เราเดินทางด้วยรถปิคอัพมีนักเรียนนั่งข้างในรถ 4 คน ข้างนอกอีก 6 คน ระหว่างทางกลับบ้านมีนักเรียนก็เลยคุยกันบ้างนิดหน่อยเฉพาะคนนั่งในรถ โดยครูโยนคำถามว่า เข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้นักเรียนประทับใจฐานไหนที่สุด
นักเรียนตอบมา 2 ฐาน
ฐานที่ 1 คือ ฐานเป่าแก้ว ที่ชอบก็เพราะมันสวย
ฐานที่ 2 คือ ฐานสโมสรนิสิต ที่ชอบเพราะว่า สนุก พี่ๆเป็นกันเอง
ครูเลยถามต่อไปว่า ฐานที่ 2 ให้ข้อคิดหรือความรู้ใดบ้าง
คำตอบของเด็กๆ คือ ความสามัคคี การสื่อสาร กล้าแสดงออก ความมั่นใจ ความเป็นผู้นำ
แต่กว่าจะได้คำตอบที่ครูต้องการ คือความเป็นผู้นำ ก็ต้องเปรียบเทียบกับหนังเกี่ยวกับสัตว์ว่าจ่าฝูงหรือผู้นำนั้นจะเดินนำหน้าหรือเดินตามหลัง คำตอบมีทั้งสองคำตอบ คือ ทั้งนำหน้าและตามหลัง นำหน้ากรณีที่ต้องเผชิญอันตรายที่อยู่ข้างหน้าและเดินตามหลังกรณีระวังภัยให้กับสมาชิกในฝูง แล้วให้นักเรียนเปรียบเทียบกับกิจกรรมที่ทำในฐานสโมสรนิสิต
สิ่งที่นักเรียนกุลีกุจอเล่าให้ฟังคือความภูมิในกิจกรรมที่เขาทำมี 2 ฐาน ได้แก่ ฐานเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ และฐานฟิสิกส์
ฐานการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ
โดยพี่ถามว่าใคร รู้จักตูบหมูบบ้าง มันมีลักษณะอย่างไร เด็กๆบอกว่ามีเขาตอบได้คนเดียวและเด็กนาสีนวนพิทยาสรรค์ทุกคนตอบได้แต่เด็กที่อื่นตอบไม่ได้ โดยนักเรียนบอกว่ามันอยู่บนติดและติดดิน ใบกลมๆ ดอกสีม่วง (ม่วงขาว)
และใครรู้จักเอื้องหมายนาบ้าง มีลักษณะอย่างไร เขาบอกว่าเขาตอบได้เพราะที่โรงเรียนเราก็มี
และภูมิใจที่ได้รางวัลมากมาย
อีกฐานหนึงที่นักเรียนภูมิใจคือฐานฟิสิกส์ การเคลื่อนที่แบบโพรเจคไทน์ นักเรียนบอกว่ามีหนูคนเดียวที่ยิงได้ตามเป้า นักเรียนบอกว่าถ้าจะยิงให้ได้ไกลมันมีความสัมพันธ์กับมุมที่ยิงและมุมที่ยิงได้ไกลสุดคือ 45 องศา และหนูคำนวนได้ด้วยนะ เขาบอกอย่างภูมิใจ
แล้วเราก็ไปเที่ยวพระธาตุนาดูนต่อและเหนื่อยเลยต้องกลับไปคุยต่อที่โรงเรียน แล้วจะนำมาเล่าใหม่นะคะ
ขอบคุณ อาจารย์เพ็ญศรีครับ สู้ครับ หากเปลี่ยนจากอบรมมาระดมไปที่เด็กแบบนี้เยอะๆ จะดีมากครับ