นำโน๊ต...ที่จดลงไปขณะที่ฟังคนหน้างานมาเล่าถึงวิถีการทำงานรื้อกลับมาอ่านใหม่
พร้อมตั้งคำถามกับตนเองไปพร้อมๆ กัน...ซึ่งทักษะการตั้งคำถามนี้สำหรับข้าพเจ้าแล้วมองว่าเป็นทักษะชีวิตที่ดีอีกอย่างหนึ่งของตนเองทำให้ได้ฝึกฝนการใคร่ครวญ พิจารณา และฝึกฝนการใช้ปัญญาอันนำไปสู่การแสวงหาคำตอบ
ภาพของพลังใจที่ผู้เล่าแต่ละคนมาเล่า เป็นพลังที่มีความมุ่งมั่นมากต่อการมองเห็นปัญหาจากการทำงาน และปรารถนาที่อยากจะแก้ปัญหานั้นด้วยกระบวนการอันเป็นระบบที่เรียกว่า "วิจัย"
ภาพแห่งบรรยากาศที่อบอุ่นของ R2R room เป็นปรากฏการณ์ที่ชื่นใจ
และในใจนี้ก็ระลึกขอบพระคุณในวิสัยทัศน์ของผู้นำที่เปิดโอกาสให้ได้ใช้ห้องนี้ นั่นก็คือ อ. นพ.สุเมธี สาสีมา ท่านเป็นประสาทศัลแพทย์ ประธานองค์กรแพทย์ และหัวหน้า พรส.... และผู้ประสานงานมือหนึ่งขององค์กรและจังหวัดรวมถึงภาคีเครือข่ายต่างๆ ดั่งคุณมณีรัตน์ สันทัดค้า หัวหน้างานสุขศึกษาและประชาสัมพันธ์ ผู้นำทีมไกล่เกลี่ยมือหนึ่งของโรงพยาบาล... และที่ทำให้หัวใจนี้เต็มที่กับการทำงานมากๆ คอยเอื้ออำนวยทุกๆ อย่าง นั่นก็คือพี่นิด-ฐิระพร หัวหน้าห้อง ICU ศัลยกรรม ผู้ร่วมทุกข์สุขในเส้นทาง R2R ข้าพเจ้ามองว่านี่คือ ความงดงาม...
และผู้นำหลักสำคัญอีกท่าน ... ที่สนับสนุนแนวคิดนี้มาตลอดสืบสานต่อจากผู้นำท่านอื่นๆ นั่นก็คือ คุณประชุมสุข โคตรพันธ์ หรือพี่จิ๊ ... ท่านรองผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร - ท่านรองเสรี ที่เปิดไฟเขียวให้เกิดขึ้นในงานสนับสนุน
นี่คือ ความงามของยุคแห่งการเติบโตของโรงพยาบาลยโสธร
เป็นพลังแห่งปัญญา พลังแห่งความเป็นหนึ่งเดียว ภายใต้บรรยากาศของผู้อำนวยการโรงพยาบาล นพ.ธนิต สุขผ่องศรี
ข้าพเจ้านึกย้อนไปสมัยเรียนบริหารการพยาบาลที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยกับงานวิจัยที่ได้ทำ คือ การศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุ(Path Analysis) ที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพในโรงพยาบาลที่ผ่านการรับรองคุณภาพ ... ซึ่งตัวแปรหนึ่งที่สำคัญคือ ผู้นำ แต่ไม่ใช่ปัจจัยโดยตรงหากแต่เป็นปัจจัยโดยอ้อม ที่ส่งผลให้บุคคลในหน่วยงานได้ใช้ศักยภาพที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมออกมาใช้ ...
วันนี้นั่งคุยกับพี่ๆ หลายคน ต่างรู้สึกมีความสุขกับบรรยากาศการทำงานที่มีผู้นำที่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ แต่ไม่แทรกแซง และทำให้คนทำงานรู้สึกเต็มที่กับการทำงาน ได้คิด ได้ฝึกฝน...ทักษะทางปัญญาผ่าน R2R และที่สุดทำให้รู้สึกมีกำลังใจในการทำงาน...
...
๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น