..ใบไม้บทกวี
สีสันงดงามตามธรรมชาติ
เกิดแก่เจ็บตายแห่งธาตุ
ปราศจากข้อยกเว้นใดใด
เรามาเราเห็นเรารู้สึก
ระลึกว่าเห็นเช่นนั้นได้
ใช่ เป็นอยู่คือ นิรันดร์ไป
เพียรปฏิบัติไว้เข้าใจเอง
ภูสุภา
๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
สวัสดีค่ะอาจารย์
เพราะคิดถึง..จึงมาหาค่ะ
บทกลอนยังไพเราะเหมือนเดิมนะคะ
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
..".ชีวิต "..นั้นเป็นเพียง.".มายา"..."หลอก..ล่อ..ลุ่ม ไหล..หลง"..ให้มิ..พะวง..กับ..ความตาย..ที่จะมี มา..(มันก็เท่านั้นเอง)..ชิมิๆ..
ขอบคุณดอกกุหลาบงามค่ะคุณอร
คิดถึงโยคะ ครูโยคะก็มา..ขอบคุณค่ะ