อยู่กับก๋ง >>เราจะเป็นในสิ่งที่เราอ่าน (19)
เมื่อเหลือบมองสภาพหนังสือแล้ว...สงสารจังนะครับ...ตอนที่ได้มาก็ค่อนข้างเก่า...ถ้าสังเกตมุมด้านขวามือจะเป็นตราของโรงเรียน...ผมได้มาจากคุณครูห้องสมุด ซึ่งบ้านพักของครู อยู่ใกล้บ้านพักที่ท่ำงานของผม...โรงเรียนได้ปรับปรุงห้องสมุด...หนังสือเก่าๆ จึงแจกจ่ายให้ชาวบ้านผู้สนใจ และผมด้วยที่ครูบอกว่า ผมเป็นหนอนหนังสือตัวยง
ผมอ่านเรื่องอยู่กับก๋งหลายรอบมากๆ ครับ และซาบซึ้งไปกับความกตัญญูต่อแผ่นดินไทยอย่างก๋ง...และความกตัญญูของหยกที่มีต่อก๋ง....และซาบซึ้งอีกรอบ...เป็นเพราะผมมีเชื่อสายจีน และเรียกพ่อว่าเตี่ย แต่เสียดายเหลือเกินที่ก๋งผม ตายไปก่อนที่จะเจอหน้าผม...
อยู่กับก๋งได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น เมื่อปี 2519...ซึ่งเหมาะสมอย่างยิ่งกับรางวัลและเกียรติยศนี้
แต่เหนือกว่าบรรดาสิ่งเหล่านั้น...คือความรู้คุณต่อแผ่นดินไทยที่มีเปี่ยมล้นของคนจีน
หยกเล่าว่า “ข้าพเจ้ามั่นใจอย่างยิ่งว่า คนจีนในเมืองไทยทั้งมวลรักแผ่นดินผืนนี้ รู้บุญคุณและกตัญญูต่อร่มเงาที่ให้ความเกษมสุขและให้เสรีภาพอย่างเต็มเปี่ยม จนกล่าวได้อย่างเต็มปากว่า...ไม่เคยมีความสุขที่คนจีนได้รับจากที่ใดเท่าจากผืนแผ่นดินไทย...”
“ก๋ง สอนข้าพเจ้าเสมอว่า ความกตัญญูเป็นรัตนาภรณ์ของมนุษย์...”
และเรื่องราวที่หยกได้รับการอบรมสั่งสอนจากก๋ง...นับเป็นกระจกเงาส่องให้เห็นความเป็นตัวตน...(ผมอาจจะเป็นในสิ่งที่ผมอ่านก็ได้นะครับ)
ในตอน “วิมานสวนผัก” ซึ่งหยกถามว่า ทำไมคนไทยทำนาทำไร่...คนจีนทำไมปลูกผัก (ใช้อึเป็นปุ๋ย) อะไรดีกว่ากัน
ก๋งตอบว่า ไม่มีอะไรจะดีกว่ากัน เพราะดีคนละอย่าง...แต่จงดูที่ความพึงพอใจและผลตอบแทน
ก๋งเสริมปิดท้ายว่า
“สิ่งที่เราทำด้วยใจรักที่สุดคือสิ่งที่ดีที่สุด
ซึ่งอาจจะไม่ใช่งานที่ให้ผลประโยชน์กับเรามากที่สุด”...
แด่
ก๋ง
คนจีนผู้รักแผ่นดินไทย
และเข้าใจคนไทย....
...อยากให้ทุกท่านได้อ่านจังครับ...สุขสันต์กับการอ่าน...ราตรีสวัสดิ์นะครับ....
.......................................
อยู่กับก๋ง
ผู้เขียน : หยก บูรพา
สำนักพิมพ์ : บรรณกิจ
ปีที่พิมพ์ : 2530 จำนวน 285 หน้า
ความเห็น (8)
รบกวนคุณทิมดาบ เพิ่มคำสำคัญเหล่านี้หน่อยครับ คำไหนก็ได้ครับ
หนังสือ ประสบการณ์การอ่าน หนังสือประทับใจ หนังสือเปลี่ยนชีวิต ห้องสมุดในฝัน หนอน หนอนน้อย
ขอบคุณครับ
เล่มนี้อ่านตอนเป็นเด็กๆๆเลย
ชอบมากๆๆ
หนังสือดี ๆ ให้ข้อคิดกับคนที่เห็นคุณค่าเสมอค่ะ
หนอนน้อย ชอบๆ
....เดี่ยวต้องไปหยิบมาอ่าน ..ทบทวน...อีกครังนะคะ ....ขอบคุณค่ะ
ได้อ่านมานานแล้ว ชอบแนวคิดดีๆจากเรื่องนี้มากค่ะ
คนจีนในแผ่นดินไทยเขารักเมืองไทยเป็นเรื่องถูกต้องแล้ว แต่คนไทยในแผ่นดินไทยที่คิดแต่ผลประโยชน์ให้พวกพ้อง เช่น แก้กฎหมายเข้าข้างคนชั่ว ไม่เชื่อคำตัดสินของศาล คิดกู้เงินมหาศาลเพื่อหวังส่วนแบ่งรายได้ให้พวกพ้อง จะพัฒนาได้สักเท่าไรจะถึงมือเป็นประโยชน์แก่ชาติบ้านเมืองจริงหรือ ทำไมไม่คิดอยู่แบบพอเพียง คนจนจะมีโอกาสนั่งรถไฟคุณภาพได้อย่างไรทำไว้เพื่อนั่งเองหรือเปล่า ทำมาให้แล้วก็หมดปัญญานั่ง เมื่อตั๋วแพง อย่าคิดได้ไหม
หนังสือเล่มนี้ทำให้ผมเป็นเด็กดีครับ ขอบคุณมากครับ