กิจกรรมทำปุ๋ยหมัก..ผลพลอยได้เป็นลำไย
วันอาทิตย์ตื่นขึ้นมามีงานเข้า..ภารกิจที่ต้องไปโรงเรียนต้องงดสักครึ่งวัน รถไถที่ว่าจ้างไว้หลายเพลาแล้ว ได้ฤกษ์เข้ามาที่บ้านเสียที มาแบบไม่ได้นัดหมาย แต่ก็ดีกว่าไม่มา งานที่ตั้งใจและคั่งค้างจะได้เสร็จสมความตั้งใจ
ก็งานจัดทำปุ๋ยหมักนั่นแหละครับ ลงมือเริ่มต้นไว้หลายเดือน ทำช่วงนั้นก็เป็นระบบพอสมควร มีวัสดุอุปกรณ์และส่วนผสม ที่สมบูรณ์แบบ มีคนช่วยทำที่มีประสบการณ์ และกองดินดำราว ๕ ตัน ทำเป็นชั้นๆ คิดไว้ว่าสัก ๑ เดือนจะกลับเอาดินข้างล่างขึ้นข้างบน
ปรากฎว่าไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะว่าฝนตกบ้าง งานราชการบ้าง..คราวนี้หญ้าก็ขึ้นรกเต็มไปหมด พอหญ้าในสวนรกมากๆเข้า มองดูก็น่ากลัว ผมกลัวงู และยุงเป็นที่สุด ถ้าไม่มีใครเดินไปเป็นเพื่อน ในสวนหลังบ้านที่ห่างจากตัวบ้านเพียง ๒๐ เมตร..ผมจะไม่เดินเข้าไปโดยเด็ดขาด อันนี้เรื่องจริง..นะครับ
ใบลำไยและใบมะขามเทศ ที่เป็นส่วนผสมด้วยส่วนหนึ่งในครั้งนั้น ย่อยสลายหมดแล้ว ดินร่วนซุย ดำสนิท มองดูแล้วเหมาะที่จะเป็นดินสำหรับปลูกไม้ดอกไม้ประดับมากๆเลย รถไถจัดการไถดินออกรอบทิศทาง จากนั้นก็ไถกลบอีกครั้ง ทำเป็นกองสูงๆไว้ ผมตั้งใจจะตากดินไว้สัก ๒ เดือน ขณะเดียวกันก็จะรดด้วยอีเอ็มทุกๆสัปดาห์ ระหว่างนี้จะไปสั่งทำถุงพลาสติก พิมพ์ข้างถุงว่า....
"ปุ๋ยหมักดินดำ" "โรงเรียนบ้านหนองผือ" ราคาถุงละ ๑๐ บาท
ยอมรับว่าเป็นการวางแผนหาตังค์ให้โรงเรียน เอาไว้เป็นทุนรอน สำหรับกิจกรรม "เกษตรพอเพียง" งานนี้นักเรียนมีส่วนร่วมแน่นอน ตั้งแต่บรรจุถุง ขนย้ายและจำหน่ายที่ห้องสหกรณ์ รวมทั้งนำไปใช้ในกิจกรรมการเพาะปลูกของโรงเรียน ที่ต้องปรับสภาพดินอยู่เสมอ
ในระหว่างที่รถไถกำลังปฏิบัติงานอยู่นั้น ผมก็เดินชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิดถึงอะไรหรอกครับ ไม้ผลในสวนส่วนใหญ่จะเป็นอาหารของนก กา และค้างคาว หรือถ้าจะพอได้ลิ้มชิมรสบ้าง ก็พอมีต้นรอบๆบ้านพอให้เชยชม เสียงเครื่องยนต์รถไถ ทำให้การเดินในสวนของผมมีความกล้าหาญชาญชัยมากขึ้น
ผมไปเจอพวงลำไยโดยบังเอิญ จากที่มีทั้งหมด สิบกว่าต้น เห็นชัดเจนว่า ๕ ต้นริมสวนใกล้ถนนใหญ่ ผลลำไยออกดกมาก ช่อใหญ่ รสชาติหวานกำลังดีเลย รู้สึกดีใจมากๆ ที่ปีนี้ ลำไยรอดเยอะ ธรรมดาป่านนี้จะหมดไปนานแล้ว ด้วยฝูงค้างคาวเจ้าเล่ห์ กินหมดสวนได้ ภายใน ๒ คืน ส่วนลำไยต้นอื่นๆ ที่ออกผลไม่ค่อยสมบูรณ์ อาจเป็นเพราะผมไม่ได้ดูแล ตกแต่งกิ่ง และไม่ได้ใส่ฮอร์โมนบำรุงอะไรเลย ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ อยากเห็นเป็นป่าเป็นต้นไม้ใหญ่ ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ มากกว่าจะทำเป็นรายได้เสริม จึงลงมือหักกิ่งลำไย ใส่ถังไปเลี้ยงนักเรียน เป็นของหวานหลังอาหารกลางวัน คิดว่ากินกันทั้งอาทิตย์ก็ยังใม่หมดหรอกครับ
ช่วงบ่าย..ไปทำงานที่โรงเรียน ก็มีคณะมาเยี่ยมเยือน โดยมิได้นัดหมายเช่นเคย แต่รู้สึกดี ที่เขาเจอเรา..หลังจากที่ไปมาแล้วบางโรง..แล้วไม่เจอใคร..เป็นคณะนิสิตสัตวแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล...มาสำรวจข้อมูลพื้นฐาน เพื่อไปพิจารณาในที่ประชุมกรรมการฯเตรียมการก่อนออกค่ายพัฒนาชนบท ผมนำคณะชมห้องเรียน ห้องน้ำ โรงอาหารและแหล่งเรียนรู้..คณะที่มาถามว่า โรงเรียนต้องการอะไรบ้าง..
ผมตอบว่า..โรงเรียนผมไม่ต้องการอะไรมากหรอก เพราะมีความพร้อมแล้ว ถ้าไม่มีในบางสิ่ง ภาคเอกชนก็เข้ามาช่วย..งบประมาณก็มี..(พูดไปแบบนี้จริงๆ และเชื่อว่าเขาคงไม่มาจัดค่ายหรอก)
สิ่งที่โรงเรียนขาด คือ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับบุคคลภายนอก ในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางวิชาการ ฐานความรู้และทักษะชีวิต ที่จะบูรณาการเสริมต่อให้เป็นเยาวชนที่สมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นเพลง เกม กีฬาและศิลปะ..ครูเราน้อย จึงอยากเติมเต็มในส่วนที่ขาด คณะไหนช่วยตรงนี้ได้ รับรองได้บุญแล้วเราจะดูแลเป็นอย่างดี..
ผมเป็นคนที่จับความรู้สึกของกลุ่มบุคคลได้เร็วมาก ดังนั้น..คำตอบจึงมีอยู่แล้ว จึงไม่คาดหวัง และขออนุญาตใช้พื้นที่นี้..เรียนท่านผู้อ่านที่เคารพ..ท่านใดที่ทำงานมหาวิทยาลัย มีพี่มีน้อง มีลูกหลาน ญาติมิตร และลูกศิษย์ที่มี "จิตอาสา"ตามที่ผมเสนอมา..ขอเชิญที่โรงเรียนนะครับ..ยินดีต้อนรับครับ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
http:// www.bannongphue.com/0818995489
ความเห็น (18)
- สวัสดีครับ ผอ.
- ต้นลำไยลูกเยอะจังครับ
- เรื่องกิจกรรมนันทนาการผมคิดว่าพวกผมช่วยได้นะครับ
- แล้วจะลองรวมกำลังพลไปครับ
- ขอบคุณครับ
ต้องอย่างนิสิ ครูอาร์ม
ลูกผู้ชายตัวจริง
ถ้ารวมพลคนรักเด็ก..เรื่อง อาหาร/ ที่พัก
ไม่มี เอ้ย ไม่ต้องห่วง ครับ
-สวัสดีครับ..
-ลำใยดกจริง ๆ ครับ...
-เป็นกำลังใจให้ครับ..
..สวัสดี..ค่ะ..ผอ..(ยายธี..คิดว่า..การทำงาน..สวน..คงไม่ใช่..กล้วยๆเป็นแน่..อ้ะะ..ทั้งยุงที่ร้ายกว่าเสือแถม..งู...เคยหนหนึ่งในชีวิต..ถ้าคนงานไม่.อยู่ด้วย..ไม่ใช่งูตาย..คงจะเป็นยายธี..๕๕๕๕...(ความพอเพียงที่เพียงในตำรา..และ..อ่านเขียน..คงเป็นแค่..ความฝัน..นะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ..)
ว๊าวๆๆๆๆๆๆๆๆ ลำใย แย้งซีน ปุ๋ย หมดเลย อะ.... เอายังงี้คะ ซื้อปุ๋ย แถมลำใย (กลยุทธ์) รับรอง ตลาดนัดเดียว ได้ ทั้งชื่อเสียง ได้ขายปุ๋ย ได้กะตัง ด้วย จริงๆๆนะ อิ อิ (ขอชื่นชม ไดเดีย ปุ๋ย ของผอ. เจ๋งจริงๆๆๆ) ยอม ย้อม .....
ลำใยลูกดกมากเลยนะครับ ผอ. ตั้งชื่อพันธ์ บ้านหนองผือ เลยดีมั๊ยครับ 555
เมื่อเดือนกันยายน ไปเก็บลำไยทานที่บรูไนท์ค่ะ ลูกเล็กมากมีน้ำเยอะหวานเข้มและหอมมากค่ะ
ต่างกับบ้านเราลูกใหญ่ ผลหนา เนื้อแห้งกรอบ หวานพอประมาณค่ะ ชอบสีชมพู และกะโหลกค่ะ
ชื่นชมค่ะ ผอ.
ยังมีเหลือติดต้นบ้างไหมนี่...เหลือกินเหลือขาย...ละก้อ..นึกถึงคนแถว ๆ ทะเล
ปลูกลำไยไม่ได้บ้างเน้อ...อิ อิ
สวัสดีค่ะท่านผอ.
ลูกดกมาก ส่งมาทางเมลเลยค่ะ
...ชื่นชมความรู้ความสามารถท่านผอ.ชยันต์มากๆนะคะ ...ขอเป็นกำลังใจค่ะ
ลำไยดกมากครับผอ.
ชอบคำพูดนี้จริงๆครับ
ปฏิ สัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับบุคคลภายนอก ในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางวิชาการ ฐานความรู้และทักษะชีวิต ที่จะบูรณาการเสริมต่อให้เป็นเยาวชนที่สมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นเพลง เกม กีฬาและศิลปะ..ครูเราน้อย จึงอยากเติมเต็มในส่วนที่ขาด คณะไหนช่วยตรงนี้ได้ รับรองได้บุญแล้วเราจะดูแลเป็นอย่างดี..
สุดยอดๆๆๆ
อ่านแล้ว ขอชื่นชม ด้วยความชื่นใจ ค่ะท่าน ผอ.
เป็นอีกหนึ่งบันทึกที่ขอนำไปอ้างอิงในบันทึกวว่าด้วยการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ตอนจบ) ในประเด็น
ขอโทษค่ะ พิมพ์ผิด "บันทึกว่าด้วย "ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม"
...ไม่อยากโทษความสูงวัยของตนเอง ขออนุญาตแก้คำผิดในภาพ จาก "อังเอิญ" เป็น "บังเอิญ" นะคะ
ขอบคุณจริงๆ ครับ กว่าจะได้กลับเข้ามาอ่าน ก็สายมากแล้ว พอดีต้องสอนแทนครูป.๕ - ๖ ที่ไปประชุมที่เขตและกลุ่มโรงเรียน จึงให้นักเรียนบริหารจัดการลำไย ที่ผมนำมาแจกนักเรียน..และให้นักเรียนช่วยเตรียมลานกีฬาอเนกประสงค์สำหรับเรียนรู้แม่ไม้มวยไทย กายบริหารประกอบเพลงลูกทุ่ง ซึ่งตอนนี้พร้อมฝึกซ้อมแล้วครับ
ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับปลายฝนต้นหนาวนะครับ
โอ้โฮ ! ลำไยเยอะมากกว่าที่คิดอีกนะค้ะผอ.