...เป็นหนังสือเล่มแรกๆ ที่ผมต้องทำการบ้านส่งครูใน
ในการอ่านหนังสือนอกเวลา...
(สารภาพตามตรงผมจำได้ในปัจจ
...เป็นหนังสือที่ผมอ่านทุก
...เป็นข้างหลังภาพที่มีชีวิต...และเป็นชีวิตที่ตรึงตร
...แม้หนังสือเล่มนี้พิมพ์ค
และหญิงสูงศักดิ์สูงวัย “คุณหญิงกีรติ” ได้ตายจากชีวิต
แต่ความรักที่งดงามที่ไม่วั
ถ้อยคำอมตะที่ยังคงนิรันดร์
เมื่อคุณหญิงจะสิ้นใจ ได้ขอดินสอกับกระดาษ...เพื่
แต่หมดเสียง หมดเรี่ยวแรง คุณหญิงเขียนว่า
“ฉันตายโดยปราศจากคนที่ฉันรัก
แต่ฉันอิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก.”
และฉากหนึ่งที่ผมรักมากที่สุดเช่นกัน
คือ ฉากคราวที่นพพรจะกลับมาสยาม...คุณห
แต่กลับได้คำตอบว่า “ฉันจะเป็นเพื่อนตายของเธอ”
แม้จนนาทีสุดท้ายที่เรือจะอ
แต่ไม่ได้รับคำตอบ “คุณหญิงรักผมไหม?”
คุณหญิงตอบนพพรเพียงว่า
“รีบลงไปเถอะนพพร รีบไปเสีย ฉันแทบใจจะขาด”
ความรักสำหรับมนุษย์ธรรมดาเช่นผม...ความรักไม่มีถูก...ไม่มีผิด...
ความรักทำให้โลกเคลื่อนไหวได้เ
แม้หลายๆ ภาพแห่งความรักจะเจ็
แต่ข้างหลังภาพแห่งความรักนั้น...งดงามและน่าจดจำ
...อยากให้ทุกท่านได้อ่านจั
.......................
ชื่อหนังสือ : ข้างหลังภาพ
ผู้เรียบเรียง : ศรีบูรพา
สำนักพิมพ์ : ดอกหญ้า
พิมพ์ครั้งที่ 25 ปีที่พิมพ์ : 2537 จำนวน 325 หน้า
ชอบที่เดียวกันเลยค่ะ…^_^ ได้อ่านก็ตอนที่เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาของลูก เล่มนี้อ่านแล้วน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยอิ่มใจ กับความอันเป็นที่รัก…กันและกัน
ชอบเล่มนี้มากๆครับผม