วันนี้เรียนกิจกรรมบำบัดในผู้ป่วยจิตเวช เป็นการเรียนกับอาจารย์คนใหม่อาจารย์จึงให้แนะนำตัวเองและบอกประโยค 3 ประโยคที่เป็นตัวเอง โดยการเวียนไมค์ไปปรอบโต๊ะ
แต่ละคนแนะนำตัวและบอกประโยคที่เป็นตัวเองบางคนก็บอก 3 ประโยคแต่บางคนก็เกินบ้าง ส่วนรายละเอียดก็มีทั้งเหมือนกันและแตกต่างกันบ้าง เช่น เรื่องสีที่ชอบ เป็นคนจังหวัดไหน ชอบกินอะไรและมีทรัพย์สินอะไรอยู่ในตัวบ้าง แต่ประโยคที่ต้องมีกันทุกคนเลยก็คือการบอกลักษณะนิสัยของตนเองว่าเป็นคนอย่างไร เช่น ร่าเริง อารมณ์ดี สดใส ยิ้มง่าย :D
เมื่อทุกคนแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์ได้ถามกลับมาว่า "สงสัยไหม ว่าทำไมถึงอยากบอกความเป็นตัวเองที่บอกออกมาใน 3 ประโยค ทั้งๆที่มีอะไรตั้งมากมายในตัวเราที่จะบอกออกไป แต่ทำไมเลือกบอกสิ่งนี้"
จึงทำให้กลับมาคิดว่า เอ๊ะ!! ทำไมเราต้องพูดเรื่องนี้ออกไป จนฉันคิดได้ว่าสิ่งที่ฉันเลือกจะบอกเพื่อนคือสิ่งที่เป็นตัวฉันจริงๆ เป็นสิ่งที่ฉันชอบและถ้าพูดถึงใครก็ต้องรู้ว่าคือฉันนะ เช่น ถ้าพูดถึงส้มตำ เพื่อนๆก็จะหันมามองเราเลยว่า คนนี้ชอบกินส้มตำจนเพื่อนๆได้ตั้งฉายาให้ฉันว่า "เพราะชีวิตขาดปลาร้าไม่ได้"
การแนะนำตัวแบบนี้ทำให้รู้จักความเป็นตัวเองของเพื่อน โดยเพื่อนๆเป็นคนเล่าออกมาเอง ไม่ได้มีคำถามเพื่อจำกัดความคิดในการแสดงความเป็นตัวเองออกมา ยิ่งเรียนสาขานี้ยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรที่แปลกใหม่อยู่ตลอด มีความท้าทาย ต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
ถึงวันนี้ดิฉันยังไม่รู้ว่าตนเองเหมาะกับสาขานี้หรือไม่ แต่ฉันก็รู้สึกมีความสุขที่ได้เรียนอยู่ในสาขานี้ :D
เป็นกำลังใจนะคะ ทำในส่ิงที่รัก เลือกในสิ่งที่ชอบค่ะ
ภาพน่ารักมากเลยค่ะ คุยกับปลาคาร์ฟหรือเปล่าค่ะ เค้าเป็นปลาน่ารักคุยรู้เรื่องนะคะ ลองเดินซิค่ะ เค้าจะว่ายน้ำตามเราไปค่ะ
เป็นตัวของตัวเอง
เป็นคุณเอง...
ขอบคุณมากคะ เป็นภาพที่เพื่อนแอบถ่ายคะแต่รู้สึกว่าถ่ายรูปแล้วไม่เคยยิ้มแบบนี้เลยคะ กำลังนั่งเล่นกับปลาคาร์ฟ เคยลองแกว่งมือไปมาแล้วก็ว่ายตามเหมือนกันคะ เป็นปลาที่อัธยาศัยดีมากๆ :D
Ok ja….just be happy ka.
...มีความสุขที่เห็นผู้อื่นมีความสุขนะคะ...เป็นความน่ารักของนักกิจกรรมบำบัดค่ะ
สามารถติดตาม PLaneT OT ได้ที่ http://www.gotoknow.org/planet/happinesswithot#/posts นะคะ ^ ^