครับ
.-สวัสดีครับท่าน พ.แจ่มจำรัส
-หมากสัง....กลิ่นหอมเหมือน..หมากสัง..
-กลิ่นเฉพาะตัวที่หอมมาก ๆ ครับ
-นำมาใส่น้ำพริกกะปิอร่อยนักแล
-ต่อไปจะลองนำไปใส้่ต้มปลาครับ
-ยินดีที่ได้ร่วมแลกเปลี่ยนครับ....
-สวัสดีครับคุณ Tawandin
-ยินดีที่ได้ร่วมแลกเปลี่ยนนะครับ
-มะสังแบบสุก ๆ ยังไม่ได้ลิ้มรสสักครา...
-เอาไว้มีโอกาสต้องลองแล้วล่ะครับ..
-ยอดอ่อนก็จิ้มน้ำพริกอร่อย..ต้องลองแล้วครับ..
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นะครับ
-สวัสดีครับคุณมะนาวหวาน
-ขอบคุณที่ให้เกียรติมาอ่านบันทึกนี้นะครับ
-เดี๋ยวตามไปอ่านยำหัวโหนดครับ
-น่าสนใจมาก ๆ
-ทางใต้มีมะสังเยอะเหรอครับ??
-แล้วเขานำมะสังไปทำอะไรกินบ้างครับ??
-เห็นว่ากินยอดมะสังด้วย..คงเป็นผักสด ๆ ใช่ไหมครับ??
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้บันทึกนี้ครับ
-สวัสดีครับคุณชำนาญ
-ใช่แล้วครับ...ต้นไม้หายากและแปลกๆแบบนี้หายากครับ
-คงต้องบอกให้พี่เปี๋ยกเก็บต้น"มะสัง"ไว้
-ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่นำมาเล่าให้อ่านครับ
-ขอบคุณครับ
-สวัสดีครับ อ.หนึ่ง
-บอกเหมือนพี่หมอเปิ้นเลยครับ.
-หากอยู่ใกล้ ๆก็ยินดีต้อนรับครับ..
-ว่าแต่อยู่ไกล ๆ หากผ่านมาทางนี้ก็ยินดีต้อนรับเช่นกันครับอาจารย์
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
-สวัสดีครับคุณยายมนัสดา
-รับน้ำพริกกับผักสด ๆ ซักถาดไหมครับยาย ฮ่า ๆ
-ฝีมือคุณยายก็ไม่ใช่ย่อย..นะครับ
-กินข้าวกับน้ำพริกสิจ๊ะ..ถึงได้สะได้สวย(เหมือนยาย) ฮ่า ๆ
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
-สวัสดีครับครูนก
-ข้าวร้อน ๆ รับรองอิ่มหมีพีมันครับครู
-ยินดีที่ได้แบ่งปันความอร่อยผ่านบันทึกนี้ครับ
-ขอบคุณครับ
-สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
-มะสังลูกใหญ่ๆ เนื้อเยอะครับอาจารย์
-ต่อยอดมะนาวจากต้นตอ"มะสัง"
-น่าสนใจครับ
-เอ..หรือจะลองทำดีหนอ??? อิ ๆ
-ขอบคุณอาจารย์ที่ตามมาอ่านและให้กำลังใจครับ
-สวัสดีครับคุณ OT.....
-ผมว่าทางเหนือคงจะไม่ค่อยมีให้เห็นนะครับ
-ผมเองก็คนเหนือ(ลำปาง)เพิ่งเคยเห็น"มะสัง"ที่พรานกระต่ายนี่แหละครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมบันทึกนี้ครับ....
-สวัสดีครับยายธี
-ว้าว ๆ สวนยายมี"ต้นมะสัง"ด้วย
-ร่วมลุ้นครับว่าจะออกมาเป็น"ลูกอะไร?" ฮ่าๆ
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
-สวัสดีครับคุณชนะ
-เห็นเป็น"ต้นงิ้ว"เลยเหรอครับท่าน ฮ่า ๆ ๆ
-หากจะให้บอกว่ามีมากที่จังหวัดไหน ผมว่าคงตอบลำบากนะครับ
-ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะไม่เป็นพืชเศรษฐกิจ เป็นไม้ผลพื้นบ้านก็เลยไม่มีการปลูกอย่างจริงๆ จัง ๆ ครับ
-ต้นนี้ก็ได้มาจากอำเภอหันคาจังหวัดชัยนาทโน่นน่ะครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจนะครับ
รู้จักชื่อจากบทกลอนในวรรณคดีเกี่ยวกับไม้ดัดค่ะ ...มะสังสล้าง ประดับโมกหัวบันได ... ไม่คิดว่าปัจจุบันยังมีต้นอยู่จริงๆแถมกินได้ด้วย
-สวัสดีครับ Krudala...
-อำเภอพรานกระต่าย ก็มีที่ไร่ของพี่เปี๊ยกนี่แหละครับ เพราะว่านำเอามาจาก"ชัยนาท"โน่นน่ะครับ...
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ
ทางอีสานเรียกว่า "กระสัง" นะครับ
เห็นรูปแล้วเปรี้ยวปากเลยครับ 555
-สวัสดีครับท่านอักขณิช
-ขอบคุณชื่อ"กระสัง"ครับ
-เขาบอกว่าต้มส้มปลาใส่มะสังแซบคักหลายโพด...ครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ
ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งรู้จักค่ะ โคราชจะมีไหมเนี่ย สงสัยต้องพึ่งมะนาวไปพราง ๆ ก่อน
เห็นชื่อปักพื้นบ้านแล้วตื่นตาตื่นใจดีจัง เอามาเป็นเมนูได้อีกนาน
น่าจะสนุก เวลาจ่ายตลาดจะลอง ๆ มองหาดู เผื่อฟลุ๊ก
-สวัสดีครับคุณพิทยา...
-ยินดีที่มาเยี่ยมบันทึกเรื่อง"มะสัง"นี้ครับ..
-ทางอีสานน่าจะมีนะครับ เพราะเห็นมิตรรักทางอีสานได้บอกเอาไว้ว่าทางอีสานเอิ้นว่า"กระสัง"หรือ"หมากสัง"ครับ...
-เมนูนี้..น่าสนใจ..หากไม่มี"มะสัง"ก็ใช้"มะนาว"แทนได้คร้าบ..
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ
ส่วนใหญ่จะเอามาทำเป็นไม้ดัด หรือเป็นต้นตอเพื่อเอายอดมะนาวมาเสียบ