อ้ายขี้เมารู้การเมืองและสังคม
กลับไปบ้านคราวนี้ มีหนุ่มขี้เมาคนหนึ่งมาคุยด้วยที่บ้าน หนุ่มขี้เมาคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนคือหลานชายของผมเอง ทุกวันนี้อยู่คนเดียว เพราะไม่มีใครอยากอยู่ด้วย หากเมาคือหาเรื่อง เสียงดัง ไม่ยอมคน ฯลฯ เขาซื้อยาดอง มาดื่มที่บ้านผม และคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ ส่วนผมหรือไม่อยากคุยกับคนเมาอยู่แล้วแต่ก็ต้องคุยเพราะเป็นหลาน ผมแปลกใจหลายเรื่องของคนขี้เมาดังต่อไปนี้
(๑) ฟังธรรมะทุกเช้า ถ้าได้ฟังแล้วรู้สึกสบายใจดี ชอบฟังของ ว.วชิรเมธี และวิเคราะห์ให้เห็นว่า เนื้อหาธรรมของท่าน ว.วชิรเมธีนั้นลึกกว่าของพระมหาสมปองอย่างไร และฟังธรรมของท่านอื่นๆด้วยเช่น พุทธทาส ปัญญานันทะ เป็นต้น
(๒) (ระหว่างที่คุยกันนั้นมีละครเรื่องหนึ่งทางโทรทัศน์) หากเราดูละครให้ดีๆ ช่วงที่นางร้ายแสดงบทร้าย จะทำให้อารมณ์ของเราเครียดด้วย (กรรมฐานชัดๆ ดูใจตัวเอง) ทั้งที่รู้ดีว่าในละครนั้นเป็นเพียงสมมติ แต่สิ่งสมมติทำให้คนดูอารมณ์ร้าย (สรุปจากคำของหนุ่มขี้เมา)
(๓) อ้ายเทพฯ ก็ไม่ได้ดีอะไร และคนที่ไปก็รู้ แต่ก็ไป ซึ่งไม่ใช้เพราะอ้ายเทพฯ
(๔) การเมืองเป็นเรื่องของผลประโยชน์ทั้งเพ
(๕) เสียดาย ถ้าวันนั้นตั้งใจเรียนหนังสือก็ดีหรอก
ฯลฯ
ทำให้ผมคิดว่า อย่าเห็นว่าฉันขี้เมา เอาแต่กินเหล้าไปวันๆ
ความเห็น (2)
- ถ้าไม่เมาก็อยู่บ้าน...ถ้าไม่อยู่บ้านก็ไปทำงานรับจ้างรายวันครับผม
- หากเป็นไปได้คืออย่าให้เมาเลยครับ เมาแล้วแปลงร่างทุกที "น้ำเปลี่ยนนิสัย"