จิตตนคร


การท่องไปในจิตตนคร ก็คือการเข้าไปดูแล ระลึกรู้ “ด้านใน” ของชีวิต

                                                                       จิตตนคร

                                                                                                                         เกศินี จุฑาวิจิตร

               “จิตตนคร” หนังสือปกสวย พิมพ์สี่สี เล่มหนาหนัก สะดุดใจฉันตั้งแต่แวบแรกที่ได้รับ

            เจ้าประคุณสมเด็จพระญาณสังวร สกลมหาสังฆปริณายก สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ 19 ได้ทรงนิพนธ์ไว้ตั้งแต่ปี          พ.ศ.2513 หนังสือเล่มนี้ได้ถูกจัดพิมพ์ขึ้นใหม่เนื่องในวโรกาส 100 ชันษาของพระองค์

            เนื้อหาในเล่มเป็นเรื่องราวการทำงานและกลไกของจิตที่ถูกผูกเรียงขึ้นด้วยจินตนาการอันล้ำลึกในทำนองบุคลาธิษฐาน ซึ่งถอดความมาจาก “พุทธสุภาษิต” ประโยคเดียวเท่านั้น

            “อยากให้รักษาจิตเหมือนกับนคร”

            อันหมายความว่า หากเราพยายามรักษาพระนครหรือเมืองให้ตั้งมั่น สะอาด ปราศจากศัตรู ฉันใด ก็พึงรักษาจิตใจให้สะอาดปราศจากอบาย ฉันนั้น

            เราดูแลรักษาร่างกายให้หอมกรุ่น สะอาดปราศจากคราบไคลทุกวี่วัน แต่ไม่ใคร่ได้ชำระล้างสิ่งสกปรกในใจ..แถมยังหมั่นสะสม..ทับถม..พอกพูน..กิเลสไว้ให้เปี่ยมเต็ม

            เราทะนุถนอมร่างกายให้อยู่ในความสบาย เปรอปรนด้วยความสะดวก แต่กลับไม่ได้ดูแลจิต แม้เพียงการส่องใจด้วยธรรมะของพระพุทธองค์

            การท่องไปในจิตตนคร ก็คือการเข้าไปดูแล ระลึกรู้ “ด้านใน” ของชีวิต

            เมื่อค่ำวานนี้ ทันทีแห่งห้วงเวลาที่พระชนม์ชีพขององค์ประพันธ์สิ้นแล้ว ฉันหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาพลิกดูอีกครั้ง เสียงเตือนในไลน์ร้องบอกมีข้อความเรียกเข้า

            “หลวงพ่อพระครูปรีชาธรรมวิธาน” กัลยาณมิตรธรรม ส่งข้อความ

            “ขอให้พวกเราน้อมจิตเป็นหนึ่ง ส่งเสด็จในการละสังขารของพระองค์สู่นิพพาน ปัตติโยโหตุ สู่สวรรค์ด้วยกันทุกคน โดยเปล่งวาจาให้พระองค์ท่าน “สาธุ อนุโมทนา นิพพานปัตติโยโหตุ สมเด็จพระสังฆบิดร” ดังๆ พร้อมพนมมือส่งเสด็จพร้อมๆกัน จะได้อานิสงส์ของการอนุโมทนากับพระองค์ในครั้งนี้”         

            พร้อมคำกล่าวขอขมาว่า “หากแม้นลูกและครอบครัวก้าวล่วงพระองค์แล้วด้วยกายกรรม วจีกรรมหรือมโนกรรม ไม่ว่าด้วยเจตนาหรือด้วยความประมาทพลั้งเผลอ     ในปัจจุบันชาติหรือในอดีตชาติก็ตาม ลูกและครอบครัวกราบขอขมา ขอพระองค์โปรดเมตตาอโหสิด้วยเถิด”

            เช้านี้จึงตื่นขึ้นมา น้อมรำลึกพระองค์ด้วยการเขียนถึงจิตตนคร พร้อมตั้งใจอีกครั้ง

            ... ชำระจิต ระลึกรู้อยู่กับทุกลมหายใจ ไม่ให้ขาดตอน ...

            เฮ้อ! แม้จะจำไม่ได้ว่า... ตั้งใจมาแล้วกี่ครั้ง !!!!

หมายเลขบันทึก: 551687เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2013 05:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม 2013 18:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดียามเช้าจ้ะคุณเกศินี ขอบคุณบันทึกดี ๆ ที่ให้ข้อคิด ให้สติจ้ะ

....ขอบคุณบันทึกดีดีนี้้ค่ะ ..... 

ขอน้อมจิตด้วยในการละสังขารของพระองค์ ด้วยกล่าวอ้างตามบันทึกนี้

 “หากแม้นลูกและครอบครัวก้าวล่วงพระองค์แล้วด้วยกายกรรม วจีกรรมหรือมโนกรรม ไม่ว่าด้วยเจตนาหรือด้วยความประมาทพลั้งเผลอ ในปัจจุบันชาติหรือในอดีตชาติก็ตาม ลูกและครอบครัวกราบขอขมา ขอพระองค์โปรดเมตตาอโหสิด้วยเถิด”

ขอบคุณครับ

สาธุ อนุโมทนา นิพพานปัตติโยโหตุ สมเด็จพระสังฆบิดร

ติดตามมาอ่านบันทึกอาจารย์ค่ะ

ขอบคุณนะคะบันทึกดีดี

ขอบคุณบันทึกนี้  และจะหาหนังสือมาอ่านต่อไป

"ขอพระองค์ทรงสงบในภพสวรรค์"

ด้วยบาทเดียวแห่งพระคาถาธรรม พระองค์ทรงประพันธ์ได้อย่างอัศจรรย์ยิ่ง

ขอบคุณอาจารย์ครับที่แนะนำหนังสือดี ว่าแต่..ยืมอ่านได้ป่าวครับ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท